Νίκος Σαρίδης: Μια άλλη ανάγνωση της προοπτικής Αλεξανδρόπουλου

ΕΥΡΩΚΙΝΗΣΗ

Ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος είναι ο μοναδικός παίκτης με ανοιχτό ορίζοντα από εκείνη τη… σέσουλα των νεαρών που ανέδειξε ο Παναθηναϊκός τη διετία 2018-2019. Γράφει ο Νίκος Σαρίδης στη SPORTDAY.

Εξ ορισμού το μπάζερ μπίτερ είναι λυτρωτικό. Αυταπόδεικτο, επομένως, ότι ο Ολυμπιακός στο Βέλγιο γλίτωσε, χάρη στον Σωτήρη Αλεξανδρόπουλο, την περιπέτεια της παράτασης κι ενδεχομένως και των πέναλτι με ό,τι δυσάρεστο μπορούσαν να του επιφυλάξουν αυτές οι έξτρα αγωνιστικές διαδικασίες.

Δεν νομίζω, λοιπόν, ότι έχει πολλή σημασία να αναλύσει κανείς περαιτέρω την παρουσία/εισφορά του 21χρονου χαφ στο συγκεκριμένο ματς. Περισσότερο, φρονώ, ιντριγκάρει η μεγάλη εικόνα του Αλεξανδρόπουλου από δω και πέρα, καθότι ο μοναδικός παίκτης από εκείνη τη… σέσουλα των νεαρών που ανέδειξε ο Παναθηναϊκός τη διετία 2018-2019 με ανοιχτό ορίζοντα.

Οι υπόλοιποι έχουν δείξει, πάνω – κάτω, μέχρι πού είναι ικανοί να φτάσουν.

Μιλάμε για εποχή σκληρού «μνημονίου» στον Παναθηναϊκό. Τότε που ο Γιώργος Δώνης, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος, ανέλαβε να φτιάξει τον Παναθηναϊκό του μέλλοντος με μπόλικα υλικά απ’ την Κ-19. Ο χρόνος, όμως, έδειξε ότι ως επί το πλείστον αυτά τα υλικά δεν ήταν και πολύ κατάλληλα για να στιλβωθεί το ταλαιπωρημένο μέταλλο του συλλόγου, έστω και σε βάθος χρόνου.

Ας θυμηθούμε εκείνα τα «χρυσά μωρά» και συγγνώμη αν έχουμε παραλείψει κάποιο: Τάσος Χατζηγιοβάνης. Έχασε τη θέση του βασικού στον Παναθηναϊκό του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και την έκανε για την Ανκαραγκουτσού. Αυτός, αν μη τι άλλο, παραμένει σε ένα διακριτό επίπεδο, είναι και διεθνής, έστω κι αν ο Γκουστάβο Πογέτ τον έχει στις «ρεζέρβες».

Όπως «επιπλέει» κι ο Κώστας Αποστολάκης, ο γιος του Στράτου. Απ’ τον Παναθηναϊκό στον Παναιτωλικό κι από φέτος στη μολδαβική Σέριφ Τιρασπόλ.

Αντίθετα, ο πολλά υποσχόμενος ως αριστερός μπακ Βασίλης Ζαγαρίτης, που έφυγε για την Πάρμα τον Ιανουάριο του 2021, ουδέποτε έπαιξε στην ιταλική ομάδα, αν και τύποις παραμένει στο δυναμολόγιο των «τζιαλομπλού».

Ο δε Γιάννης Μπουζούκης, που φαινόταν πως θα γινόταν άλλος, μετακόμισε απ’ τους «πράσινους» στον ΟΦΗ, αλλά δεν σταδιοδρόμησε ούτε στην Κρήτη και φέτος θα το προσπαθήσει στον Παναιτωλικό.

Ο Δημήτρης Εμμανουηλίδης βρήκε το 2021 μεροκάματο στη Β’ Δανίας, στη Βέιλε, η οποία φέτος ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία και προς το παρόν είναι η μοναδική άποντη της βαθμολογίας. Αν περνάει καλά εκεί, εμάς μας περισσεύει.

Ο Φάνης Μαυρομμάτης, πιο μεγάλος σε ηλικία απ’ τους προηγούμενους, έκατσε 2,5 χρόνια στον Ατρόμητο και τώρα έχει πάει για τα πετροδόλαρα σε μία Αλ Ανταλάχ της Σαουδικής Αραβίας.

Ο Αντριάνο Σκεντεράι δεν ξέρουμε καν πού βρίσκεται, ομοίως κι ο Βαγγέλης Θεοχάρης. Οπως αγνοείται κι η τύχη του Δημήτρη Καραγιάννη. Ο Κρίστο Σέχου έχει καταλήξει στη Νέα Αρτάκη, ο Θανάσης Δημήτρουλας ήταν μέχρι πρότινος τουλάχιστον στον Θεσπρωτό, ο Κωνσταντίνος Κότσαρης παίζει τερματοφύλακας στην Καλλιθέα κι ο Νίκος Χριστογεώργος αναπληρωματικός γκολκίπερ στον ΟΦΗ.

Τέλος, μια ξεχωριστή περίπτωση συνιστά ο Σπύρος Τζαβίδας, ο οποίος σταμάτησε το ποδόσφαιρο εξαιτίας προβλήματος υγείας.

Μπορεί να μην ακούγεται ευχάριστα στους Παναθηναϊκούς, αλλά τελικά ο Αλεξανδρόπουλος, που ως γνωστόν βρίσκεται στον Ολυμπιακό ως δανεικός απ’ τη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας, παίζει και για την τιμή του «πράσινου φυτωρίου», το οποίο έδωσε την εντύπωση ότι στο μεταίχμιο της προηγούμενης με την τρέχουσα δεκαετία παρήγε κυρίως μετριότητες.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News