Γιώργος Χελάκης: Η «δυσανεξία» στο γκολ του Παναθηναϊκού και η «ξεροκεφαλιά» του Ιβάν

eurokinissi

Ο Γιώργος Χελάκης γράφει στη SportDay της Δευτέρας (11/9) για το πρόβλημα στο γκολ του Παναθηναϊκού και τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς αλλά και το μεγάλο σκορ σε μικρό αντίπαλο της Εθνικής επί του Γιβραλτάρ.

Δύο γκολ πέτυχε ο Αντραζ Σπόραρ στο τελευταίο παιχνίδι της εθνικής Σλοβενίας για τα προκριματικά του Εuro 2024. Τον έβλεπαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού κι αναρωτιούνταν γιατί δεν τα βάζει με τέτοια ευκολία και τέτοια συχνότητα όταν παίζει με τα χρώματα της ομάδας τους.

Δεν υπάρχει οπαδός του Παναθηναϊκού που να μην έχει διατυπώσει αυτό το ερώτημα συνοδεύοντάς το με ένα ακόμα: γιατί οι «πράσινοι» δεν πήγαν στην απόκτηση ενός επιθετικού στη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού; Πήραν παίκτες για την άμυνα, πήραν για το κέντρο, αλλά για την επίθεση δεν ήρθε κανείς. Και δεν είναι ότι προσπάθησαν, αλλά δεν βρήκαν, είναι ότι δεν προσπάθησαν καν.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς εξακολουθεί να έχει την άποψη ότι το πρόβλημα δεν είναι στους σέντερ φορ, αλλά στην τροφοδοσία τους. Μ’ άλλα λόγια, τώρα που ήρθε ο Βιλένα κι ο Τζούριτσιτς τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Θεωρητικά μπορεί να έχει δίκιο ο προπονητής του «τριφυλλιού». Στην πράξη μέχρι τώρα, δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα από πέρυσι. Ο Παναθηναϊκός καλά κυκλοφορεί την μπάλα, καλά τη φέρνει με συνδυαστικό ποδόσφαιρο στη μεγάλη περιοχή των αντιπάλων, αλλά κάπου εκεί ο Σπόραρ κι ο Ιωαννίδης δεν φαίνεται να τα καταφέρνουν καλύτερα απ’ ό,τι κατάφερναν και την περασμένη χρονιά.

Το ίδιο θέμα, σε γενικές γραμμές, αφορά και τους εξτρέμ, που η σχέση τους με το γκολ δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Κι όχι μόνο αυτό. Οι εξτρέμ του Παναθηναϊκού, με μικρή εξαίρεση τον Μαντσίνι, δεν έχουν στο φόρτε τους το «ένας εναντίον ενός», δηλαδή τη δημιουργία φάσης όχι μέσα απ’ το οργανωμένο παιχνίδι, αλλά απ’ την ατομική ενέργεια. Ο Αϊτόρ, που είναι διαφορετική περίπτωση, ακόμα δεν έχει βρει τον βηματισμό του μετά τον σοβαρό τραυματισμό.

Κατά συνέπεια η εικόνα τουλάχιστον μέχρι στιγμής φαίνεται να είναι όπως ήταν και πέρυσι. Η δυσανεξία στο γκολ στοίχισε τη συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ κι επειδή φέτος το καλοκαίρι έπεσαν λεφτά για μεταγραφές όλοι μένουν με την απορία γιατί δεν ήρθε ένας ικανός σέντερ φορ στην ομάδα. Η απάντηση είναι ότι αυτό συνέβη διότι έτσι αποφάσισε ο Γιοβάνοβιτς.

Ο Σέρβος τεχνικός πιστεύει ακράδαντα ότι ο Σπόραρ κι ο Ιωαννίδης θα του κάνουν κάποια στιγμή και αυτή τη δουλειά πολύ καλύτερα απ’ ό,τι την κάνουν μέχρι τώρα.

Οι «πράσινοι» είναι ομάδα που δημιουργεί ευκαιρίες μέσα απ’ το συνδυαστικό ποδόσφαιρο, όπως αυτό το έχει διδάξει στους παίκτες ο προπονητής. Μπορεί να μην είναι καταιγιστικοί, να μην επιτίθενται κατά κύματα, να μη δημιουργούν την ευκαιρία μετά την άλλη, αλλά έχουν τον τρόπο να φτάνουν σε τελικές προσπάθειες. Αν ήταν καταιγιστικοί, τότε πολύ πιθανό να βρίσκονταν περισσότερες φορές ακάλυπτοι στην άμυνα. Είδαμε τι έγινε στα τελευταία παιχνίδια λεπτά του παιχνιδιού με την Μπράγκα.

Οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς βγήκαν μπροστά, δημιούργησαν κι έχασαν τρεις ευκαιρίες, αλλά τελικά δέχτηκαν και δεύτερο γκολ στην αντεπίθεση. Ο προπονητής τους δεν είναι αυτής της λογικής. Θέλει -ακόμα κι όταν επιτίθεται η ομάδα του- να υπάρχουν παίκτες που θα του εγγυώνται ότι η άμυνά του δεν θα αιφνιδιαστεί.

Είμαστε στην αρχή του πρωταθλήματος, ο Παναθηναϊκός είναι στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και η συνεχής συζήτηση για τον επιθετικό που δεν ήρθε δεν ωφελεί. Σε αυτή τη φάση είναι δεδομένο πως οι «πράσινοι» θα πορευτούν όπως αποφάσισε ο προπονητής τους. Αν ο κόουτς δεν δικαιωθεί στις εκτιμήσεις του η συζήτηση αυτή θα ανοίξει πάλι, με περισσότερη ένταση μάλιστα, όσο πλησιάζουμε στη μεταγραφική περίοδο του χειμώνα…

Πέντε

Ανετη νίκη με μεγάλο σκορ (5-0). Ο αντίπαλος ήταν μικρής δυναμικότητας παρά το γεγονός ότι οι διεθνείς μας έκαναν λιγότερες φάσεις απ’ όσες έκαναν όταν αντιμετώπισαν την ομάδα του Γιβραλτάρ στην Πορτογαλία. Της έβαλαν πέντε γκολ και θα μπορούσαν να της έχουν βάλει παραπάνω. Το παιχνίδι δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Ηταν τόσο προφανής η αδυναμία της ομάδας του Γιβραλτάρ να κρατήσει στοιχειωδώς την μπάλα, ν’’ αλλάξει τρεις πάσες, που έδινε την εντύπωση ότι η Εθνική μας έλυνε κι έδενε μέσα στο γήπεδο κατά το πρώτο ημίχρονο.

Πέρα απ’ αυτό, όμως, το γεγονός ότι ο Ανδρέας Μπουχαλάκης είχε τον χώρο να λειτουργεί ως πλεϊμέικερ απ’ τη θέση του αμυντικού χαφ πρόσφερε πλεονεκτήματα.

Εχοντας την άνεση να κινείται ξεμαρκάριστος, ο Μπουχαλάκης σημάδευε με βαθιές μπαλιές είτε τον Γιαννούλη, είτε τον Μασούρα δημιουργώντας προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα. Από μία τέτοια βαθιά μπαλιά και το γύρισμα του δραστήριου Γιαννούλη έγινε το 1-0. Η Εθνική του Πογέτ είναι ομάδα που στηρίζεται στο συνδυαστικό ποδόσφαιρο όταν κάνει επίθεση. Οι φάσεις προκύπτουν από την κίνηση των παικτών στους κενούς χώρους κι όχι απ’ την ικανότητά τους να παίζουν προσπερνώντας με ατομικές ενέργειες τους αντιπάλους τους.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο ρυθμός έπεσε κι οι διεθνείς μας φάνηκαν να χαλαρώνουν, παρά το γεγονός ότι ο Πογέτ τούς παρότρυνε να συνεχίσουν στον ίδιο ρυθμό. Ωστόσο αυξήθηκε κατακόρυφα η αποτελεσματικότητά της στα τελευταία λεπτά κι ήρθαν τα τρία γκολ. Ο Μασούρας επιβεβαίωσε για ένα ακόμα παιχνίδι ότι βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση κι ο Ντίνος Μαυροπάνος με τα δύο γκολ που πέτυχε πως είναι ό,τι πιο ποιοτικό διαθέτει αυτή η Εθνική.

Προφανώς δεν είναι κριτήριο η νίκη και τα πέντε γκολ για να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι όλα είναι καλώς καμωμένα κι ότι έτσι όπως είμαστε θα παίξουμε εκτός έδρας με την Ιρλανδία και θα πάρουμε τους τρεις βαθμούς.

Σκεφτείτε, όμως, τι κουβέντα θα κάναμε τώρα έτσι και στραβοπατούσαμε απέναντι στο αδύναμο Γιβραλτάρ. Αντί για αυτό, ήρθαν πέντε γκολ και γλύκαναν το βράδυ…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News