Ολυμπιακός: Δύο επιστροφές, μία παραμονή, ένας (πρώτος) τίτλος

Ξεκινάει το ματς, και ένα και δύο και… τέσσερα τρίποντα ο Τάιλερ Ντόρσεϊ. Τόσα, δηλαδή (τέσσερα), όσα είχαν βάλει μαζί σε ολόκληρο τον αγχωτικό ημιτελικό με το Περιστέρι όλοι οι περιφερειακοί του Ολυμπιακού μαζί.

Τελειώνει το ματς, η μπάλα στα χέρια του Σάσα Βεζένκοφ. Ξανά και ξανά. Και από το καλό του το αριστερό, στο καλάθι του Παναθηναϊκού AKTOR. Αποντος ένα λεπτό πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου (!), ο MVP της προπέρσινης Ευρωλίγκας πρόλαβε με κάποιον τρόπο να ολοκληρώσει τον τελικό του Σούπερ Καπ ως ο πρώτος σκόρερ του, με 20 πόντους. Οι 14 εξ αυτών, αφότου στο 29’ το «τριφύλλι» προηγήθηκε -για πρώτη και τελευταία φορά- με διαφορά πέντε πόντων.

Α, ναι. O «Βεζέ» ψηφίστηκε MVP και στη Ρόδο. Πολυτιμότερος «ερυθρόλευκος» βέβαια στα δικά μας μάτια, μακράν μάλιστα του δεύτερου, ήταν ο Φίλιπ Πετρούσεφ. Οι 18 πόντοι, τα 9 ριμπάουντ, το 20άρι της αξιολόγησης στο σαββατιάτικο 79-74, σχεδόν επαναλήφθηκαν στον αγώνα (86-85) που ξεκίνησε απόγευμα Κυριακής και παραλίγο να τελειώσει Δευτέρα.

Τον Μόουζες Ράιτ θα τον θυμόμαστε στο συγκεκριμένο ματς για το κάρφωμα που στράβωσε τη στεφάνη και το διέκοψε για ώρα. Ο έτερος σέντερ, απόντων Φαλ και Μιλουτίνοφ, είναι ο κατά τ’ άλλα πάουερ φόργουορντ Σέρβος. Παίζοντας πάλι αποκλειστικά στο «5», κατέγραψε αντίστοιχο 18-8-21 (π., ριμπ., ranking), ανανεώνοντας ξανά τέσσερις επιθέσεις!

Την ώρα που o Εργκίν Αταμάν επανερχόταν στην αγαπημένη του συνήθεια να βγάζει τα παιχνίδια με ροτέισιον… επτάμισι παικτών, ξεχνώντας για κάποιον ακατανόητο λόγο τον Ομέρ Γιούρτσεβεν στον πάγκο, ο Πετρούσεφ ερχόταν από τον άλλον για να κάνει τη διαφορά.

Στο τέλος ο αποκαμωμένος (και γενικότερα εκνευρισμένος, με την μπάλα, τον εαυτό του, τους διαιτητές, τους οπαδούς) Ματίας Λεσόρ παραπατούσε από τα συνεχή νταμπλ και τριπλ τιμ πάνω του. Προερχόμενος και από τραυματισμό, δίχως ρυθμό από τις απουσίες του στα τρία πιο πρόσφατα φιλικά, o Γάλλος είχε γενέθλια και… όχι το καθαρό μυαλό να «σπάει» την μπάλα γρήγορα στην περιφέρεια, όπως έκανε στο ξεκίνημα.

Ο Πετρούσεφ βρήκε καλάθια στοχευμένα, προϊόντα ομαδικών συνεργασιών – εν αντιθέσει, δηλαδή, με εκείνα του Ντόρσεϊ και του Εβάν Φουρνιέ στην πρώτη περίοδο. Σχεδόν όλα, μετά από ντρίμπλα. Στο δεκάλεπτο, μονάχα ένα «ερυθρόλευκο» (καλάθι) είχε έρθει μετά από ασίστ. Μία ασίστ, σε μία ολόκληρη περίοδο!

Μετά είδαμε περισσότερο μπάσκετ Ολυμπιακού (sic), με τα ισχνά προβαδίσματά του να διατηρούνται μέχρι τη λήξη. Ακόμα και σε εκείνο το «πράσινο» ξέσπασμα για το 62-57 του «τριφυλλιού», οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα απάντησαν αμέσως: σερί 6-0 για την ανάκτηση του προβαδίσματος στο ένα λεπτό που έμενε έως το τέλος της τρίτης περιόδου, συνέχισή του μέχρι το 10-0, έλεγχος του τελικού κι εν τέλει κούπα.

Οι δύο παίκτες που επέστρεψαν αυτό το καλοκαίρι στο λιμάνι (Ντόρσεϊ, Βεζένκοφ) έβαλαν φαρδιά-πλατιά την υπογραφή τους, ενώ εκείνος που άκουγε όλους αυτούς τους μήνες ότι φεύγει γιατί περισσεύει (Πετρούσεφ) έκανε τη διαφορά στις μάχες της ρακέτας. Οι πόντοι δεύτερης ευκαιρίας ήταν υπερτριπλάσιοι για τους νικητές: 19 έναντι 6!