Εθνική Ελλάδας: Δεν «έπεσε», όρθωσε ανάστημα και θα προκριθεί!

FIBA

Η αρμάδα του Βασίλη Σπανούλη, του Γιάννη Αντετοκούνμπο και του Κώστα Παπανικολάου έδειξε την νοοτροπία της ακόμα και όταν το ματς φάνηκε χαμένο και με την εμφάνιση του β’ ημιχρόνου μπορεί να «τσεκάρει» το εισιτήριο στους «8». Γράφει ο Μαρίνος Πρίντεζης.

Η Ελλάδα που θέλουμε, που μας αρέσει που πήρε την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν η Ελλάδα του δευτέρου ημιχρόνου. Ηταν η Ελλάδα που δείχνει πως και μέσα από μια ήττα, μπορεί να χαμογελάει. Να αισιοδοξεί. Να βλέπει με καλύτερη συνέχεια το μέλλον της στον όμιλο του… θανάτου. Σε έναν όμιλο με τον Καναδά των 10 ΝΒΑερς, την Ισπανία και την Αυστραλία. Με εξαίρεση τα πρώτα 7 λεπτά στα οποία η Εθνική δεν μπήκε πνευματικά στο παιχνίδι, πήρε μπρος. Είχε τις ευκαιρίες της, είχε την έλλειψη καθαρού μυαλού στα κρίσιμα σημεία, αλλά πραγματικά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Επαιζε με μια ομάδα που είναι σε άλλη… ταχύτητα. Και όμως της έβαλε… φρένο και όταν το έπραξε, έφτασε σε σημείο να κάνει και την ολική ανατροπή.

Τι κρατάω από αυτή την εικόνα; Το γεγονός πως όταν η Ελλάδα έπαιξε… σκυλίσια άμυνα τότε έβαλε δύσκολα στους Καναδούς που τα βρήκαν σκούρα. Με μπροστάρηδες τον τρομερό Γιάννη Αντετοκούνμπο που έβγαζε πάθος, τον αρχηγό Κώστα Παπανικολάου, τον Καλαϊτζάκη που όταν πέρασε στο παιχνίδι άλλαξε την εικόνα και έβαλε δύσκολα τον Αλεξάντερ, στον Καλάθη που όταν «αφυπνίστηκε» στο δεύτερο ημίχρονο έδωσε λύσεις στο δημιουργικό κομμάτι και γενικότερα στην ομαδική άμυνα. Διότι αυτή η άμυνα έφερε ως εδώ την Ελλάδα.

Τι άλλο κρατάω από αυτή την εικόνα; Σίγουρα το γεγονός πως όταν η ομάδα μείωσε στους 4 (72-68 στο 33’) έχασε 7 ευκαιρίες για να σκοράρει και κατάφερε μετά από 4.21 να βρει πόντο. Σε εκείνο το διάστημα στο οποίο «μπλόκαρε» τους Καναδούς πήρε τον έλεγχο, αλλά δυστυχώς δεν είχε τις λεπτομέρειες στην επίθεση. Και όμως όταν ο Καναδάς έφτασε στο +12 (80-68 στο 37’) με σουτ που σου «χαλάνε» την ψυχολογία, εκεί η ομάδα όχι μόνο δεν «λύγισε», όχι μόνο δεν τα παράτησε, αλλά επέστρεψε. Ομολογώ πως στο -12, θεωρούσα πως όλα είχαν τελειώσει. Η Εθνική – ευτυχώς – με διέψευσε και το έφτασε ξανά στο καλάθι. Αυτό δείχνει και την νοοτροπία.

Και όμως όταν ο Καναδάς έφτασε στο +12 (80-68 στο 37’) με σουτ που σου «χαλάνε» την ψυχολογία, εκεί η ομάδα όχι μόνο δεν «λύγισε», όχι μόνο δεν τα παράτησε, αλλά επέστρεψε. Ομολογώ πως στο -12, θεωρούσα πως όλα είχαν τελειώσει. Η Εθνική – ευτυχώς – με διέψευσε και το έφτασε ξανά στο καλάθι. Αυτό δείχνει και την νοοτροπία.

Η Ελλάδα έχασε με 7 πόντους ενώ λίγες ώρες νωρίτερα, η Ισπανία ηττήθηκε με 12 πόντους διαφορά. Αυτό το αφήνω γιατί και οι διαφορές θα παίξουν τον ρόλο τους σε περίπτωση που η «επίσημη αγαπημένη» κυνηγήσει μία από τις δύο καλύτερες τρίτες θέσεις. Αυτό που θα έχουν καταλάβει οι διεθνείς είναι πως στο πρώτο μισό και κυρίως στα πρώτα 7 λεπτά, αδίκησαν τους εαυτούς τους. Ούτως ώστε στον «τελικό» – για εμένα – με την Ισπανία να μπουν στο παρκέ με το ίδιο πάθος στην άμυνα και να «ξεκλειδώσουν» πιο εύκολα τις επιθετικές τους αρετές. Σαφώς και απέναντι στον… κακό μας δαίμονα θα χρειαστούν περισσότερο από δύο πόλοι στην επίθεση.

Εν κατακλείδι, θεωρώ πως η Ελλάδα του δευτέρου ημιχρόνου με τον Καναδά μπορεί να νικήσει την Ισπανία που θα παίζει για την… ζωή της και να βάλει τις βάσεις ώστε να μπορέσει να πάρει την πρόκριση στην επόμενη φάση. Αυτή η Εθνική όλα τα μπορεί και το έδειξε κόντρα σε μια ομάδα που έχει 10 ΝΒΑερς.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News