Εθνική ομάδα: Κωνσταντέλιας ναι, Βαγιαννίδης όχι...

Πρώτη παρατήρηση ότι η Νέα Ζηλανδία ως ομάδα φάνηκε κατώτερη όχι μόνο απ’ τη Γαλλία, αλλά απ’ τη Γεωργία και το Καζακστάν, που θα αντιμετωπίσουμε, όπως φαίνεται, τον Μάρτιο. Δεν λέω πως ήταν εύκολο, αλλά θα χρησίμευε να εξασφαλιστεί κάποιος πιο δυνατός αντίπαλος.

Ας είναι. Μικρό το πρόβλημα μπροστά στο παράδοξο κι απαράδεκτο να παίζει η Εθνική φιλικό παιχνίδι κεκλεισμένων των θυρών. Δείγμα της προχειρότητας και της επιπολαιότητας, με την οποία η ΕΠΟ αντιμετωπίζει την Εθνική ομάδα.

Στο αγωνιστικό μέρος, κανονικό παιχνίδι είχαμε απ’ την πλευρά της Εθνικής στο πρώτο μέρος. Οι αλλαγές -που όπως ήταν φυσικό έγιναν κι απ’ τις δύο ομάδες στο δεύτερο μέρος έριξαν τον ρυθμό κι έκαναν βαρετό το παιχνίδι.

Στο πρώτο ημίχρονο μάς δόθηκε η ευκαιρία να θαυμάσουμε τον Γιάννη Κωνσταντέλια στην πρώτη εμφάνιση ως βασικού. Ο Πογέτ τον χρησιμοποίησε σε θέση μέσα αριστερά κι ο εικοσάχρονος άσος του ΠΑΟΚ ήταν ό,τι καλύτερο είδαμε στην αναμέτρηση.

Απλός, τεχνίτης, ομαδικός έδειξε γιατί είναι παίκτης με προοπτική έξω απ’ τα ελληνικά σύνορα. Συνεργάστηκε άψογα με τον Κώστα Τσιμίκα και μας έδωσαν ωραίες φάσεις, δημιουργώντας κινδύνους για το τέρμα των Νεοζηλανδών που προσπαθούσαν, αλλά δεν μπορούσαν να τον περιορίσουν. Ωραία πράγματα από έναν παίκτη που μπορεί να κάνει θραύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Υγιής να ‘ναι ώστε να τον θαυμάζουμε.

Ελπιδοφόρο ότι η Εθνική πήρε και πάλι σκορ απ’  τον σέντερ φορ της. Ο Γιώργος Γιακουμάκης ήταν μέσα στις φάσεις κι έδειξε ότι αυτή τη στιγμή είναι ο πιο «ζεστός» από τους φορ που έχει στη διάθεσή του ο Πογέτ.

Όσοι περιμέναμε ότι θα δούμε -έστω για κάποια λεπτά- να κάνει ντεμπούτο κι ο Βαγιαννίδης, διαψευστήκαμε…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News