Γιώργος Χελάκης: Ο Παναθηναϊκός ήταν που έδωσε τα «κλειδιά» του παιχνιδιού στην ΑΕΚ

Δεν θα είναι μία ευθεία γραμμή το πρωτάθλημα ούτε τη φετινή χρονιά. Η ΑΕΚ πήρε με το σπαθί της το ντέρμπι. Ήταν καταφανώς ανώτερη, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται ότι από εδώ και πέρα όποιος θα βρεθεί μπροστά της θα παθαίνει πάνω-κάτω ό,τι έπαθε κι ο Παναθηναϊκός. Θυμίζω απλώς πως η ομάδα του Αλμέιδα έχει ήδη δύο ισοπαλίες στην έδρα της και βλέπει τον Ολυμπιακό στην κορυφή της βαθμολογίας.

Πήρε μεγάλη νίκη στην Αγγλία, καθάρισε το ντέρμπι εκτός έδρας, αλλά ο δρόμος είναι μακρύς. Εκείνο που επιβεβαιώθηκε είναι πως η ομάδα του «Δικεφάλου» έπιασε το νήμα με τις περσινές καλές εμφανίσεις. Αυτό είναι χωρίς αμφισβήτηση και δείχνει τις σπουδαίες δυνατότητες της ομάδας. Απ’ την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός έπαιξε στο συγκεκριμένο παιχνίδι πολύ κάτω απ’ τις δυνατότητές του. Έδωσε τα «κλειδιά» του παιχνιδιού στην αντίπαλό του και φάνηκε να βρίσκεται χωρίς σχέδιο μέσα στο γήπεδο. Σπάνιο ως αδύνατο να το δούμε να συμβαίνει στον Παναθηναϊκό του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αλλά να που έγινε κι αυτό.

Το ανελέητο πρέσινγκ των παικτών της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο και το over play πάνω στον Ρούμπεν Πέρεθ έβγαλε τους «πράσινους» έξω απ’ τα νερά τους. Τους ανάγκασε να αλλάξουν τρόπο παιχνιδιού και να επιχειρούν με βαθιές μπαλιές να σημαδέψουν τον Φώτη Ιωαννίδη μπας και… Κι ας μας έδειξε άλλα η αρχή του παιχνιδιού όταν απ’ την ασίστ του Ιωαννίδη ο Τζούριτσιτς έβαλε μια γκολάρα ενδεικτική της κλάσης του. Και κάπου εδώ μπαίνουμε στην ουσία της διαφοράς που είχαν οι δύο ομάδες στο παιχνίδι της Λεωφόρου. Ο Τζούριτσιτς μπορεί να ξέρει περισσότερη μπάλα απ’ τον Πινέδα, αλλά μπορεί να την παίξει σε ευνοϊκές συνθήκες όπου οι αντίπαλοι δεν πέφτουν πάνω του σαν καμικάζι προκειμένου να μην του αφήσουν χώρο και χρόνο να δημιουργήσει.

Ο Πινέδα, που μπορεί να ξέρει λιγότερη μπάλα απ’ τον Τζούριτσιτς, τα καταφέρνει να παίξει ακόμα κι όταν οι αντίπαλοι διαδέχονται πάνω του ο ένας τον άλλον. Αυτή η ικανότητα του Πινέδα, που οφείλεται στη φυσική του κατάσταση και το μυικό του σύστημα, τον καθιστά πιο χρήσιμο κι αποδοτικό απ’ τον Σέρβο του Παναθηναϊκού. Το παιχνίδι κρίθηκε στον δυναμισμό και τα τρεξίματα κι όπως ήταν φυσικό ευνοήθηκε η ΑΕΚ. Διότι ήταν οι παίκτες του Αλμέιδα με το αδιάκοπο τρέξιμο στο πρώτο ημίχρονο που δεν άφησαν περιθώρια στους παίκτες του Παναθηναϊκού να κυκλοφορήσουν την μπάλα και να δημιουργήσουν μέσα απ’ την άμυνα συνθήκες απειλής στο τέρμα του Στάνκοβιτς.

Ότι ο Αλμέιδα έκανε… ματ στον Γιοβάνοβιτς δεν σημαίνει ότι θα γίνεται από εδώ και πέρα. Άλλωστε, η συζήτηση που κάνουμε θα είχε διαφορετικό περιεχόμενο αν ο Στάνκοβιτς δεν σταματούσε την μπάλα στην έξοχη κεφαλιά του Ιωαννίδη. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λεπτομερειών και σε αυτές ήταν οι «κιτρινόμαυροι» που είχαν το πάνω χέρι. Σημασία έχει ότι κι οι δυο ομάδες έρχονταν από μεγάλη καταπόνηση το βράδυ της περασμένης Πέμπτης. Ο Αλμέιδα ήταν, λοιπόν, εκείνος που παρουσίασε για τουλάχιστον ένα ημίχρονο, μια ομάδα που έτρωγε… σίδερα κι είχε επιλογές απ’ τον πάγκο του. Ο Παναθηναϊκός, που είχε προβάλλει φέτος το γεμάτο ρόστερ με τις πολλές επιλογές, φάνηκε να υστερεί και σε αυτό τον τομέα…

Ανοχή και φόβος

H μονομερής εκδήλωση αγανάκτησης κι οργής δεν μου λέει τίποτα. Μοιάζει υποκριτική και γι’ αυτό χωρίς ουσία και περιεχόμενο. Εμετικά πανό δεν είναι η πρώτη φορά που ανεβαίνουν σε ελληνικά γήπεδα. Έχει συμβεί πολλές φορές κι από οπαδούς όλων των ομάδων. Η καταδίκη ή θα είναι καθολική κι ενιαία ή ας μη γίνεται καθόλου.

Ήταν εμετικό το πανό που ανέβασαν και κράτησαν για κάμποση ώρα ανοιχτό οπαδοί του Παναθηναϊκού μέχρι ν’ αρχίσει το ματς με την ΑΕΚ. Πληροφορίες λένε ότι είχαν ετοιμαστεί κι άλλα με ανάλογο περιεχόμενο. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι αυτοί που τα ετοιμάζουν, τα ανεβάζουν και τα αποδέχονται δεν αποτελούν μια ελάχιστη μειοψηφία των οπαδών, όπως βαυκαλιζόμαστε να πιστεύουμε.

Πρόκειται για ευάριθμες ομάδες οπαδών που έχουν συγκροτηθεί, λειτουργούν και δρουν στο πλαίσιο οργανωμένων οπαδών των περισσότερων ομάδων. Καθαρά και ξάστερα πρόκειται για φασιστικούς πυρήνες, που με τα χρόνια έχουν δημιουργηθεί και λειτουργούν στα γήπεδα. Το μίσος για τον άλλο, τον διαφορετικό είναι που κλείνει τη δράση τους. Τα σύμβολά τους παραπέμπουν ευθέως στον ναζισμό και τον εθνικοσοσιαλισμό. Το θέμα είναι ότι αυτές οι ομάδες αντί να αντιμετωπίζουν την απόρριψη και την καθαρή αποδοκιμασία απ’ τους υπόλοιπους οπαδούς εξυπηρετούνται απ’ την ανοχή που δημιουργούν η αδιαφορία ή ο φόβος.

Το να διατυπώνονται διαφωνίες απ’ τα πληκτρολόγια δεν λέει και πολλά πράγματα. Το πανό στη Λεωφόρο, όπως κι ανάλογα πανό σε άλλα γήπεδα, θα έπρεπε να κατεβεί όχι ύστερα από διαπραγματεύσεις και απειλές ότι δεν θα αρχίσει το ματς αλλά απ’ την καθολική απαίτηση των υπολοίπων οπαδών. Ε, αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ σε ελληνικό γήπεδο. Και η ανοχή ή ο φόβος είναι που εκτρέφουν αυτές τις καταστάσεις.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News