Σταύρος Γεωργακόπουλος: Η ηθική του κ. Καρυπίδη και η παγκόσμια ξεφτίλα!

Απίστευτο κι όμως ελληνικό! Καταφέραμε να γίνουμε σημείο αρνητικής αναφοράς σε έναν ακόμη τελικού Κυπέλλου με παρουσία όλων κι όλων μιας εκατοντάδας ανθρώπων. Συνηθίζουμε να λέμε ότι πιο κάτω δεν έχει, αλλά η πραγματικότητα μας προσγειώνει απότομα.

Ηθελα να μπω για μία στιγμή στο μυαλό του ισχυρού άντρα του Αρη Θόδωρου Καρυπίδη, ο οποίος με το σφύριγμα της λήξης άρχισε να κυνηγάει μία γυναίκα-διαιτητή, τη Γαλλίδα Φραπάρ, παρέα με κάποια εύσωμα παιδιά που έφεραν διαπιστεύσεις της «κίτρινης» ΠΑΕ. Δεν μπορώ να βρω κανέναν άλλο λόγο γι’ αυτή τη συμπεριφορά, πέρα από τη διάθεση να πουλήσει οπαδιλίκι.

Σε ποιον άραγε; Αρεσε σε κανέναν αυτό το απαράδεκτο σκηνικό που έκανε το γύρο του κόσμου μέσω διαδικτύου, ενώ αποτέλεσε και θέμα για κορυφαία ΜΜΕ της Ευρώπης, όπως την Εκίπ; Τι ήθελε άραγε να μας πει ο κ. Καρυπίδης με αυτό το γελοίο κυνηγητό σε μία γυναίκα; Πως αδίκησε την ομάδα του; Ακόμη κι αν το έκανε που δεν το έκανε, είναι ποτέ δυνατόν να κυνηγά με απειλητικές διαθέσεις μία γυναίκα, με την φουσκωτή παρέα του;

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, ούτε εμένα κάλυψε η διαιτησία της Φραπάρ. Οχι επειδή δεν είναι καλή ρέφερι, είναι η καλύτερη του κόσμου κατά τεκμήριο. Σε τέτοια παιχνίδια, ωστόσο, που κρίνονται τίτλοι χρειάζονται άλλου τύπου διαιτητές, διαιτητές τύπου Κολίνα. Ο κορυφαίος Ιταλός ήταν πέρα από εξαιρετικός ρέφερι και μετρ της ψυχολογίας. Εκρινε πότε έπρεπε να δείξει κάρτες και πότε έπρεπε να κρατήσει το παιχνίδι χωρίς να χρειαστεί να βάλει το χέρι στην τσέπη. Θυμάμαι τελικούς κορυφαίων διοργανώσεων που ο Κολίνα σταματούσε καυγάδες και τσαμπουκάδες με μία άγρια ματιά.

Δεν περίμενα κάτι τέτοιο από τη Φραπάρ, η οποία χωρίς να κάνει το μεγάλο λάθος, ήταν προφανές ότι το έχασε το παιχνίδι. Και μόνο ότι άλλαξε γνώμη πέντε φορές στη διάρκεια της αναμέτρησης αποδεικνύει ότι τα βρήκε σκούρα. Σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις, ωστόσο, και με βάση τα κριτήρια που σφύριξε είχε δίκιο.

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, αν η Φραπάρ είχε διάθεση να αδικήσει τον Αρη, δεν θα έστελνε στα αποδυτήρια τον Κώτσιρα από το 50ό λεπτό.

Η ομάδα του Μάντζιου που στα δικά μου μάτια στεκόταν καλύτερα, σύμφωνα με το τακτικό της πλάνο στην αναμέτρηση, βρέθηκε με παίκτη παραπάνω στο γήπεδο κι αντί να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, κατάφερε να πάρει δύο κόκκινες μέσα σε λίγα λεπτά. Αντί, λοιπόν, ο Καρυπίδης να έχει παράπονα από τους παίκτες του που βρέθηκαν με πλεονέκτημα και το επέστρεψαν με… μπόνους, ήθελε να πουλήσει τσάμπα μαγκιά στη διαιτητή της συνάντησης.

Αλήθεια μέχρι εκεί φτάνει η ηθική του; Πως γίνεται άραγε ένας οικογενειάρχης να έχει τέτοια συμπεριφορά απέναντι σε μία γυναίκα; Ετσι θα λύσει τις διαφορές και στο σπίτι του, αν έχει παράπονα;

Δεν φρόντισε κανείς να του πει ότι αυτές οι εικόνες θα κάνουν το γύρο του κόσμου και θα αποτελέσουν παγκόσμια ξεφτίλα; Δεν σκέφτηκε ούτε ένας τις συνέπειες όχι για τον ίδιο, αλλά για την ομάδα του; Με τι κούτελο άραγε θα πάει ο Αρης να ζητήσει τα ρέστα από την ΟΥΕΦΑ για τη διαιτησία και το VAR; Θα πάει δηλαδή στο… σπίτι της Φραπάρ, η οποία στόλισε κανονικά τον Καρυπίδη στο φύλλο αγώνα, να κάνει και παράπονα;

Λίγοι παράγοντες, αστείες συμπεριφορές, διεθνής ξεφτίλα και ατελείωτη ντροπή για ιστορικούς συλλόγους που μόνο από τέτοιες γελοιότητες δεν έχουν ανάγκη…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News