Παναθηναϊκός: Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;

Στην τριετία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ποτέ δεν είχε τέτοια κρίση να αντιμετωπίσει ολάκερος ο οργανισμός του Παναθηναϊκού. Την πρώτη του χρονιά ήρθαν ήττες σαν αυτές στο Περιστέρι αλλά ήταν σε μία περίοδο που οι «πράσινοι» ήταν σε φάση «χτισίματος» κι επαναφοράς στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Πέρυσι τέτοια γκέλα σαν αυτή στο Περιστέρι δεν έκανε, ίσως μόνο το 1-1 με τον Ιωνικό την πλησιάζει. Ακόμα και στο κακό του, περσινό, διάστημα που έχασε το προβάδισμα των 8 βαθμών, δεν έφτασε σε… κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Σε τέτοια βρίσκεται, πλέον, από το βράδυ της Κυριακής. Το 3-2 τον έριξε με κρότο από την πρώτη θέση της βαθμολογίας και γιγαντώνει την εσωστρέφεια και τη γκρίνια. Ηδη η όλη κατάσταση έμοιαζε ανυπόφορη μετά τον αποκλεισμό από την Ευρώπη. Το 4-0 επί του ΟΦΗ ήταν μία (καλή) παρένθεση και τίποτα παραπάνω. Στα τελευταία παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη ο Παναθηναϊκός δέχεται εύκολα γκολ, στον Μπρινιόλι μάλλον έχει γίνει κλωνοποίηση σε ένα κακό του αντίγραφο και οι στόπερ διαγωνίζονται ποιος θα είναι χειρότερος σε κάθε αγώνα.

Από τη μία, ο Γιοβάνοβιτς δεν μπορεί να κάνει κάτι όταν ο Μπρινιόλι στο πρώτο γκολ έχει βγει από το τέρμα του λες και θέλει να καλέσει ταξί ούτε όταν τα δύο του στόπερ δεν μπορούν να κάνουν μία σωστή ενέργεια. Από την αλλη, ο Γιοβάνοβιτς φταίει που τα παιχνίδια περνούν από μπροστά του σαν τα τρένα και δεν βρίσκει το φάρμακο. Ο Παναθηναϊκός δέχεται εύκολα γκολ όχι μόνο γιατί το κέντρο της άμυνας κάνει λάθη, αλλά γιατί συνολικά οι «πράσινοι» δεν έχουν μάθει τι θα πει αμύνομαι ως ομάδα και αμυντικό τρανζίσιον. Τι να κάνει, δηλαδή, ο Γιοβάνοβιτς όταν ο Βιλένα κάνει παρακινδυνευμένες ενέργειες και χαρίζει μπάλες στον αντίπαλο; Από την άλλη, όμως, θα πει κάποιος ποιος έφερε τον Βιλένα και γιατί την τρέχουσα σεζόν ο Σέρβος προπονητής «έχτισε» μία τόσο «σοφτ» μεσαία γραμμή.

Πολλά τα εύλογα ερωτήματα, δικαιολογημένη η γκρίνια και η απογοήτευση, αναμενόμενη αυτή η… συννεφιασμένη Κυριακή που φέρνει τον Παναθηναϊκό σοκαρισμένο από τις back to back γκέλες (Μακάμπι και Ατρόμητος) και τον Γιοβάνοβιτς προ των ευθυνών του.

Ο Παναθηναϊκός έχει δεχθεί 11 γκολ σε 14 αγωνιστικές όταν πέρυσι δέχθηκε 12 συνολικά στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Κι αν τα 38 γκολ στην επίθεση δείχνουν βελτίωση και φέρνουν πράγματα που δεν είχαν πέρυσι οι «πράσινοι» και που στο τελικό ταμείο μέτρησαν στην απώλεια του πρωταθλήματος, η ανισορροπία στην άμυνα δημιουργεί… μία τρύπα στο νερό. Το «όσα πάνε κι όσα έρθουν» δεν δημιουργεί συνθήκες πρωταθλητισμού, αλλά παραλογισμού και ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ακριβώς σε αυτή τη φάση. Ανοίξτε τα τρελάδικα, που λέει η Ελένη Βιτάλη.

Το ενδιαφέρον από ‘δω και πέρα είναι η αντίδραση. Πώς θα ξεπεραστεί η κρίση και πώς θα διορθωθούν οι αγωνιστικές ανορθογραφίες. Το παιχνίδι με τον Βόλο είναι κοντά και παίρνει πλέον τον χαρακτήρα του «τελικού» για να κλείσει ομαλά το 2023. Κοντά είναι και ο Γενάρης για να τα βάλουν κάτω αυτοί που πρέπει και να δουν πως το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο στόπερ. Ισως χρειάζεται μία αναπροσαρμογή των μεταγραφικών πλάνων. Κατά τα λοιπά, τώρα χρειάζεται γερό στομάχι από όλους κυρίως από τον Γιοβάνοβιτς, ο οποίος χρειάζεται και το καθαρό μυαλό για να δώσει απαντήσεις στα… ανεξήγητα. Για να μη γίνει η ομάδα «ακυβέρνητο καράβι» που λέει κι ο αοιδός, μιας και πιάσαμε τα τραγούδια.

ΥΓ: Ασχέτως των κακών εμφανίσεων και των συνεχόμενων λαθών, είναι ανεπίτρεπτο ο επίσημος Παναθηναϊκός να «αδειάζει» τόσο στεγνά και δημόσια, στα social media, τον Μπρινιόλι. Ναι, ο Ιταλός γκολκίπερ έχει τεράστιες ευθύνες, αλλά η κριτική είναι δουλειά των δημοσιογράφων (και των φιλάθλων στα καφενεία) και όχι της ΠΑΕ στo twitter.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News