Γιώργος Χελάκης: Στην εποχή του Ντόκεν και του Χαραλαμπίδη…
Οπως φάνηκε και από τις δηλώσεις που έκανε μετά το ματς ο κόουτς του Ολυμπιακού διέγνωσε ως μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας του ότι δεν σκοράρει με ευκολία. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης.
Οι ήττες στα ντέρμπι είναι μέσα στο πρόγραμμα. Τέτοιες έχουν υποστεί όλες οι ομάδες και ειδικά στα πλέι-οφ. Ο Ολυμπιακός δεν ηττήθηκε απλά από τον Παναθηναϊκό. Ναυάγησε ποδοσφαιρικά.
Εμφανίστηκε με ένα εξεζητημένο σχέδιο προκειμένου να πάρει το ματς, το οποίο δεν έπιασε. Kι αφού φαινόταν να μην πιάνει διατηρήθηκε μέχρι το τέλος. Μάντης δεν είναι κανείς κι έτσι δεν μπορεί να υποθέσει με βεβαιότητα ότι ο Ολυμπιακός δεν θα ναυαγούσε με κάποιο άλλο σχέδιο. Αλλωστε παίζοντας λίγες μέρες πριν με τη Μακάμπι ναυάγησε με το… σχέδιο που είχε στα προηγούμενα νικηφόρα παιχνίδια. Μόνοι που οι αντίπαλοι δεν είναι ίδιοι.
Εχουν αγωνιστικές ιδιαιτερότητες που οι αντίπαλοι προπονητές οφείλουν να γνωρίζουν. Οπως φάνηκε και από τις δηλώσεις που έκανε μετά το ματς ο κόουτς του Ολυμπιακού διέγνωσε ως μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας του ότι δεν σκοράρει με ευκολία. Κι έτσι το σχήμα που διάλεξε είχε ως στόχο να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα.
Μοιάζει κάπως παράδοξο όταν μία απλά κανονική ομάδα σου βάζει τέσσερα γκολ στο Φάληρο να βγάζεις το συμπέρασμα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα βρίσκεται στην επίθεσή σου κι όχι στην άμυνά σου. O Μεντιλίμπαρ έχει δίκιο στην παρατήρηση που κάνει ότι στα γκολ που δέχτηκε η ομάδα του ήταν πολλοί παίκτες με ερυθρόλευκες φανέλες στην περιοχή του Πασχαλάκη αλλά δεν έκαναν τη στοιχειώδη δουλειά τους. Δεν κατάφεραν αν απομακρύνουν την μπάλα. Δεν δέχτηκε τα γκολ ο Ολυμπιακός σε κατάσταση αιφνιδιασμού.
Αυτή είναι η αλήθεια αλλά είναι η μισή. Η άλλη μισή είναι πως οι παίκτες του Παναθηναϊκού έφταναν με ευκολία στην περιοχή του Πασχαλάκη διότι η μεσαία γραμμή έμοιαζε με αφύλακτη διάβαση. Ελάχιστες από τις πράσινες επιθέσεις ανακόπτονταν στο κέντρο του γηπέδου. Οι συντριπτικά περισσότερες έσκαγαν μέσα στην περιοχή. Ο Εσε και ο Ορτα υστερώντας αριθμητικά δεν προ- λάβαιναν τον Μπακασέτα, τον Πέρεθ και τον Τσέριν.
Το δε πρόβλημα γινόταν μεγαλύτερο όταν συνέκλινε ο Μπερνάρντ και ο δαιμόνιος Ιωαννίδης τραβούσε τον Μπιανκόν στα πλάγια. Αυτό γινόταν μέχρι που ο Ποντένσε έβαλε το υπέροχο γκολ κόντρα στη ροή του ματς και ο Ολυμπιακός το άφησε να συμβαίνει με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί.
Oταν δεν μπορείς να ανακόψεις τις επιθέσεις του αντιπάλου τότε ο μόνος τρόπος είναι να κρατήσεις εσύ την μπάλα για περισσότερο χρονικά διάστημα. Πως θα μπορούσε να γίνει αυτό με δυο φορ που δεν έχουν στο ρεπερτόριό τους το κράτημα της μπάλας;
Δείτε για παράδειγμα πως παίζει με την μπάλα ο Ιωαννίδης και πως (δεν) παίζουν με αυτή ο Ναβάρο και ο Ελ Καμπί. Οι δυο φορ στο 4- 4-2 είναι συμπληρωματικοί ο ένας του άλλου. Οταν είναι ίδιοι γυρίζουμε στην εποχή του Ντόκεν και του Χαραλαμπίδη χωρίς μάλιστα να υπάρχει Γαλάκος…
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορείΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Άρης: Τα... γνωστά «ντου» του Καρυπίδη - Την «έπεσε» στον Τσαγκαράκη και συνεχίζει να δυσφημεί το ελληνικό ποδόσφαιρο!
- Φουρνιέ: Ο Μπαρτζώκας βρήκε τον Ζιντάν του
- Ολυμπιακός-ΑΕΚ: Η αποστολή των «ερυθρόλευκων» - Εκτός ο Εσε
- Κώστας Παπανικολάου: «Το καλεντάρι που έχει στηθεί από Ευρωλίγκα και FIBA είναι προβληματικό»
- Γερεμέγεφ: «Οι ιδέες του Ρουί Βιτόρια είναι περισσότερο επιθετικογενείς» - Σένκεφελντ: «Θετική αύρα ο Ρουί Βιτόρια»