Ολυμπιακός: Το μυστικό της κανονικότητας από Αλμπα σε… Αλμπα

Δεύτερη αναμέτρηση με τους Βερολινέζους μέσα σε λίγες εβδομάδες, ιδού τι έχει αλλάξει στους «ερυθρόλευκους» και τι στον γερμανικό σύλλογο. Πρωτίστως, τι έχει πετύχει η ελληνική ομάδα στο μεσοδιάστημα εντός έδρας, που καλείται και να το ακολουθήσει.

Μόλις ένας μήνας. Αντε, και μία μέρα, για να ‘μαστε ακριβείς. Τόσο μικρό διάστημα έχει περάσει από το πρώτο συναπάντημα του Ολυμπιακού με την Αλμπα στην τρέχουσα σεζόν της Ευρωλίγκας. Μικρό, χρονικά. Διότι κατά τ’ άλλα, με όσα έχουν συμβεί έκτοτε, φαντάζει λες κι έχουν περάσει μήνες.

Καλές, μέτριες, κακές εμφανίσεις. Νικηφόρο σερί τεσσάρων αγώνων, που είχε ξεκινήσει αμέσως πριν την επίσκεψη στο Βερολίνο και (άρα) ολοκληρώθηκε δύο αγωνιστικές μετά, μα και οι τρεις ήττες σε βάθος τεσσάρων αγώνων από τις οποίες προέρχεται σήμερα. Και τραυματισμοί, πολλοί τραυματισμοί.

Κι όμως, από το 94-67 της «Μερτσέντες-Μπεντς Αρένα» λίγο προτού φύγει το 2023 μέχρι τη σημερινή φιλοξενία της Αλμπα στο ΣΕΦ, υπάρχει κάτι που προδίδει κανονικότητα. Τα ίδια τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού. Στα έξι παιχνίδια που μεσολάβησαν, κέρδισε και στα τρία που έδωσε στο «σπίτι» του και έχασε και στα τρία που έδωσε μακριά από αυτό.

Όχι ακριβώς αναμενόμενο, αν σκεφτούμε ότι νωρίτερα είχε προλάβει να μαζέψει ήδη τέσσερα κίτρινα φύλλα αγώνα στο Ειρήνης και Φιλίας, όλα με αντιπάλους τους ισπανικούς συλλόγους, αλλά και να σημειώσει ισάριθμα «διπλά» – μαζί με εκείνο στην πρωτεύουσα της Γερμανίας. Οι εκτός έδρας ήττες, έκτοτε, ήρθαν πάλι με θύτες τους Ισπανούς. Στο «0 στα 7» έχει φτάσει συνολικά φέτος το τραγικό σχετικό ρεκόρ…

Ευτυχώς, η ομάδα του Ισραελ Γκονζάλες δεν εδρεύει στην ιβηρική χερσόνησο. Αν και είναι ο ίδιος Ισπανός! Για να φύγει κι αυτός με σκυμμένο το κεφάλι από το Φάληρο, όπως έγινε αμέσως πιο πριν με τον Οντεντ Κάτας, τον Σάσα Ομπράντοβιτς και τον Ετορε Μεσίνα (πηγαίνοντας προς τα πίσω), πρέπει να ακολουθηθούν κάποια μοτίβα που είδαμε στα συγκεκριμένα παιχνίδια.

Κοινό παρονομαστή, στις τρεις συνεχείς εντός έδρας νίκες που μετρούν οι Πειραιώτες, αποτελούν τα τρίποντα. Μα και οι ασίστ, που άλλωστε πολλές εξ αυτών φέρνουν τα εύστοχα σουτ από τα 6,75 μ. Απέναντι σε Αρμάνι, Μονακό και Μακάμπι (κατά σειρά), η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ευστόχησε σε 32 σουτ τριών πόντων, ήτοι έχει διψήφιο μέσο όρο τέτοιων. Και το έκανε με το εξαιρετικό ποσοστό 43,2% και με τον Αλεκ Πίτερς ειδικά να έχει το σχεδόν τέλειο 90%, με 9/10!

Πρώτος σκόρερ και στον περίπατο του Βερολίνου, όπου εκεί ήταν απόλυτος στα δίποντα με 7/7, ο Αμερικανός πάουερ φόργουορντ καλείται να παραμείνει καυτός, με τέτοιο… θανατικό που έχει πέσει στους υπόλοιπους ψηλούς. Οσο για τις τελικές πάσες, ο Ολυμπιακός μοίρασε 62 σε αυτά τα τρία συναπτά ροζ φύλλα που πήρε στο ΣΕΦ. Στις δύο πιο πρόσφατες μάλιστα αναμετρήσεις του με Μονακό και Μακάμπι, η καλή δημιουργία συνδυάστηκε και με προσεκτικό παιχνίδι. Ελάχιστα τα λάθη, μονοψήφιος ο αριθμός τους.

O διπλός πράκτωρ Σίκμα, ο Ράιτ… αναγκαστικά

Η Αλμπα έρχεται φορτσάτη από το 89-80 επί του Ερυθρού Αστέρα, η απόκτηση του έμπειρου και κοντρολαρισμένου πόιντ γκαρντ Μάρτιν Χέρμανσον από τη Βαλένθια την καθιστά πιο επικίνδυνη σε σετ παιχνίδι, ωστόσο στο τελευταίο της ματσάκι έχασε (στον πόντο) στο Βίρτσμπουργκ για την Μπουντεσλίγκα.

Είχε χάσει και με τραυματισμό κόντρα στον Αστέρα τον μακράν σταθερότερο παίκτη της, τον Γιοχάνες Τίμαν. Αν ο διεθνής Γερμανός λείψει ξανά, θα έχει σοβαρό κενό στο «4». Τι να πουν όμως και οι γηπεδούχοι, που μετά τους Μουσταφά Φαλ και Νίκολα Μιλουτίνοφ βλέπουν και τον Φίλιπ Πετρούσεφ να πονάει;

Στο «5» θα χρησιμοποιηθεί για μία ακόμα φορά ο Λουκ Σίκμα, που πέρα από ηγετική φυσιογνωμία των «κίτρινων» του Βερολίνου την προηγούμενη εξαετία, ήταν και το «κλειδί» για το μοναδικό νικηφόρο πέρασμά τους από το ΣΕΦ. Προ τετραετίας, με παρόντα και τον Κώστα Παπανικολάου τότε.

Ο αρχηγός έκανε ρεκόρ καριέρας με την 25άρα στην παραλίγο ανατροπή με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη (90-85), ο Σίκμα έκανε διάφορα ρεκόρ με την ερυθρόλευκη φανέλα χάρη στο νταμπλ-νταμπλ εκεί, μα προφανώς η προσοχή θα είναι στραμμένη περισσότερο απόψε στον Μόουζες Ράιτ.

Αυτό, το να ριχτεί δηλαδή στη μάχη με μία προπόνηση ο νεοφερμένος σέντερ, δεν συνιστά κανονικότητα. Πόσο μάλλον για έναν προπονητή σαν τον Μπαρτζώκα, που συνηθίζει να βάζει σιγά-σιγά στο νόημα (και στα ίδια τα παιχνίδια) τους νέους παίκτες του. Πώς να κάνει αλλιώς, όμως;

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News