Αντώνης Καρπετόπουλος: Σερί και σημαδεμένες τράπουλες

Ο Παναθηναϊκός, κερδίζοντας με 4-0 τον ΟΦΗ στη Λεωφόρο, ολοκληρώνει για δεύτερη συνεχή χρονιά τον πρώτο γύρο πρώτος. Φέτος, αντίθετα με πέρυσι, λογικά θα τον κλείσει έχοντας κοντά του την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, που λογικά απόψε θα κερδίσουν τον Αρη και τη Λαμία. Αλλά ίσως αυτό το γεγονός να μην του κάνει κακό. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος στη Sportday της Δευτέρας (04/12).

Πέρυσι η μεγάλη διαφορά του Παναθηναϊκού απ’ τους διώκτες του, στο τέλος του πρώτου γύρου, τον  γέμισε πίεση. Και φέτος το άγχος δεν του λείπει. Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα, που ναι μεν κάνει σοβαρό  πρωταθλητισμό για δεύτερη χρονιά, πλην όμως έχει να κερδίσει το πρωτάθλημα πάνω από δώδεκα  χρόνια – πώς να μην έχει άγχος;

Το συμπέρασμα στη λήξη του πρώτου γύρου είναι ότι φέτος ο Παναθηναϊκός αντιδρά καλύτερα από πέρυσι – το πρόβλημα είναι ότι στον πρώτο γύρο δεν είχε στα ματς με τις ομάδες της κορυφής τα  αποτελέσματα (και την απόδοση που ήθελε). Αλλά η καλή αντίδραση δεν συζητείται.

Μετά την ήττα απ’ την ΑΕΚ ο Παναθηναϊκός κέρδισε στην Τρίπολη τον Αστέρα με 4-1. Μετά την ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ, κέρδισε τον Ατρόμητο 5-0. Χθες, μετά τις ήττες απ’ τον Αρη και τη Βιγιαρεάλ, κέρδισε τον  ΟΦΗ με 4-0. Τον ΟΦΗ που πέρυσι τον φρέναρε στη Λεωφόρο προκαλώντας του την πρώτη σοβαρή  αναστάτωση.

Δύσκολα θα ξανασυμβεί

Ο Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο κερδίζει εύκολα για τον ίδιο λόγο που  δυσκολεύεται εκτός έδρας εδώ και λίγο καιρό σε Ελλάδα και Ευρώπη: ο λόγος είναι το παιχνίδι του. Αυτό το παιχνίδι τοποθέτησης στο μισό γήπεδο επιβάλλει γρήγορη και συγχρόνως προσεκτική κυκλοφορία της μπάλας, προσοχή στις αντεπιθέσεις του αντιπάλου, στόχευση στον φορ και συμμετοχή. Χθες ο  Παναθηναϊκός δεν έκανε το καλύτερο παιχνίδι του: λύθηκε στο τέλος και το 4-0 το διαμόρφωσε το  πείσμα του Ιωαννίδη που σκόραρε στις καθυστερήσεις κυνηγώντας ένα βολέ του τερματοφύλακα – ο  ΟΦΗ είχε τις στιγμές του. Αλλά κι ο Παναθηναϊκός είχε την πρέπουσα ενδεκάδα. Ο Ρούμπεν κι ο Βιλένα  βοήθησαν στο μοίρασμα της μπάλας (που είναι το βασικό ζητούμενο), ο Παλάσιος κι ο Αϊτόρ έκαναν τις  σωστές συγκλίσεις (όχι τυχαία σκόραραν κι οι δυύο) κι ενώ όλοι έπαιξαν για τον Ιωαννίδη, αυτός έπαιξε  για όλους.

Το γκολ και η εμφάνιση του Αϊτόρ είναι το πιο καλό νέο, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι για μία ακόμα  φορά η αντίδραση ήταν η πρέπουσα. Αυτή είναι η διαφορά σε σχέση με πέρυσι, όταν κάθε κακό  αποτέλεσμα έφερνε ένα επόμενο. Οχι τυχαία μία σειρά από σερί άσχημα αποτελέσματα στο πρωτάθλημα (στα πλέι οφ) στοίχισαν τελικά τον τίτλο: Φέτος ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην πάρει το πρωτάθλημα. Δύσκολα θα του συμβεί αυτό διότι θα «τρέξει» ένα κακό σερί.

Κακό σερί και διαιτησία

Ενα κακό σερί  «τρέχει» ο Ολυμπιακός: αναφέρομαι σε ένα κακό σερί κακής απόδοσης που έχει ξεκινήσει  απ’ το ματς με τον ΠΑΟΚ. Ακολούθησε η μέτρια εμφάνιση με τον Αστέρα, η κακή με τον Παναιτωλικό, η  χείριστη με τη Φράιμπουργκ – χθες στον Βόλο, δεδομένων των συνθηκών, μπορεί να ήταν και κομμάτι  καλύτερος καθώς ισοφάρισε δύο φορές (την πρώτη παίζοντας με παίκτη λιγότερο μετά την αποβολή του  Ρέτσου) και πίεσε για να πάρει τη νίκη μέχρι τη διακοπή. Βέβαια όλο του το ματς δεν αποτελεί κάποιου τύπου αντίδραση – και μάλιστα την αντίδραση που πολλοί περίμεναν: θα ’λεγα ότι ήταν απλώς μία γεμάτη αγωνία προσπάθεια των παικτών να κρατήσουν την ομάδα ζωντανή. Αντίδραση όταν χαρίζεις δύο γκολ  στον αντίπαλο (με λάθη δώρα παικτών, που θα αποτελούσαν και λύση για τα προβλήματα της άμυνας)  δεν υπάρχει: ηρωική προσπάθεια, ναι, υπήρξε.

Αν δεν υπήρχε μάλιστα η διακοπή του ματς ίσως ο  Ολυμπιακός έβρισκε στα πολλά λεπτά των καθυστερήσεων το γκολ της νίκης: 3- 4 λεπτά σε ένα ματς με 4  γκολ κι 6- 7 φάσεις είναι πολλά. Απ’ την άλλη, η διακοπή του ματς δεν είναι κάτι περίεργο: στους οπαδούς  του Ολυμπιακού υπάρχει μία βεβαιότητα ότι η τράπουλα είναι στημένη. Κι αυτό είναι πρόβλημα. Οπως  πρόβλημα ήταν η διαιτησία του Παπαπέτρου και του Γκορτζίλα στο VAR.

O Ολυμπιακός μιλά για τρία  πέναλτι που δεν του δόθηκαν και δύο γκολ που κακώς ακυρώθηκαν: δεν ξέρω αν έχει δίκιο, αλλά ότι οι  διαιτητές έκαναν επίδειξη αυστηρότητας ήταν φανερό. Υπήρξε επίσης και κάτι άλλο: μία περιρέουσα ατμόσφαιρα, που ήθελε τον Ολυμπιακό να στραβοπατά σε αυτό το ματς πληρώνοντας τις εσωτερικές του  αναστατώσεις – απ’ τους τραυματισμούς μέχρι το θέμα της προσωρινότητας του προπονητή του.  Οποιος έλεγε ότι στον Βόλο τον περιμένει μια παγίδα (διαιτητική κυρίως) διότι όποιος θα ’θελε να τον σταματήσει έχει μια «χρυσή» ευκαιρία, δικαιώθηκε. Κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Και για τον  Ολυμπιακό, που καταγγέλλει την κυβερνητική αδιαφορία μιλώντας και για εγκληματικές οργανώσεις  χωρίς όμως να μπορεί να κάνει τίποτα και για το πρωτάθλημά μας γενικότερα. Πολύ φοβάμαι πως  ακολουθούν χειρότερα.

Κάνουν λάθος οι βιαστικοί

Στο μεταξύ ο Παναιτωλικός κέρδισε την Κηφισιά κι ανέπνευσε και ο Αστέρας τον Πανσερραϊκό κι ανέβηκε στα υψηλά πατώματα. Ο Παναιτωλικός με τον Πετράκη είναι βελτιωμένος και το απέδειξε: το τελικό 3-0  λέει από μόνο του ποια ομάδα ήθελε τη νίκη σε αυτό το παράξενο μπαράζ που είδαμε στο Αγρίνιο –  παράξενο διότι είμαστε μόλις στο τέλος του πρώτου γύρου. Ο Αστέρας, απ’ την άλλη, εκμεταλλεύτηκε ένα λάθος: δεν ήταν καλύτερος απ’ την ομάδα του Γκαρσία. Η μάχη στην ουρά θα είναι σκληρή. Ο ΠΑΣ π.χ.  έδειξε στο Περιστέρι με την ισοπαλία που πήρε απ’ τον Ατρόμητο που βρίσκεται σε τροχιά ανάκαμψης  πως όσοι βιάζονται να τον ξεγράψουν κάνουν λάθος.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News