Βραζιλία-Γερμανία 1-7: Δέκα χρόνια από το πιο σοκαριστικό αποτέλεσμα στην ιστορία των Μουντιάλ

Δέκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από ένα από τα πιο συνταρακτικά αποτελέσματα στην ιστορία όχι μόνο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά του ποδοσφαίρου γενικότερα.

Από μόνο του το 7-1 της Γερμανίας επί της Βραζιλίας θα αρκεί για να προκαλεί δέος ακόμα και στις επόμενες γενιές φιλάθλων. Όσοι, όμως, παρακολούθησαν ζωντανά τον ημιτελικό της 8ης Ιουλίου 2014, είτε από τις κερκίδες του «Μινεϊράο» είτε από την τηλεόραση, δεν θα ξεχάσουν ποτέ ότι από κάποιο σημείο και μετά κάθε επίθεση των Γερμανών θα μπορούσε να καταλήξει σε γκολ. Οι παίκτες της «Σελεσάο» βρίσκονταν σε κατάσταση σοκ και παρέπαιαν μες στο γήπεδο.

Οι απουσίες του τραυματία Νεϊμάρ και του τιμωρημένου Τιάγκο Σίλβα στοίχισαν οπωσδήποτε στη Βραζιλία. Δεν αρκούν, ωστόσο, για να εξηγήσουν μια τόσο ντροπιαστική ήττα, η οποία μάλιστα θα μπορούσε να είχε πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε με καθαρά ποδοσφαιρικούς όρους, οι Γερμανοί επέλεξαν να περιμένουν στα πρώτα λεπτά τους αντιπάλους τους, γνωρίζοντας ότι έπασχαν στο αμυντικό τρανζίσιον κι ότι θα μπορούσαν να τους χτυπήσουν στις αντεπιθέσεις. Στο βιβλίο του «Ανακαλύπτοντας το Ποδόσφαιρο (πρωτότυπος τίτλος «Zonal Marking», εκδ. Δίχτυ 2023), ο Άγγλος δημοσιογράφος, Μάικλ Κοξ, επιρρίπτει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στον Μαρσέλο.

Ο μετέπειτα άσος του Ολυμπιακού έκανε στο 11′ μία λάθος πάσα στον χώρο της άμυνας των Γερμανών, οι οποίοι ξεκίνησαν γρήγορη αντεπίθεση με τους Σάμι Κεντίρα και Τόμας Μίλερ. Ο Μαρσέλο έτρεξε και έκοψε σε κόρνερ, απ’ το οποίο όμως ο Μίλερ άνοιξε το σκορ, αφού ο Νταβίντ Λουίζ έχασε εντελώς το μαρκάρισμά του μες στην περιοχή.

Στο δεύτερο γκολ στο 22′, ο Μαρσέλο κάλυψε τον Μίλερ απ’ το να βγει οφσάιντ κι ο τελευταίος έδωσε την ασίστ στον Μίροσλαβ Κλόζε, ο οποίος με διπλή προσπάθεια έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Η φάση ξεκίνησε από κόρνερ που κέρδισαν οι Γερμανοί στην πλευρά του Μαρσέλο, ο οποίος είχε αργήσει να επιστρέψει ύστερα από την απώλεια της μπάλας στην επίθεση. Το ίδιο είχε συμβεί και στο 19′, μόνο που η πάσα του Μίλερ προς τον Τόνι Κρόος ήταν πολύ δυνατή.

Από την αριστερή πλευρά ξεκίνησε και η φάση του 3-0 στο 24′, χωρίς άμεση εμπλοκή του Μαρσέλο. Όμως, το παιχνίδι είχε ουσιαστικά κριθεί, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς αν δει με πόση ευκολία πέρασε η μπάλα μέσα από τη βραζιλιάνικη άμυνα προτού φτάσει στον Κρόος, ο οποίος σκόραρε με δυνατό σουτ.

Άλλα δύο γκολ από τον Κρος (26′) και τον Κεντίρα (29′) έδωσαν απίστευτες διαστάσεις στη νίκη της Γερμανίας, η οποία στη συνέχεια κατέβασε την ένταση του παιχνιδιού της. Δεν χρειαζόταν να φορτσάρει, αφού οι παίκτες της «Σελεσάο» έμοιαζαν ζαλισμένοι από τα διαδοχικά χτυπήματα.

Δεν είναι τυχαίο ότι το έκτο και το έβδομο γκολ πέτυχε (στο 69′ και το 79′) ο Αντρέ Σίρλε, ο οποίος ήθελε να δείξει πράγματα στον προπονητή του, Γιόακιμ Λεβ, ενόψει του τελικού. Αν οι Γερμανοί είχαν πιέσει έστω στοιχειωδώς τους αντιπάλους τους, το σκορ θα είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις που η ντροπή δεν θα ξεπλενόταν με τίποτα για τη Βραζιλία.

Το γκολ του Όσκαρ στις καθυστερήσεις μετρίασε κάπως τον διασυρμό (άλλο το 0-7 κι άλλο το 1-7), τη σημασία του οποίου θα αποτιμήσουμε αφού περάσουν τουλάχιστον άλλα δέκα χρόνια. Διότι η Βραζιλία δεν έχει συνέλθει ακόμα από την τραγωδία του «Μινεϊράο», όπως φάνηκε κι από την παρουσία της στα δύο Μουντιάλ που ακολούθησαν.

Ακόμα και η κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα το 2019, μόνο σαν… παρηγοριά στον άρρωστο μπορεί να θεωρηθεί.

Το σήκωσε με αμφισβητούμενο πέναλτι

Η 8η Ιουλίου είναι συνδεδεμένη με άλλες δύο κορυφαίες στιγμές των «Πάντσερ» στα Παγκόσμια Κύπελλα. Το 1990, η Δυτική (ακόμα) Γερμανία κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο χάρη στη νίκη της με 1-0 επί της Αργεντινής στον τελικό της Ρώμης.

Υπό την καθοδήγηση του Φραντς Μπεκενμπάουερ, ο οποίος έγινε ο δεύτερος άνθρωπος που αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής και ως προπονητής, πέρα από παίκτης (ο πρώτος ήταν ο Βραζιλιάνος Μάριο Ζαγκάλο), η «Νατσιοναλμάνσαφτ» ήταν η κορυφαία ομάδα του τουρνουά. Στον τελικό, όμως, πήρε τη νίκη με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι που καταλόγισε στο 83ο λεπτό ο Μεξικανός διαιτητής, Εντγκάρντο Κοντεσάλ.

Ο Νέστορ Σενσίνι απλώνει το πόδι του με στόχο να διώξει την μπάλα προ του Ρούντι Φέλερ, αλλά παρότι δεν τη βρίσκει, δεν ανατρέπει τον αντίπαλο που σωριάζεται στο έδαφος μετά την αναπόφευκτη επαφή. Ο Κοντεσάλ δεν σήκωσε μύγα στο σπαθί του και το πέναλτι εκτελέστηκε από τον αείμνηστο Αντρέας Μπρέμε, ο οποίος σούταρε με το δεξί (αν και ήταν αριστεροπόδαρος) και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του εξαιρετικού εκείνες τις μέρες, Σέρχιο Γκοϊκοτσέα.

Η Αργεντινή είχε μείνει με δέκα παίκτες από το 65′ λόγω αποβολής του Πέδρο Μονσόν (αρκετά τραβηγμένη, όπως διαπιστώνεται στο ριπλέι, αφού ο Γιούργκεν Κλίνσμαν έπεσε θεαματικά) και τελειώνει τον τελικό με εννιά, αφού στο 87′ αποβλήθηκε και ο Γκουστάβο Ντεσότι (για κεφαλοκλείδωμα στον Γιούργκεν Κόλερ).

O Ντιέγκο Μαραντόνα κατηγόρησε για την ήττα τη διαιτησία και τη FIFA και ξέσπασε σε κλάματα την ώρα της απονομής του τροπαίου στον αρχηγό της Δυτικής Γερμανίας (και κορυφαίο παίκτη του τουρνουά), Λόταρ Ματέους. Οι Ιταλοί φίλαθλοι τον αποδοκίμασαν από την πρώτη στιγμή, αφού δεν μπορούσαν να χωνέψουν τη συμβολή του στον αποκλεισμό της ομάδας τους στον ημιτελικό.

Νικητές και στο θρίλερ της Σεβίλλης

Στις 8 Ιουλίου 1982 διεξήχθη στη Σεβίλλη ένας από τους πιο συναρπαστικούς αγώνες στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου και δεν ήταν έκπληξη ότι η Δυτική Γερμανία βγήκε και πάλι νικήτρια. Αν και η Γαλλία έπαιξε καλύτερο ποδόσφαιρο, τα «Πάντσερ» έστειλαν το ματς στα πέναλτι (1-1 στα 90′ και 3-3 στα 120′), όπου επικράτησαν με πρωταγωνιστή τον τερματοφύλακα, Τόνι Σουμάχερ.

Ήρωα, πάντως, δεν μπορούσε να πει κανείς τον Σουμάχερ εκείνη τη βραδιά, διότι στο 59′ είχε κάνει ένα εγκληματικό φάουλ στον Πατρίκ Μπατιστόν, στέλνοντάς τον στο νοσοκομείο με διάσειση και μερικά δόντια σπασμένα. Παραδόξως, ο Ολλανδός διαιτητής, Τσαρλς Κόρβερ, όχι μόνο δεν του έδειξε ούτε κίτρινη κάρτα (σήκωνε και κόκκινη, ακόμα και τους πιο ελαστικούς κανονισμούς της εποχής), αλλά δεν καταλόγισε καν το καταφανές πέναλτι!

Πρόκειται για μία από τις πιο αμφιλεγόμενες αποφάσεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου, η οποία επισκίασε ακόμα και τον πλούσιο σε θέαμα και σασπένς αγώνα (και σίγουρα αλλοίωσε το αποτέλεσμά του).

Η Γαλλία πήρε προβάδισμα με 3-1 στην παράταση χάρη σε τέρματα που πέτυχαν ο Μάριους Τρεζόρ (92′) και ο Αλέν Ζιρές (98′). Όμως, οι Δυτικογερμανοί κατάφεραν να ισοφαρίσουν με γκολ των Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε (102′) και Κλάους Φίσερ (108′, με εντυπωσιακό «ψαλιδάκι»).

Στη διαδικασία των πέναλτι, πρώτος απέτυχε να σκοράρει ο Στίλικε (απέκρουσε ο Ετορί), ο Σουμάχερ όμως είπε στη συνέχεια «όχι» στον Σιξ και τον Μποσίς και χάρισε στη Δυτική Γερμανία την πρόκριση στον τελικό. Εκεί την περίμενε η Ιταλία, η οποία είχε νικήσει νωρίτερα την ίδια μέρα την Πολωνία με 2-0, με δύο γκολ του Πάολο Ρόσι (22′, 72′).

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 8 Ιουλίου

2015: Ο Κώστας Δουβαλίδης σημειώνει νέο πανελλήνιο ρεκόρ στα 110 μέτρα με εμπόδια, όταν τερματίζει σε χρόνο 13.33 στον αγώνα που διεξάγεται στο πλαίσιο του μίτινγκ «Ιστβάν Γκιουλάι», στο Σεκεσφεχερβάρ της Ουγγαρίας.

2007: Με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Νέρι Καστίγιο, ο οποίος σημειώνει δύο γκολ στο 5′ με πέναλτι και στο 37′, το Μεξικό συντρίβει με 6-0 την Παραγουάη και προκρίνεται στους «4» του Κόπα Αμέρικα που διεξάγεται στα γήπεδα της Βενεζουέλας. Αντίπαλος στα ημιτελικά θα είναι η Αργεντινή, η οποία νικά με 4-0 το Περού.

2000: Η Βένους Γουίλιαμς γίνεται η πρώτη μαύρη τενίστρια μετά την Άλθια Γκίμπσον το 1957 που κατακτά το Γουίμπλεντον. Στον τελικά τη Λίντσεϊ Ντέιβενπορτ με 2-0.

1999: Ο Ολυμπιακός έρχεται σε συμφωνία με τον διεθνή Βραζιλιάνο μεσοεπιθετικό της Μπαρτσελόνα, Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα, αντί του συνολικού ποσού των 4 δισ. δρχ. Ο Ζιοβάνι φτάνει στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου προκαλώντας φρενίτιδα ενθουσιασμού σε χιλιάδες οπαδούς των «ερυθρόλευκων» που τον υποδέχονται στο αεροδρόμιο.

1997: Η Μαρία Χορς, επί σειρά ετών χορογράφος της τελετής της Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας, βραβεύεται για την προσφορά της από τον Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, πρόεδρο της ΔΟΕ. Μαζί της βραβεύεται και ο Αντώνης Τζίκας, πρώην πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής.

1995: Ο Στέφι Γκραφ κερδίζει κερδίζει τον έκτο τίτλο της στο Γουίμπλεντον, όταν νικά στον τελικό την Αράντσα Σάντσεθ-Βικάριο με 2-1 σετ (4-6, 6-1, 7-5).

1912: Ο Κωστής Τσικλητήρας κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης, με άλμα στα 3.37 μέτρα.

1889: Ο Τζον Σάλιβαν νικά με νοκ άουτ στον 75ο γύρο τον Τζέικ Κιλρέιν, στον τελευταίο αγώνα βαρέων βαρών με γυμνά χέρια που διαρκεί δύο ώρες και 16 λεπτά.

1805: Ο Αμερικανός Μπιλ Ρίτσμοντ, ο πρώτος διάσημος πυγμάχος στην Αμερική, βγάζει νοκ-άουτ στον 26ο γύρο τον Τζακ Χελμς στο Κίλμπερι Γουέλς της Αγγλίας.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News