Γιώργος Χελάκης: Η πρόκριση, η φλόγα του Σωτήρη κι η επιθετική δυσανεξία

Όταν τα συζητάς όλα ανακατεμένα, δυσκολεύεσαι να βγάλεις άκρη. Όταν τα ξεχωρίζεις, έχεις πιο καθαρή την εικόνα.

Το πρώτο είναι ότι ο Ολυμπιακός θα παίξει σε ευρωπαϊκό όμιλο για 13η συνεχή φορά. Δεν το λες και λίγο και πάντως είναι κάτι άπιαστο για τις υπόλοιπες ομάδες της χώρας. Για τους φίλους του θα ήταν προτιμότερο βέβαια να έπαιζε σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά κάτι τέτοιο μετά τα περσινά δεν θα ήταν ούτε δυνατό, ούτε δίκαιο.

Στη συνέχεια, είναι η πρόκριση αυτή καθαυτή. Επειδή η Γκενκ αποκλείστηκε απ’ τη Σερβέτ μάλλον χάθηκε το μέτρο. Η βελγική ομάδα έχασε στο «τσακ» το πρωτάθλημα απ’ την Αντβέρπ κι έχει μπάτζετ που φτάνει τα 135 εκατ. ευρώ. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για αμελητέα ποσότητα.

Τέλος, πρέπει να θυμηθούμε τα περσινά της Ευρώπης, όπου ο Ολυμπιακός δεινοπάθησε (για να μη γράψω τίποτα βαρύτερο) από ομάδες καταφανώς μικρότερης ποιότητας κι αξίας, η δε άμυνά του, ήταν… σουρωτήρι. Τώρα, σε δύο ματς, δέχτηκε μόλις ένα γκολ κι αυτό με πέναλτι.

Παρά το γεγονός ότι στο δεύτερο παιχνίδι η Γκενκ είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων, οι ευκαιρίες που δημιούργησε ήταν ελάχιστες. Ας μη μας διαφεύγει αυτό το ενθαρρυντικό στοιχείο.

Τώρα, πάμε στις καταφανείς αδυναμίες, που υπάρχει η πολυτέλεια να τις συζητούμε, ενώ οι «ερυθρόλευκοι» έχουν πάρει την πρόκριση.

Αν υποθέσουμε ότι πέρυσι το κέντρο ήταν Εμβιλά, Χουάνγκ και Φορτούνης, φέτος είναι (μέχρι στιγμής) Ιμπόρα, Μαντί Καμαρά και Καρβάλιο. Εδώ, δεν υπάρχει περιθώριο να συζητήσουμε. Κι απ’ το σημείο αυτό, αρχίζουν τα υπόλοιπα προβλήματα.

Η αδυναμία να κρατηθεί η μπάλα σε «ερυθρόλευκα» πόδια και να οργανωθούν επιθέσεις. Ούτε οι χαφ μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους, ούτε οι επιθετικοί να ανταποκριθούν στις προσδοκίες.

Μία απ’ τις αιτίες είναι ασφαλώς η έλλειψη καθαρόαιμων εξτρέμ, που να παίζουν πάνω στη γραμμή. Η εκ νέου… εξορία του Φορτούνη για να παίζει κεντρικά ο Καρβάλιο δεν είναι μάλλον απ’ τις πιο ευτυχείς ιδέες του προπονητή.

Σε ό,τι, δε, αφορά τον Βιθέντε Ιμπόρα, τα όσα βλέπουμε απ’ τον Ισπανό (μέχρι τώρα) δεν αντιστοιχούν σε αυτά που περιμέναμε και σε αυτά που έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός από παίκτη στη θέση του αμυντικού χαφ.

Για ποιον Ολυμπιακό μιλάμε, όμως; Για την ομάδα που έφερε τον μεσοεπιθετικό Γκουστάβο Σκάρπα, ο οποίος μπορεί να παίξει είτε ως κεντρικός χαφ, είτε ως ακραίος κυνηγός. Θυμίζω ότι τα σπουδαία παιχνίδια του με την Παλμέιρας τα έκανε ως εξτρέμ.

Έφερε τον Έσε, που μπορεί να παίξει και αμυντικός χαφ και εσωτερικός χαφ. Εφερε τον Μπρίνιτς, που είναι κλασικός εξτρέμ. Φαίνεται να κλείνει τον αριστερό μπακ Ορτέγκα, ίσως τον καλύτερο στη θέση του στην Αργεντινή και ψάχνει για έναν σέντερ φορ κι έναν εξτρέμ ακόμα.

Όλα αυτά, ενώ ο Αντόνιο Κορδόν είχε απ’ την αρχή τονίσει ότι οι καλές μεταγραφές γίνονται συνήθως προς τα τέλη Αυγούστου. Επομένως, ο Ολυμπιακός που μέχρι τώρα βλέπουμε και πήρε την πρόκριση απέναντι στην Γκενκ, θα έχει διαφοροποιήσεις αρκετές σε σχέση με αυτό που θα δούμε στη συνέχεια.

Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ θα βρεθεί να δουλεύει με κάμποσους νέους παίκτες για να διορθώσει τις αδυναμίες που έχει κι ο ίδιος δημόσια παραδεχτεί.

Επί του παρόντος, σημασία έχουν η πρόκριση, η φλόγα του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου, η αγωνιστική μεταμόρφωση του Παναγιώτη Ρέτσου κι η αμυντική αξιοπιστία. Δεν είναι και λίγα…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News