Γιώργος Χελάκης: Oταν υπάρχει αχίλλειος πτέρνα, προκοπή δεν γίνεται...

Η αναβάθμιση στην αμυντική γραμμή, που οι υπεύθυνοι θεώρησαν ότι έγινε το καλοκαίρι, δεν αποδείχτηκε στο χορτάρι. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης στην SportDay του Σαββάτου, 2 Δεκεμβρίου.

Mάζεψε τους παίκτες στο προπονητήριο ο Μαρτίνεθ και τους είπε ότι αυτός φταίει για όσα έγιναν προχθές το βράδυ στο Φράιμπουργκ. «Ο.Κ.». Αυτός φταίει, αλλά για ποιο πράγμα ακριβώς;

Δεν περιμένουμε βέβαια να γίνει ανάλυση του φταιξίματος μία μέρα μετά (ούτε είκοσι τέσσερις ώρες), αλλά μία γενική διατύπωση, που είναι υποχρεωμένος απ’ την έκταση της ήττας να κάνει, δεν λέει και πολλά πράγματα. Είναι σίγουρο ότι συζητώντας σε βάθος δεν γίνεται για όλα να φταίει ένας και μόνο. Μία ομάδα που παρουσιάζεται υπνωτισμένη στο γήπεδο δεν γίνεται να είναι ευθύνη του προπονητή. Ούτε στέκει το επιχείρημα ότι τέτοια είναι η ομάδα, τι περισσότερο μπορούσε να κάνει.

Αν είναι τέτοια, τότε πώς εξηγείται το εντός έδρας παιχνίδι κι η νίκη επί της Γουέστ Χαμ. Πώς εξηγείται η εμφάνιση στην Αγγλία, παρά την ήττα. Και μη μου πείτε ότι η Φράιμπουργκ είναι μία κλάση πάνω απ’ την αγγλική ομάδα, διότι δεν ισχύει.

Κατά συνέπεια η ευθύνη πρέπει να επιμεριστεί και σε αυτούς που μπήκαν να παίξουν. Δεν είναι μόνο ευθύνη του προπονητή, αν οι αντίπαλοι παίρνουν ανενόχλητοι τις κεφαλιές μέσα στη μεγάλη περιοχή του Πασχαλάκη.

Ούτε έγινε απ’ την πλευρά του Μαρτίνεθ κάποιο τρανταχτό λάθος στις επιλογές για την ενδεκάδα. Kατά συνέπεια υπάρχει μεγάλο θέμα με την απόδοση καθενός ξεχωριστά απ’ τους παίκτες που έπαιξαν. Η ανασταλτική λειτουργία ήταν πέρυσι, παραμένει και φέτος η αχίλλειος πτέρνα των «ερυθρολεύκων». Αν δεν λυθεί το πρόβλημα αυτό, δεν πρόκειται να γίνει αγωνιστική προκοπή. Η αναβάθμιση, που οι υπεύθυνοι θεώρησαν ότι έγινε το καλοκαίρι, δεν αποδείχτηκε στο χορτάρι.

Εδώ η ευθύνη διαχέεται απ’ τον προπονητή στον τεχνικό διευθυντή. Καθαρές κουβέντες. Πληθωρισμός παικτών μεσοεπιθετικά, σχετική λειψανδρία μεσοαμυντικά. Το πρόβλημα αυτό θα πρέπει να λυθεί τον Ιανουάριο. Κι όχι όταν θα έχουν μέσα στον Ιανουάριο γίνει τα ντέρμπι. Πριν απ’ τα ντέρμπι. Από κει και πέρα χρειάζεται αγωνιστική και ψυχολογική ανασύνταξη. Με εμφάνιση σαν την προχθεσινή, η Μπάτσκα Τόπολα έρχεται στο Φάληρο και κάνει τη ζημιά. Πριν απ’ τους Σέρβους τη ζημιά την κάνουν και στον Βόλο. Αφήνω κατά μέρος την άθλια εμφάνιση με τη Φράιμπουργκ. Η εμφάνιση με τον Παναιτωλικό ήταν προβληματική. Με ανάλογη σε εκτός έδρας παιχνίδι τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα για τους Πειραιώτες.

Eδώ μιλάμε για παρατεταμένο ντεφορμάρισμα, που ξεκίνησε απ’ τη βαριά ήττα με τον ΠΑΟΚ και συνεχίζεται. Και κάτι ακόμα. Οσοι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τα πώς και τα γιατί εκείνης της ήττας και μίλησαν για «στιγμιαίο γεγονός» προσπερνώντας την, θα κατάλαβαν τώρα ότι δεν ήταν.

Ο ΠΑΟΚ έπαιξε κόντρα στην Αϊντραχτ, που είναι πάνω -κάτω ίδιας δυναμικότητας με τη Φράιμπουργκ και την κατατρόπωσε, την ώρα που οι «ερυθρόλευκοι» γνώριζαν συντριβή. Κάτι λέει αυτό..

Ακατάλληλοι

H λογική «τώρα που βρήκαμε παπά, ας θάψουμε καμιά δεκαριά», είναι κακός οδηγός για να παρθούν αποφάσεις. Αμέσως μετά την καταστροφική βραδιά στο Φράιμπουργκ ο λίθος του αναθέματος σηκώθηκε βαρύς και πέφτει στο κεφάλι του Ντιέγκο Μαρτίνεθ.

Γέμισε ο τόπος… Σαλώμες που ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι. Ανάμεσά τους και ορισμένοι που τον υμνολογούσαν πριν από έναν μήνα. Ολα κατανοητά, τα έχουμε ζήσει πολλές φορές στο ποδόσφαιρο. Αλλα είναι τα ακατανόητα, αλλά πάνω σ’ αυτά η κριτική στον κόουτς ήταν από περιορισμένη ως ελάχιστη. Πώς είναι δυνατόν ο Μαρτίνεθ (κι ο Κορδόν) να πιστεύουν ότι η νέα ομάδα του Ολυμπιακού θα μπορούσε να έχει πυλώνα στη μεσαία γραμμή τον Βιθέντε Ιμπόρα.

Πώς είναι δυνατόν να θεωρούν και οι δύο ότι ο Φρέιρε ήταν ο παίκτης που θα έλυνε το πρόβλημα των «ερυθρολεύκων» στους στόπερ; Πού θα ήταν σήμερα ο Ολυμπιακός αν ο πρόεδρός του δεν έφερνε τον Ποντένσε και δεν έπαιρνε πάνω του την παραμονή του Φορτούνη; Ποιο είναι το νέο στοιχείο που έβαλε στο παιχνίδι της ομάδας του ο προπονητής της αν απ’ την αγωνιστική εξίσωση αφαιρέσουμε τον αρχηγό της; Αυτά είναι θέματα που αξίζει να αξιολογηθούν κι όχι μία ήττα, όσο βαριά κι αν είναι αυτή. Προσωπικά δεν διαπίστωσα να έχει κερδηθεί κάποιο παιχνίδι χάρη στις ιδέες του προπονητή.

Είδα να χάνεται όμως εξαιτίας των αλλαγών του. Πάνω σε αυτά τα ζητήματα προφανώς θα γίνεται (αν δεν έχει ήδη γίνει) η αξιολόγηση του Ντιέγκο Μαρτίνεθ και των συνεργατών του. Αυτοί που τον υμνολογούσαν και τώρα ελεεινολογούν δεν είναι κατάλληλοι για να πάρουν μέρος σε μια τέτοια συζήτηση

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News