Σταύρος Γεωργακόπουλος: Τη λύση στο πρόβλημα την έχει ο Μεντιλίμπαρ

Hταν κάτι μαγικό αυτό που είδαμε απ’ τον Ολυμπιακό στο δεύτερο μισό της περσινής περιόδου. Ουδείς  περίμενε ότι ο Βάσκος τεχνικός θα αναλάμβανε μία ομάδα που είχε παρουσιάσει τεράστια σκαμπανεβάσματα και θα την οδηγούσε στη Γη της Επαγγελίας με το Κόνφερενς Λιγκ. Πλέον, όμως, είναι εντελώς διαφορετικά τα δεδομένα. Ολα είναι απολύτως ρεαλιστικά. Οι αντίπαλοι ξέρουν τι να περιμένουν κι όχι απλώς σέβονται, αλλά φοβούνται τον Ολυμπιακό.

Τον περιμένουν στο αμυντικό τρίτο, προσπαθούν να κλείσουν τους διαδρόμους προς την εστία τους, θωρακίζονται στην ασφυκτική πίεση των «ερυθρολεύκων» και ψάχνουν τη μία ή τις δύο φάσεις στην κόντρα. Ολες οι ομάδες ξέρουν τι να περιμένουν απ’ τον Ολυμπιακό, άρα ο «Μέντι» ή θα πρέπει να βελτιώσει και να εξελίξει περισσότερο την περσινή βερσιόν ή να παρουσιάσει μια φρέσκια έκδοση στο γήπεδο.

Στο δικό μου μυαλό, το πρόβλημα της ομάδας, όπως εντοπίστηκε στα τελευταία δύο παιχνίδια, δεν έχει να κάνει με την απόδοση ενός ποδοσφαιριστή. Δεν θα διαφωνήσω μ’ εκείνους που βλέπουν ότι λείπει ένας Ποντένσε, αλλά αυτά τα ζητήματα προκύπτουν διαρκώς σε ζωντανούς οργανισμούς που οφείλουν να εξελίσσονται…

Ο Ποντένσε ήταν «σίγουρος» για τον Πειραιά όσο ο ίδιος ήταν σίγουρος ότι θέλει να επιστρέψει. Οταν έσκασε η πρόταση απ’ τη Σαουδική Αραβία με τα 5,5 εκατ. τον χρόνο, ο Πορτογάλος άλλαξε τροπάριο κι ο Ολυμπιακός μέσα στο χρονικό πλαίσιο που είχε για να κινηθεί, έφερε στη θέση του τον Γουίλιαν, ενώ είχε αποκτηθεί νωρίτερα κι ο -πολλά υποσχόμενος- Βέλντε. Αυτή τη στιγμή ο Βέλντε βρίσκεται στο διάστημα προσαρμογής κι ο Βραζιλιάνος κλήθηκε να πέσει στα βαθιά, χωρίς ο βαθμός ετοιμότητάς του να έχει ξεπεράσει το 30-40%.

Το πρόβλημα του Ολυμπιακού, ωστόσο, που δεν του επιτρέπει να είναι ουσιαστικός στο δημιουργικό σκέλος, δεν έχει να κάνει με την απουσία ενός ποδοσφαιριστή. Εχει να κάνει με τη συνολική λειτουργία.

Η ομάδα του Πειραιά στα τελευταία δύο ματς, αυτά μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος, δεν δείχνει το ίδιο διψασμένη με το παρελθόν. Μπαίνει στο γήπεδο, γαβγίζει, αλλά δεν… δαγκώνει. Μοιάζει πολύ soft συγκριτικά με την περσινή, ακόμη και με εκείνη της προετοιμασίας.

Προφανώς, επειδή δεν έχει βρεθεί ακόμη η σωστή χημεία. Προφανώς επειδή οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές βλέπουν ότι δεν τους βγαίνει στο γήπεδο ό,τι έχουν στο μυαλό τους. Προφανώς, επειδή κάποιοι παίκτες είναι ακόμη ανέτοιμοι, με αποτέλεσμα όλο το οικοδόμημα να έχει ακόμη ρωγμές.

Οπως και να ’χει, ένα είναι το σίγουρο. Οσοι βρίσκονται ακόμη στο συννεφάκι της κατάκτησης του ευρωπαϊκού τροπαίου θα πρέπει να προσγειωθούν άμεσα, για να μη γίνει… ανώμαλα. Οι απαιτήσεις φέτος είναι ακόμη μεγαλύτερες, ο βαθμός δυσκολίας επίσης, όπως και τα νέα συμβόλαια που υπέγραψαν οι περισσότεροι τους τελευταίους μήνες.

Τα παιδικά λάθη απαγορεύονται. Δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται από εδώ και πέρα με φιλικά χάδια και πατρικές συμβουλές. Την ώρα της μάχης πρέπει να είναι στο γήπεδο μόνο εκείνοι που ξέρουν πώς να ιδρώσουν τη φανέλα και πώς θα δώσουν το 100% για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Τώρα, αν αποκτηθεί κι ένας ακόμη δημιουργός, με χαρακτηριστικά «δεκαριού», όπως ο Τούρκος Γιαζιτσί, ακόμη καλύτερα (λέω εγώ…).

Για όλα τα άλλα, αν δεν γίνονται σύντομα αυτά που πρέπει, ο Ιανουάριος είναι κοντά. Εκεί θα γίνει ο πρώτος έλεγχος για όλους και για όλα…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News