Αντ. Καρπετόπουλος: Ο Αταμάν και η ευλογία της «πράσινης» πρωτοβουλίας

O Παναθηναϊκός κέρδισε στο ΣΕΦ τον Ολυμπιακό στον τέταρτο τελικό της Α1 με 85-88, του ακύρωσε το μοναδικό αληθινό ματς μπολ που είχε για να κατακτήσει το πρωτάθλημα και επέστεψε στο ρόλο του φαβορί που είχε στο ξεκίνημα της σειρά των τελικών.

Η νίκη του θα μπορούσε να είναι πιο εύκολη με δεδομένο ότι αυτό είναι το τέταρτο σερί ματς στο οποίο ο Ολυμπιακός δυσκολεύεται να κάνει καλά αυτό που τον κράτησε ζωντανό σε ό,τι διεκδίκησε όλο το χρόνο: αναφέρομαι στην άμυνα του. Που στους τελικούς έχει γίνει πραγματικό σουρωτήρι. Όχι γιατί ο Ολυμπιακός την ξέχασε αλλά γιατί ο ΠΑΟ έχει τους παίκτες που έχουν δείξει πως αυτή την άμυνα με αλλαγές μπορούν να την χτυπάνε κάνοντας το πιο απλό: παίρνοντας επιθετικές πρωτοβουλίες που δεν στηρίζονται τόσο σε plays και σε πάσες, αλλά στο χάρισμα των περιφερειακών του.

Η διαφορά επιθετικής ποιότητας

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αιφνιδίασε τον Εργκίν Αταμάν στο πρώτο ματς, αλλά είναι δύσκολο να κερδίσεις τον Τούρκο με συνεχόμενα τρικ για ένα απλό λόγο: γιατί ο Αταμάν σπανίως ασχολείται με το τι κάνει ο αντίπαλος και πάντα ζητά από τους παίκτες του να είναι καλύτεροι στο τέμπο που παίζεται το ματς. Ο Παναθηναϊκός έχασε δυο παιγνίδια γιατί δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στο φινάλε τους, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται πάντα: οι περιφερειακοί του έχουν προσωπικότητα – ο ΠΑΟ δεν έγινε τυχαία πρωταθλητής Ευρώπης.

Τα συνεχόμενα ματς αποδείχτηκαν για τον Αταμάν ευλογία: το «ματσάρισμα» του Ολυμπιακού χάνεται λόγω κόπωσης και βγαίνει στην επιφάνεια η διαφορά επιθετικής ποιότητας. Είναι δύσκολο να κερδίσεις ένα ματς με τον Ολυμπιακό στους 75 πόντους – και το ξέρουμε. Αλλά είναι αδύνατο να κερδίσεις τρεις φορές στη σειρά (ή έστω σε τέσσερα ματς) τον ΠΑΟ όταν χρειάζεται να βάλεις ως Ολυμπιακός πάνω από ενενήντα πόντους.

Πάλι το πρώτο ημίχρονο

Όπως κυρίως στα δυο πρώτα ματς της σειράς και σε αυτό όσα έγιναν στο πρώτο ημίχρονο ήταν για την έκβαση του αγώνα πιο σημαντικά από όσα έγιναν στο τέλος όταν και το ντέρμπι κρίθηκε. Ο Αταμάν δεν θέλει να του ξεφύγει ο Ολυμπιακός και παίρνει τάιμ αόυτ πριν το δίλεπτο! Η κίνηση γίνεται για να καταλάβουν οι παίκτες του ότι κάθε λεπτό μετράει. Δεν μπορεί να πεις ότι το καταλαβαίνουν όλοι. Στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός έχει 51 πόντους. Εχει ξεκινήσει ο Παπανικολάου με ένα επιθετικό κρεσέντο, έχει δυο τρίποντα στο πρώτο δεκάλεπτο ο Γουόκαπ, έχει 10 πόντους ο Λαρεντζάκης με άψογη στατιστική – ο Λαρεντζάκης που στα προηγούμενα τρια ματς έχει ένα καλάθι.

Ο Ολυμπιακός έχει παίξει στοχευμένα στην επίθεση και έχει πάρει πάλι πολλά και από τον Μιλουτίνοφ και από τον Πετρούσεφ ενώ ο Γκος «χτυπά» τον Ναν και τον Σλούκα. Όταν ο Ολυμπιακός έχει 51 πόντους σε δυο δεκάλεπτα πρέπει η διαφορά του από τον όποιο αντίπαλο να είναι στους είκοσι. Αλλά είναι μόλις 7 γιατί τον ΠΑΟ κρατά ζωντανό ο Σλούκας αρχικά και ο Γκραντ στην συνέχεια.

Στο ημίχρονο οι δυο ομάδες έχουν την ίδια στατιστική, δηλαδή την ίδια περίπου επιθετική συμπεριφορά: μεγάλο ποσοστό στα τρίποντα (και πολλά σουτ), ίδιες σχεδόν ασίστ, ίδια ριμπάουντ. Κι αυτό για τον Ολυμπιακό είναι πολύ κακό σημάδι γιατί δεν βάζει τον ΠΑΟ να σκεφτεί. Αυτό συμβαίνει γιατί στην άμυνα είναι απρόσεκτος και κάνει λίγα: η τελευταία φάση είναι ενδεικτική – αντί να αμυνθεί στα 2,5 δευτερόλεπτά με τέσσερις κοντούς για να δυσκολέψει την επαναφορά, ο Ολυμπιακός αφήνει τον Γκραντ ελεύθερο να σκοράρει από την σέντρα. Ο Αμερικάνος έχει και τύχη. Αλλά ειδικά αυτός ο Ολυμπιακός δεν μπορεί σε ένα ματς που κρίνει ένα πρωτάθλημα να μην προσέξει όλες τις λεπτομέρειες.

Ο Αταμάν βλέπει

Οι λεπτομέρειες θα κρίνουν το αποτέλεσμα – όμως όχι τόσο αυτές του τέλους, όσο αυτές του τρίτου δεκαλέπτου. Ο Γκραντ παίρνει τον ΠΑΟ από το χέρι γιατί η προσοχή της άμυνας του Ολυμπιακού είναι στον Ναν, στον Σλούκα και στο πως θα περιοριστεί το πικ εν ρολ με τον ΛεΣορ. Η διαφορά των 11 πόντων που έχει έρθει στο δεύτερο δεκάλεπτο με ατομικές πρωτοβουλίες χάνεται γρήγορα γιατί οι παίκτες του Ολυμπιακού ξεμένουν από τέτοιες. Επί της ουσίας στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός έχει δυο σουτ του Κάναν και σχεδόν τίποτα άλλο: δεν εκμεταλλεύεται ούτε τις ελεύθερες βολές.

Ο Αταμάν βλέπει την δυσκολία των περιφερειακών του Μπαρτζώκα, καταλαβαίνει πως με τον Πίτερς εκτός ματς δεν έχει παρά να κόψει τις διεισδύσεις του Γκος και την τροφοδοσία του Μιλουντίνοφ και ξέρει πως έχει παίκτες που αυτά μπορεί να τα κάνουν σχετικά εύκολα.

Το σχήμα με τους τρεις κοντούς του (Γκραντ, Σλούκα, Ναν) είναι προβλεπόμενο αλλά αποδοτικό – ο Ναν που φτάνει τα τρία φάουλ δεν επηρεάζεται καθόλου κι αντίθετα είναι έτοιμος για το σόου του φινάλε. Όσες αλλαγές παικτών κι αν γίνουν πάνω του ο Ναν ντριπλάρει, σουτάρει και σκοράρει και δίνει στην επίθεση του ΠΑΟ αυτό που δεν έχει ο Ολυμπιακός: ρυθμό και λύσεις.

Ο Ολυμπιακός αγχώνεται γιατί υποφέρει στην άμυνα κι αυτό φαίνεται στις χαμένες βολές του: αστοχεί ο Κάναν, ο Γουόκαπ, ο Πετρούσεφ, ο Παπανικολάου. Στην τελική ευθεία η μπάλα καίει και χρειάζεται ένας παίκτης που να μην φοβάται την πρωτοβουλία. Στα μέσα του τετάρτου δεκαλέπτου ο Ολυμπιακός τρέχει για ένα τρίλεπτο ένα σερί από κακές επιθέσεις – ακριβώς σαν αυτές που έκανε στο ΟΑΚΑ στα 4,5 τελευταία λεπτά του προηγούμενου ματς. Ο ΠΑΟ ξεφεύγει με ένα +8 και επί της ουσίας το ματς έχει τελειώσει.

Αλλά ο Μπαρτζώκας παίζει ένα τελευταίο χαρτί παρουσιάζοντας μια πεντάδα χωρίς ψηλούς: το χει κάνει και στο ΟΑΚΑ στο φινάλε του δεύτερου ματς του πρωταθλήματος όταν ο Ολυμπιακός μάζεψε την διαφορά και παραλίγο να προσπεράσει αν ο Γκος δεν έχανε το τελικό λέι απ. Συμβαίνει κάτι ανάλογο και γιατί ο ΠΑΟ δείχνει τάσεις αυτοκτονίας καθώς ο Γκριγκόνις κάνει βήματα ανενόχλητος και ο Ναν  που έχει πάρει φόρα αγνοεί τον ΛεΣόρ που δεν έχει αντίπαλο: ο Γάλλος θα πετύχει το τελευταίο του καλάθι ξαπλωμένος στο πάτωμα!

Ο Πίτερς που έχει επιστρέψει (και που πολύ κακώς έλειψε στο τρίτο δεκάλεπτο όταν ο Ολυμπιακός κόλλησε επιθετικά) βρίσκει το σουτ του 83-85 1,47΄΄πριν το φινάλε. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται κάποιον με καθαρό μυαλό για να σκοράρει ή να πάρει φάουλ – πολλά δίνονται πολύ εύκολα από τους διαιτητές που με τα σφυρίγματα τους επιτρέπουν να πάει το σκορ πολύ ψηλά.  Αλλά γκαρντ με τέτοια ειδικότητα στον Ολυμπιακό φέτος δεν υπάρχει. Ο Κάναν παίρνει δυο τρίποντα για να γυρίσει το ματς στο νήμα, αλλά αστοχεί και στα δυο.

Ο Παπανικολάου αντί να σκοράρει παίζει by the book ψάχνοντας τον Πίτερς και χαρίζει μια φάση. Ο Γκράντ με 2/2 βολές γράφει τον επίλογο, παρόλο που ο Παπανικολάου του παίρνει ένα φάουλ για τρεις βολές στο τέλος. Είναι τέτοια η σύγχυση του Ολυμπιακού που ακόμα κι όταν ο Παπ αστοχεί επίτηδες στην τρίτη βολή, δεν υπάρχει κάποιος περιφερειακός εκτός ρακέτας να πάρει τη μπάλα στο μακρινό ριμπάουντ και να σουτάρει. Ο Μπαρτζώκας έχει παίξει και το χαρτί της τακτικής ανορθοδοξίας ενώ έχει χρησιμοποιήσει μαζί και τους Μιλουτίνοφ – Πετρούσεφ. Αλλά την μπάλα στο καλάθι πρέπει να την βάλουν οι παίκτες: τα σχήματα είναι για να γράφουν οι δημοσιογράφοι ιστορίες και θεωρίες.

Η δομημένη ομάδα

Παρά την αστοχία του Ναν και του ΛεΣόρ από τη γραμμή των βολών στο τελευταίο λεπτό, ο Αταμάν θα κερδίσει γιατί έχει φτιάξει μια ομάδα με εσωτερική ιεραρχία, ηγεσία και διακριτούς ρόλους. Αλλά κυρίως με περιφερειακούς με ποιότητα: η στατιστική λέει πως ο ΠΑΟ έχει τον Γκραντ με 15π (4/6 δίποντα, 1/1 τρίποντο, 4/4 βολές, 2 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 3 κλεψίματα), τον Ναν με 25 π (7/10 δίποντα, 3/8 τρίποντα, 2/4 βολές, 4 ασίστ) και τον Σλούκα με 12π (2/5 δίποντα, 2/3 τρίποντα, 2/2 βολές), εκ των οποίων τους 10 τους έχει βάλει στο πρώτο ημίχρονο όταν κανείς άλλος δεν απειλούσε. Κι ο Ολυμπιακός; Αυτός έχει τον Κάναν, τον Γουόκαπ και τον Γκος να έχουν και οι τρεις μαζί τους πόντους του Ναν κι έχει πρώτο σκόρερ τον καλό Λαρεντζάκη. Που έχει βάλει 13. Αν είχε 20 ίσως ο Ολυμπιακός κέρδιζε, αλλά πόσες πιθανότητες υπάρχουν να δούμε ποτέ κάτι τέτοιο;

Η σειρά επιστρέφει στο ΟΑΚΑ όπου ο ΠΑΟ δεν έχει χάσει ποτέ πρωτάθλημα σε πέμπτο ματς. Ο Ολυμπιακός κυνηγά ένα θαύμα για να πάρει το πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟ έχει αποδείξει πως θαύματα δεν χρειάζεται. Του αρκεί να παίξει όπως ξέρει ο Γκραντ, να βάλει λίγη τάξη ο Σλούκας στα δύσκολα, και να πάρει την μπάλα ο Ναν όταν πρέπει. Κι όλα απλοποιούνται χωρίς τρικ, χωρίς μαγικά σχήματα, χωρίς κινήσεις απρόβλεπτες. Με την δύναμη της απλότητας και την ευλογία της πρωτοβουλίας.

Πηγή: KarpetShow.gr

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News