ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ: Το «χτίσιμο» προχωράει

Η πρώτη νίκη στην 4η προσπάθεια. Δεν θα το περίμενε κανείς πως θα έπαιρνε στη Γιουβέντους τόσα ματς για να πανηγυρίσει, αλλά συνέβη. Το 3-0 επί της Μάλμε έδωσε στον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι την αίσθηση πως η ομάδα του βρίσκεται στο σωστό δρόμο. «Μα δεν πρέπει να πάρουν τα μυαλά μας αέρα και να ενθουσιαστούμε. Έχουμε πολλή δουλειά ακόμη», είπε. Περισσότερο κι από τους παίκτες του, ο ίδιος πρέπει να σηκώσει μανίκια γιατί η πρόκληση είναι μεγάλη. Καλείται να «χτίσει» ουσιαστικά από το μηδέν.

Ο «Μαξ» δεν μπορεί ν’ αποφύγει τις συγκρίσεις με το παρελθόν και το μεγαλύτερο «αλλά» της πρόσληψης του και του 4ετούς συμβολαίου που του έδωσε η διοίκηση ήταν αν θα μπορούσε να οικοδομήσει ο ίδιος. Βλέπετε, στην προηγούμενη θητεία του στη Γιουβέντους ήταν διαχειριστής αυτού που «έχτισε» ο Αντόνιο Κόντε. Το καλό για τον Αλέγκρι, τότε, ήταν πως είχε στο πλευρό του δύο πολύ έμπειρους παράγοντες – τον Μπέπε Μαρότα (πλέον στην Ίντερ) και τον Φάμπιο Παράτιτσι (πλέον στην Τότεναμ).

Ο Αλέγκρι από τα όσα λέει, μοιάζει να θέλει ν’ ακολουθήσει την ίδια διαδρομή με τον Αντόνιο Κόντε αν και με το δικό του τρόπο φυσικά. Η προτεραιότητα είναι να «χτίσει» από την άμυνα. Γι’ αυτό και χάρηκε ιδιαίτερα που ο Βόιτσιχ Στσέζνι κράτησε το μηδέν στην εστία του. Έξι μήνες πέρασαν από την προηγούμενη φορά (2/3 – 3-0 τη Σπέτσια).«Ζήτησα από τους παίκτες μου να μη δεχθούν γκολ πάση θυσία. Τώρα, πρέπει να βρούμε την ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης γιατί αυτή θα μας βοηθήσει να παλέψουμε για τους τίτλους», ανέφερε.

Η εύρεση του πιο δύσκολου πράγματος για μια ομάδα ποδοσφαίρου χρειάζεται χρόνο και κυρίως όλοι, τεχνικό τιμ και ποδοσφαιριστές, να βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος. Το πρόβλημα για τον Αλέγκρι είναι τρεις μεταβλητές κάνουν δύσκολη την αποστολή του: η ομάδα έμαθε να παίζει διαφορετικά υπό τον Μαουρίτσιο Σάρι, έπειτα άλλαξε υπό τον Αντρέα Πίρλο και συνάμα η διοίκηση κινήθηκε στην αγορά όχι για να καλύψει ανάγκες, αλλά για να βρει… ευκαιρίες. Έτσι, δημιουργήθηκε μια κρίση ταυτότητας. Οι «μπιανκονέρι» δεν έχουν μια ξεκάθαρη φυσιογνωμία από τακτικής πλευράς. Ενστικτωδώς οι παίκτες της αντιδρούν όπως συνήθισαν – άλλοι με όσα έμειναν από την πρώτη θητεία του Αλέγκρι, άλλοι με όσα πήραν από τον Σάρι και άλλοι ακολουθώντας τα όσα ζητούσε ο Πίρλο. Έτσι γίνονται και τα λάθη, όπως αυτά που επέτρεψαν στην Ουντινέζε (2-2) και στη Νάπολι (2-1) ν’ ανατρέψουν τις εις βάρος τους καταστάσεις κόντρα στη Γιουβέντους.

Το ιδανικό για τον Αλέγκρι είναι να δημιουργήσει ένα μείγμα μεταξύ των θετικών στοιχείων της πρώτης θητείας του (αμυντική σταθερότητα, έλεγχος των αγώνων ακόμη και χωρίς την μπάλα, αποτελεσματικότητα στις δύο περιοχές) και αυτού που απαιτεί πλέον το άθλημα (ταχύτητα, διαχείριση του τρανζίσιον και στις δύο μεριές του γηπέδου και ευχέρεια τακτικής προσαρμογής στη διάρκεια των αγώνων). Αν και ανέλαβε τον Μάιο, οι καθυστερημένες προσθήκες του Μανουέλ Λοκατέλι και του Μόιζε Κεν, η αποχώρηση του Κριστιάνο Ρονάλντο, ορισμένοι τραυματισμοί και τα προβλήματα με τα ταξίδια των Νοτιοαμερικάνων επηρέασαν το πλάνο του. Η πρώτη νίκη, όμως, βοηθάει. Αν και έχει πολλή δουλειά ακόμη.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News