Γιώργος Χελάκης: Απ’ το... συγχωροχάρτι στην ισοπέδωση είναι μακρύς ο δρόμος

O Ολυμπιακός στη μεταγραφική περίοδο του χειμώνα πήρε επτά παίκτες απ’ την Πορτογαλία. Πρόκειται για επιλογές που έκανε ο Καρβαλιάλ κι ο συμπατριώτης του, τεχνικός διευθυντής Πέδρο Αλβες. Θα ήταν παράδοξο να μείνουν οι επιλογές του προπονητή και να φύγει ο ίδιος. Θα είχε νόημα να κάναμε μία τέτοια συζήτηση στον βαθμό που ο Καρβαλιάλ είχε παραλάβει μία ομάδα στρωμένη και την είχε μετατρέψει σε «καμένη γη». Επειδή παρέλαβε μία ομάδα ταλαιπωρημένη, που είχε δεχτεί τέσσερα γκολ απ’ τον ΠΑΟΚ και πέντε απ’ τη Φράιμπουργκ, είναι μάλλον άδικο να του φορτωθούν όλα τα κρίματα.

Η διαχείρισή του στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό αδικεί τον προπονητή, αλλά και τους παίκτες της ομάδας του. Απέναντι σε μία ομάδα τακτοποιημένη με συγκεκριμένους ρόλους, ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε με παίκτες που είχαν παίξει ελάχιστα μαζί. Ο Ντόη με τον Κάρμο δεν είχαν παίξει ποτέ μαζί. Το ίδιο ο Τσικίνιο με τον Αλεξανδρόπουλο στους χαφ, ενώ με τον Eσε είχαν παίξει μαζί λιγότερο από ένα ημίχρονο. Το, δε, δίδυμο της επίθεσης στο δεύτερο ημίχρονο με τους Ελ Καμπί και Ναβάρο είναι ζήτημα αν είχαν κάνει έστω μία προπόνηση μαζί.

Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες δεν δημιουργούνται προϋποθέσεις συνοχής μίας ομάδας κι αυτό όφειλε να το λάβει υπόψη του ο κόουτς των Πειραιωτών. Tο φαινόμενο να πετάει την μπάλα ο Πασχαλάκης μπροστά διότι ήταν κλεισμένος και δεν μπορούσε να δώσει πάσα, ερχόταν να δείξει πόσο ανερμάτιστη κι ασύνδετη ήταν η ομάδα που επιχειρεί να δημιουργήσει ο Καρβαλιάλ. Ηταν στραβό το κλήμα κι ο προπονητής του Ολυμπιακού με τις επιλογές του το στράβωσε περισσότερο.

Παρ’ όλα αυτά υπερβαίνει την ποδοσφαιρική κριτική να του φορτωθούν όλες οι ευθύνες λες κι όλα στον Ολυμπιακό ξεκίνησαν απ’ την ώρα που ήρθε στον πάγκο του. Ενδεχομένως αν δεν είχε χάσει με τραυματισμούς μέσα στην εβδομάδα τον Νέλσον Μαρτίνς και τον Ρέτσο η εικόνα που θα εμφάνιζε να αντιστοιχούσε περισσότερο σε κανονικό Ολυμπιακό. Το σημειώνω αυτό διότι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, απέναντι στον Παναθηναϊκό, ο Καρβαλιάλ παρέταξε μία ομάδα φοβισμένη και συντηρητική, που ενώ της ήταν απαραίτητη η νίκη, φαινόταν καθαρά ότι πήγαινε για την ισοπαλία.

Aυτό που μπορεί να γίνει από δω και πέρα είναι μέσα απ’ τις προπονήσεις να αποκτήσει συνοχή η ομάδα ώστε να είναι έτοιμοι για τα παιχνίδι κόντρα στη Φερεντσβάρος και φυσικά για να φτάσει με νίκες μέχρι το τέλος της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος. Ο στόχος αυτός είναι εφικτός και μπορεί ανάλογα με τα αποτελέσματα των τριών ομάδων, που προπορεύονται, να φέρει τον Ολυμπιακό μπροστά στα πλέι οφ με διαφορά απ’ την κορυφή μικρότερη των εννέα βαθμών. Οι φωνές που καλούν σε ισοπέδωση και μιλούν για παράδοση των όπλων και συμμετοχή των νεαρών παικτών απ’ τα τμήματα υποδομής είναι λόγια απογοήτευσης που δεν σχετίζονται με την ιστορία ούτε με το μέταλλο του Ολυμπιακού.

Θολούρα

Να αρχίζεις το παιχνίδι με τον Ρίτσαρντς μπροστά απ’ τον Ορτέγκα μοιάζει ακατανόητο στα μάτια όχι μόνο των οπαδών, αλλά και των συμπαικτών του. Κυρίως των συμπαικτών διότι αυτοί ξέρουν ότι ο συγκεκριμένος συμπαίκτης τους έχει ελάχιστες προπονήσεις στα πόδια του κι αντικειμενικά δεν μπορεί να βγάλει ούτε ένα ημίχρονο. Κι έτσι έγινε.

Απ’ το τριακοστό λεπτό μέχρι το τέλος του ημιχρόνου ο Ρίτσαρντς δεν συναντήθηκε με την μπάλα. Η δε στατιστική του, στο ημίχρονο που αγωνίστηκε, δεν ήταν απλώς η χειρότερη όλων στο γήπεδο, ήταν για κλάματα. Κι αφού κάνεις την… κουτουράδα αυτή, στο ημίχρονο ξηλώνεις την αριστερή πλευρά και φτιάχνεις μία άλλη. Αλήθεια τι παραπάνω έκανε ο Κίνι απ’ τον Ορτέγκα, που συνήθως… πληρώνει το μάρμαρο;

Στο γκολ του Μπερνάρντ το βασικό λάθος γίνεται απ’ τον Ρίτσαρντς, όχι από τον Αργεντινό. Αφήνω κατά μέρος το μέγα λάθος με την αντικατάσταση του Αλεξανδρόπουλου για να παίξει ο Ολυμπιακός με δύο φορ που δεν έχουν προλάβει να συστηθούν μεταξύ τους. Προπονητές στα ερασιτεχνικά αποφεύγουν αυτές τις επιπολαιότητες. Μία ομάδα που έχει αντικειμενικά προβλήματα συνοχής δεν την αναστατώνεις με αυτό τον τρόπο ενεργώντας σαν πνιγμένος που πιάνεται απ’ τα μαλλιά του.

Στο σημείο που ο Τερίμ σταμάτησε τους πειραματισμούς και πήγε στα σίγουρα και γνωστά στους παίκτες του, πειραματίστηκε ο Καρβαλιάλ με τα γνωστά αποτελέσματα για την ομάδα του. Με τον «μπαρουτοκαπνισμένο» Ντάρκο Κοβάτσεβιτς σε ρόλο αθλητικού διευθυντή και πλάι του στον πάγκο, ίσως ο Καρβαλιάλ καταφέρει τουλάχιστον να αποφεύγει επιλογές που μοιάζουν με… απονενοημένα διαβήματα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News