Γιώργος Χελάκης: Eνα ημίχρονο... κανονικής ΑΕΚ, ήταν αρκετό

Hταν μία μεγάλη νίκη με μεγάλη ανατροπή από μία σπουδαία ομάδα. Θα μπορούσαμε να μιλάμε και για μεγάλη εμφάνιση αν η ΑΕΚ είχε την ίδια απόδοση στο πρώτο ημίχρονο με αυτήν που είχε στην επανάληψη. Ο,τι και να πούμε όμως, η «Ενωση» έδειξε για μία ακόμα φορά πόσο δουλεμένη ομάδα είναι απ’ τον σπουδαίο προπονητή της. Αφησε πίσω ένα θολό πρώτο ημίχρονο και στο δεύτερο βρήκε τα γνωστά πατήματά της κάνοντας την ανατροπή με δύο πανέμορφα γκολ απ’ τον Τσούμπερ και τον Γαλανόπουλο.

Στο «Μάξιμιρ», απέναντι σε ένα φανατικό κοινό, που δεν ήξερες αν απλά ήθελε τη νίκη της ομάδας του ή και κάτι περισσότερο, που ξεπερνάει τα όρια του ποδοσφαίρου, η ΑΕΚ όχι μόνο στάθηκε όρθια, αλλά κατάφερε να απαντήσει στο γκολ με απευθείας χτύπημα φάουλ και να πάρει τη νίκη που ισοδυναμεί τουλάχιστον με μισή πρόκριση. Σπεύδω απλά να θυμίσω πως μετά το γκολ του Γαλανόπουλου, ο Λιβάκοβιτς χρειάστηκε να δείξει τα αντανακλαστικά του σε τρεις περιπτώσεις για να μην πάρει έκταση το σκορ και να μη σφραγιστεί από χθες το βράδυ η πρόκριση στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ.

Eτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, περισσότερο λόγοι εξωαγωνιστικοί μπορούν να υπονομεύσουν την προσπάθεια των «κιτρινόμαυρων» για τη μεγάλη πρόκριση. Στο πρώτο ημίχρονο ο σχεδιασμός της «Eνωσης» ήταν να μπλοκαριστεί ο σπουδαίος Ιβάνουσετς ώστε να μην μπορέσουν οι Κροάτες να δημιουργήσουν παιχνίδι απ’ τον άξονα. Αυτό έγινε σε έναν ορισμένο βαθμό, αλλά δόθηκε η δυνατότητα στον Λιούμπιτσιτς να αναλάβει δράση και να καθοδηγήσει το παιχνίδι της Ντινάμο φέρνοντας την ΑΕΚ αρκετές φορές σε δύσκολη θέση. Στο πρώτο ημίχρονο η μεγάλη ευκαιρία για γκολ ήταν αυτή με τον Γκαρσία, που ο περίφημος Λιβάκοβιτς δεν του άφησε τα περιθώρια να βάλει την ομάδα του μπροστά στο σκορ.

Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα του παιχνιδιού άλλαξε κι η «Ενωση» είχε απ’ την αρχή την πρωτοβουλία των κινήσεων. Το πόσο δουλεμένη ομάδα έχει ο Ματίας Αλμέιδα φάνηκε απ’ το γεγονός ότι τίποτα δεν άλλαξε με την έξοδο πέντε μεσοεπιθετικών και την αντικατάστασή τους από άλλους. Ισα-ίσα, αυτοί που μπήκαν, κράτησαν την απόδοση της ομάδας το ίδιο ψηλά και την οδήγησαν στη νίκη με γκολ που προέκυψε απ’ τη συνεργασία τριών αλλαγών. Του Αραούχο, που έκανε την αρχική ενέργεια, του Πισάρο, που έδωσε την τελική πάσα και του Γαλανόπουλου, που εκτέλεσε σωστά στην κίνηση. Σπουδαίο παιχνίδι απ’ τον Μουκουντί, που κατόρθωσε να περιορίσει τον Πέτκοβιτς.

O Στέφεν Τσούμπερ μεγαλούργησε μέχρι τη στιγμή της αντικατάστασής του, δείχνοντας ότι ο Ματίας Αλμέιδα θα πονοκεφαλιάσει για να του βρει θέση στην 11άδα, τώρα που επιστρέφει ο αρχηγός Αραούχο. Θα ήταν άδικο να μη γίνει αναφορά στον Κώστα Γαλανόπουλο, έναν παίκτη που οι τραυματισμοί τον έχουν ταλαιπωρήσει αφάνταστα. Μπήκε ως αλλαγή, ο πρώτος Eλληνας που πέρασε στην 11άδα της ΑΕΚ σε αυτό το παιχνίδι και σκόραρε αμέσως.

Mακάρι να μην έχει άλλους τραυματισμούς και να επιστρέψει στην Εθνική Ελλάδας ένας αμυντικός χαφ με εντυπωσιακή ταχυδύναμη και μεγάλη πειθαρχία στο παιχνίδι. Η ΑΕΚ που είδαμε στο «Μάξιμιρ» είναι ικανή να πάρει την πρόκριση και φυσικά να ξεπεράσει τη βελγική Αντβέρπ και να παίξει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Θα είναι δικαίωση για έναν προπονητή που της έδωσε σχήμα και μορφή, αλλά και για τους ίδιους τους παίκτες, που εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις εντολές του παρουσιάζουν εδώ κι έναν χρόνο μία ομάδα που χαίρεσαι να τη βλέπεις.

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News