ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ BC: Πώς εξηγείται η «αναιμική» παρουσία του ΜακΚίσικ στα μέχρι τώρα φιλικά

Είναι από τους παίχτες που δε χρειάστηκαν χρόνο προσαρμογής αγωνιστικά, αλλά κυρίως στη… σχέση του με τον κόσμο. Ο εκρηκτικός Σακίλ ΜακΚίσικ συστήθηκε στο κοινό του Ολυμπιακού με μία μεγάλη εμφάνιση σε Ευρωπαϊκό ντέρμπι κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο. Ο Αμερικάνος είναι ο παίχτης που φέτος, χρειάζεται τον περισσότερο χρόνο προσαρμογής, συνωστισμένος στην ενισχυμένη περιφέρεια των «ερυθρολεύκων».

Πήρε περισσότερο χρόνο στο «3» αφού υπήρχε και η απουσία του Παπανικολάου, κάτι που του στέρησε κατοχές στην περιφέρεια, με την ταυτόχρονη παρουσία άλλων δύο γκαρντ. Έτσι δε βρήκε τις αγαπημένες του προσωπικές φάσεις και τα σόλο, που τον έκαναν να ξεχωρίζει τον περασμένο 1,5 χρόνο.

Τι προσφέρει στο παρκέ

Τα προτερήματα του Σακίλ ΜακΚίσικ είναι συγκεκριμένα. Ένας «unguardable» κοντός που με το γρήγορο πρώτο του βήμα μπορεί να περάσει τον προσωπικό του αντίπαλο, παρότι πολλές φορές οι άμυνες τον περιμένουν πιο πίσω, ένεκα του σουτ του που είναι ασταθές.

Αρέσκεται στο να τρέχει όταν βρίσκει ανοιχτό γήπεδο, όπως ταιριάζει και στο αλέγκρο παιχνίδι του. Στην άμυνα μπορεί να παίζει τις περισσότερες φορές με το ένστικτο αλλά έχει την αθλητική ικανότητα να βάλει πίεση πάνω στην μπάλα, πολλές φορές παίζοντας στα όρια για το κλέψιμο.

Έξω (;) από τα… νερά του

Ο ΜακΚίσικ θέλει χρόνο, αφού η προσέγγιση των παιχνιδιών του Ολυμπιακού στην προετοιμασία είναι διαφορετική. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας -όπως είναι λογικό- στοχεύει στο «δέσιμο» της περιφέρειας. Γουόκαπ και Ντόρσεϊ είναι ήδη καινούργιοι, η σταθερά Σπανούλης δεν υπάρχει και τα πάντα περιστρέφονται πλέον γύρω από την κίνηση και την κυκλοφορία της μπάλας, με το pick and roll να είναι, σαφώς, στο πλάνο αλλά να μην αποτελεί πανάκεια.

Ο προπονητής του Ολυμπιακού προτιμάει να δει τα επιθετικά plays να γίνονται… κτήμα της ομάδας, σε παιχνίδια χωρίς ιδιαίτερο κόστος όσον αφορά το τελικό σκορ. Κάτι που στερεί κατοχές, τις οποίες θα διαχειριζόταν ο 31χρονος Αμερικάνος. Δεν πηγαίνει τόσο σε προσωπικές φάσεις, αφού αυτό θα σήμαινε πως θα υπήρχε κατάχρηση τρίπλας.

Το ιδανικό plan-b

Η αλήθειά είναι πως οι δυνατότητες του Σακίλ, σε έναν μικρό βαθμό υπερεκτιμήθηκαν. Βρέθηκε σε ομάδες που είχαν περιορισμένο επιθετικό ταλέντο, κάτι που τον έκανε να ξεχωρίζει άμα τη εμφανίσει. Φέτος, ο Ολυμπιακός προσέθεσε ποιότητα στην περιφέρεια, κάτι που κάνει το παιχνίδι ενστίκτου του ΜακΚίσικ να μείνει ως δεύτερο πλάνο στο πινακάκι.

Τον είδαμε στα πρώτα φιλικά των Πειραιωτών να προσπαθεί να συνεισφέρει κυρίως αμυντικά, χωρίς να πάρει αρκετές μπάλες στην επίθεση. Μην ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν παίκτη, που είχε 23.9% USG% την περασμένη σεζόν.
Το παιχνίδι του, όμως, θα είναι αρκετά χρήσιμο σε στιγμές που ο Ολυμπιακός κολλάει ή δεν λειτουργεί το πλάνο.

Όπως είδαμε και με την ΤΣΣΚΑ, ομάδες με μέγεθος και ποιότητα, μπορούν να βάλουν δυσεπίλυτους γρίφους στα αντίπαλα γκαρντ, με την πίεσή τους στην μπάλα.

Ο ΜακΚίσικ έκανε το καλύτερό του παιχνίδι στα φιλικά, απέναντι στους Ρώσους, αφού αποτελούσε τον ιδανικό game changer. Έναν παίχτη που ήρθε από τον πάγκο και διεμβόλισε την άμυνα της ομάδας του Δημήτρη Ιτούδη, πηγαίνοντας να τελειώσει φάσεις σε καταστάσεις πιο physical.

Πώς ο Μπαρτζώκας θα κερδίσει το στοίχημα;

Όπως φάνηκε λοιπόν με την ΤΣΣΚΑ, ο ΜακΚίσικ είναι παίχτης που θέλεις να έχεις στο ρόστερ, αφού το πρώτο του βήμα και τα προσόντα του είναι πλεονέκτημα που λίγες ομάδες έχουν. Μάλιστα, λίγες ομάδες μπορούν να τον φέρουν έναν τέτοιον παίκτη από τον πάγκο. Τα σχεδόν 24 λεπτά του, όμως, ενδεχομένως να περιοριστούν.

Είναι προτιμότερο να έρχεται ως δεύτερος γκαρντ, από τον πάγκο, σε πεντάδες που συνδυάζουν μέγεθος και σκληράδα. Στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τους Μοσχοβίτες, η πεντάδα μαζί με τους Σλούκα, Παπανικολάου, Βεζένκοφ και Φαλ του έλυσε τα χέρια, αφού ο Ολυμπιακός ήταν σκληρός στην άμυνα και είχε στόχο, αλλά και δυνατότητα, να τελειώσει γρήγορα τις φάσεις στην επίθεση.

Ο Αμερικάνος δεν έμεινε μόνο στο ανεξάντλητο 1on1, αλλά κινήθηκε και ως τρέιλερ από την αδύνατη πλευρά, για να εκμεταλλευτεί το court vision του Σλούκα και τους χώρους που ανοίγει η παρουσία του Βεζένκοφ, με το φονικό του σουτ στην περιφέρεια.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να πάρει πράγματα από αυτόν στο 5 εναντίον 5, ακόμα και όταν δεν έχει την μπάλα, με κοψίματα στην baseline ή στην close out επίθεση. Σε καταστάσεις, δηλαδή, που δε θα χρειαστεί να πάει σε overdribbling. Ούτως ή άλλως, είναι φανερή η διάθεση της φετινής έκδοσης των «ερυθρολεύκων» να πάνε στο αμυντικό ριμπάουντ και να τρέξουν στο τρανζίσιον, κάτι που αποτελεί το στοιχείο του ΜακΚίσικ. Στο ανοιχτό γήπεδο θα τη βρει την άκρη.

Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει πως δε θα πάρει επιθέσεις έχοντας την απόφαση στα δικά του χέρια. Δε θα ήταν σώφρον, άλλωστε, να εκμηδενίσει κάποιος ένα τέτοιο όπλο, αλλά μπορεί να το περιορίσει στον βωμό της καλύτερης κυκλοφορίας και της συμμετοχής όλων των παικτών που πατάνε παρκέ, στην επίθεση της ομάδας.

Ο Σακίλ, λοιπόν, ούτε σκιά του εαυτού του αποτελεί, ούτε θα «λείπει» από τη φετινή βερσιόν του Ολυμπιακού. Απλά οι πινελιές που θα χρειαστεί να βάζει, θα είναι λιγότερες, καθώς οι Πειραιώτες δε θα εξαρτώνται τόσο από το… ροντέο παιχνίδι του, για να δείχνουν καλοί στο μάτι. Αν ανεβάσει, μάλιστα, 3-4 ποσοστιαίες μονάδες αυτό το 30% από την περίμετρο, θα μιλάμε για έναν win-win «γάμο» μεταξύ των δύο πλευρών.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News