BLOG: Και σκέψου να το σηκώσει ο Κλοπ με βασικό τον Έλιοτ!

Ο Κριστιάνο στο «Ολντ Τράφορντ», ο Λουκάκου στο «Στάμφορντ Μπριτζ», ο Γκρίλις στο «Έτιχαντ» και ο… Χάρβεϊ Έλιοτ στο «Άνφιλντ»! Φαντάζεστε, αλήθεια, στις αρχές Μαϊου να έχει ολοκληρωθεί μια σεζόν που αναμένεται με κομμένη την ανάσα και να έχει στεφθεί πρωταθλήτρια στην Premier League η Λίβερπουλ, η μοναδική ομάδα που ουσιαστικά έμεινε αμέτοχη στο μεταγραφικό παζάρι και μάλιστα για δεύτερο διαδοχικό καλοκαίρι;

Την ώρα που οι λίρες καταναλώθηκαν σαν τα… φιστίκια στο μεταγραφικό φαγοπότι των ισχυρών του αγγλικού ποδοσφαίρου, ο Γιούργκεν Κλοπ επιχειρεί να βγάλει λαγούς από το καπέλο του, χτίζοντας τους νέους Αλεξάντερ Άρνολντ και Ρόμπερτσον που θα τον οδηγήσουν στη Γη της Επαγγελίας! Δεν το κατάφερε πέρσι με τον Κέρτις Τζόουνς, το παλεύει φέτος με τον Χάρβεϊ Έλιοτ.

Υπό μια στυγνή ποδοσφαιρική προσέγγιση, ενδεχόμενη κατάκτηση της Premier League από τη Λίβερπουλ θα είναι ό,τι πιο χρήσιμο μπορεί να συμβεί στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Θα θυμίσει σε όλους πόσο σημαντικό είναι να επενδύεις στην πρώτη ύλη ταλαντούχων παικτών και να παράγεις εσύ «αστέρια παγκόσμιου βεληνεκούς» αντί να τα αγοράζεις. Μπορεί να συμβεί; Φοβάμαι πως όχι, γιατί (εκτός των άλλων) το αποδεικνύει η ίδια η σύγχρονη ιστορία της Λίβερπουλ!

Και η Λίβερπουλ «αγόρασε» την επιστροφή της στα πρωταθλήματα επενδύοντας χρυσάφι για τις μεταγραφές του Φαν Ντάικ και του Άλισον

Επί των ημερών του Κλοπ, οι «κόκκινοι» δεδομένα αξιοποίησαν στο έπακρο την ικανότητά τους να εξελίσσουν ποδοσφαιριστές και να εκτοξεύουν την αγωνιστική και ποδοσφαιρική τους αξία, ωστόσο το τέλος των τριάντα χρόνων ξηρασίας στο μεγάλο λιμάνι δεν θα είχε έρθει ποτέ αν η Fenway δεν είχε… αδειάσει τον κουμπαρά της για να ρίξει 150 εκατομμύρια στην αγορά για να αγοράσει την αμυντική πολυτέλεια που της προσφέρει το δίδυμο Φαν Ντάικ – Άλισον.

Καλώς ή κακώς ζούμε σε μια εποχή που οι τίτλοι δεν κερδίζονται μόνο, αλλά… αγοράζονται κιόλας! Σε αντίθεση με το βασικό ανταγωνισμό (Μάντσεστερ Σίτι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τσέλσι), η Λίβερπουλ πορεύεται στο δικό της μονοπάτι κόντρα στο ρεύμα της εποχής. Κι αν δεν υποφέρει από μια λαίλαπα τραυματισμών αντίστοιχη της περσινής, θα είναι σίγουρα πολύ ανταγωνιστική στη μάχη του τίτλου. Το ίδιο βέβαιο μοιάζει όμως το ενδεχόμενο να βρει μπροστά της, όσο κυλάει η σεζόν, την έλλειψη βάθους στο ρόστερ της και κυρίως τη μη αντικατάσταση του πολύτιμου εργαλείου που ακούει στο όνομα Τζίνι Βαϊνάλντουμ στη μεσαία γραμμή, αλλά και τη μη απόκτηση ενός κλασικού γκολτζή περιοχής που θα της δώσει το εύκολο γκολ που έχει απωλέσει εδώ και ενάμιση χρόνο λόγω της… ελεύθερης πτώσης που παρουσιάζει η απόδοση του Μπόμπι Φιρμίνο.

Μην ξεχνάτε, μάλιστα, ότι στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν, οι «κόκκινοι» θα υποστούν… επιθετική αφαίμαξη καθώς Σαλάχ και Μανέ θα βρίσκονται στο Καμερούν για ένα ολόκληρο μήνα αγωνιζόμενοι στο Copa Africa.

Όσο, λοιπόν, εντυπωσιακή κι αν θα είναι η εικόνα της Λίβερπουλ σε ορισμένα παιχνίδια, όσο κυλούν οι μήνες της νέας σεζόν η έλλειψη βάθους στο ρόστερ της θα αποτελέσει το μεγαλύτερο αντίπαλο του Γιούργκεν Κλοπ και των παικτών του. Κι όσο κι αν ο ανίκητος στο «Άνφιλντ», Βίρτζιλ Φαν Ντάικ (σ.σ. για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι η Λίβερπουλ συμπλήρωσε στο ντέρμπι με την Τσέλσι 49 παιχνίδια αήττητη στην έδρα της με τον Ολλανδό αμυντικό στο αρχικό της σχήμα) την καθιστά εξ ορισμού άλλη ομάδα από την περσινή, ο ανταγωνισμός στο τοπ επίπεδο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, απαιτούσε και μεταγραφική ενίσχυση.

Τα δύο βασικά χάντικαπ της Γιουνάιτεντ έναντι Μάντσεστερ Σίτι και Τσέλσι στη μάχη του τίτλου, είναι η απόσταση που χωρίζει Σόλσκιερ από Πεπ, Τούχελ και η… ηλικία του Κριστιάνο!

Κι αν δεν το πάρει η Λίβερπουλ, ποιος θα το πάρει; Η Γιουνάιτεντ και ο Κριστιάνο; Εκτίμηση μου είναι «όχι», χωρίς να έχω την παραμικρή διάθεση να πικάρω τους φίλους των «κόκκινων διαβόλων». Ούτε η Μάντσεστερ νομίζω ότι μπορεί να στεφθεί πρωταθλήτρια για δύο λόγους.

Δε νομίζω ότι ένας παίκτης που τον Φεβρουάριο θα μπει στο 37^ο έτος της ηλικίας του, μπορεί από μόνος του να αλλάξει τα δεδομένα του κορυφαίου πρωταθλήματος στον πλανήτη, ακόμη κι αν λέγεται Κριστιάνο Ρονάλντο. Αν τα καταφέρει ο Πορτογάλος και στη δύση της καριέρας του οδηγήσει τη Γιουνάιτεντ στην κορυφή, τι να πω; Απόλυτο respect! Θα έχει πετύχει κάτι που η ιστορία του ποδοσφαίρου μας διδάσκει ότι αγγίζει τα όρια του ακατόρθωτου!

Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ δύσκολο για όλους μας να αποδεχτούμε ότι και οι… θρύλοι γερνάνε, αλλά ο χρόνος φαντάζει αμείλικτος για όλους! Ναι, ο Κριστιάνο δεν είναι ένας απλός αθλητής, αλλά ένα ρομπότ, ένα τέρας φυσικής κατάστασης, ένας εργασιομανής και τελειομανής υπεραθλητής που προσέχει το κορμί του ως κόρη οφθαλμού. Το ηλικιακό κοντέρ, όμως, συνεχίζει να γράφει.

«Έλα ρε Αλέξανδρε πλάκα μας κάνεις; Είκοσι γκολ θα πετύχει ο Κριστιάνο! Τον Μαρσιάλ και τον Καβάνι είχε στην επίθεση της η Γιουνάιτεντ. Προφανώς και την ισχυροποιεί αφάνταστα ο Ρονάλντο, ακόμη και στα 37 της», μου έλεγε χθες ένας «κολλητός» μου φίλος της Μάντσεστερ, με τον οποίο λατρεύω να… πλακώνομαι σε υγιείς ποδοσφαιρικές συζητήσεις με αντικείμενο τις αγαπημένες μας ομάδες στο Νησί.

Εννοείται ότι η Γιουνάιτεντ αναβαθμίζεται επιθετικά με την προσθήκη του Κριστιάνο. Δε νομίζω, όμως, ότι η συγκεκριμένη αναβάθμιση αρκεί για την επιστροφή της στο θρόνο. Υπάρχουν άλλες διεκδικήτριες που βρίσκονται πιο κοντά στο σκήπτρο, κι αυτές είναι η Μάντσεστερ Σίτι και η Τσέλσι. Θεωρώ ότι έναντι της Λίβερπουλ υπερτερούν κατά πολύ σε βάθος και ατομική ποιότητα στο… supporting cast της αρχικής ενδεκάδας, και έναντι της Γιουνάιτεντ πλεονεκτούν κατά πολύ στη σύγκριση των προπονητών τους.

Σε ένα πρωτάθλημα που δεν αποκλείεται φέτος να κριθεί στις λεπτομέρειες, νομίζω ότι ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ αποτελεί τον «αδύναμο κρίκο» της Γιουνάιτεντ απέναντι σε Πεπ, Τούχελ και φυσικά Κλοπ. Ακόμη βρίσκεται ένα (μην πω και δύο) σκαλοπάτια χαμηλότερα από τους ανταγωνιστές του.

Επαναλαμβάνω, για να μην παρεξηγηθώ. Μιλάμε για μια μάχη στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, το οποίο διεκδικούν ομάδες με ορισμένους από τους κορυφαίους παίκτες και προπονητές της Υφηλίου. Άρα, δεν αρκεί να είσαι απλά καλός ή βελτιωμένος για να το κατακτήσεις. Πρέπει να είσαι ο καλύτερος ανάμεσα στους καλύτερους! Κι όταν έρθει η ώρα της κρίσης, νομίζω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να είσαι εσύ ο νικητής, είτε στηριζόμενος σε ένα πλάνο που δεν περιλαμβάνει στοιχειώδη μεταγραφική ενίσχυση, είτε βασιζόμενος σε έναν παίκτη – φαινόμενο που, όμως, γράφει τα τελευταία κεφάλαια της καριέρας του.

Αν πάντως, συμβεί, είτε το πρώτο, είτε το δεύτερο σενάριο και ο τίτλος καταλήξει σε Λίβερπουλ ή Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το προσεχές καλοκαίρι θα έχουμε όλοι μας να αφηγούμαστε μια πολύ όμορφη και εξαιρετικά διδακτική ιστορία!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News