Γιόχαν Νέεσκενς: Αυτός που δίδαξε τι θα πει box-to-box

«Δεν υπάρχει Κρόιφ χωρίς τον Νέεσκενς», είχε πει κάποτε ο Ρίνους Μίχελς, γκουρού του “total football”. Μακαρίτες πλέον και οι τρεις. Δεν θα ξεχαστούν ποτέ από τους φιλάθλους.

«Ηταν ο πρώτος πραγματικός box-to-box. Δεν τον είδα ποτέ να μένει κάτω για πάνω από τρία δευτερόλεπτα. Δεν θυμάμαι να έχει χάσει μπάλα ή εναέρια μονομαχία», είχε δηλώσει ο συμπαίκτης του Σάακ Σβαρτ.

Ο Τζιάνι Σέρα, αείμνηστος σκηνοθέτης και σεναριογράφος, είχε δει το ζήτημα από μία πιο καλλιτεχνική σκοπιά, λέγοντας: «Αν οι “οράνιε” αποτελούν τους Beatles του ποδοσφαίρου, ο Κρόιφ και ο Νέεσκενς είναι ο Λένον και ο ΜακΚάρτνεϊ. Υπέροχοι ατομικά, αχτύπητοι ως δίδυμο».

Ο Νέεσκενς άρχισε ως δεξιός μπακ, αφότου απέρριψε πρόταση να παίξει μπέιζμπολ. Οταν πήγε στον Αγιαξ το 1970 από τη Χέιμστεϊντε, ο Μίχελς τον μετέτρεψε σε έναν πολυσύνθετο μέσο. Με την ίδια ευχέρεια ανέκοπτε μία επικίνδυνη πάσα και έβγαζε μία φαρμακερή μπαλιά για να γίνει αντεπίθεση.

Αγωνιζόταν σε όλες τις θέσεις της μεσαίας γραμμής, στις πτέρυγες και ως δεύτερος επιθετικός. Εκανε τη… βρόμικη δουλειά για την ανάκτηση της κατοχής και αμέσως μετά μπορούσε να έχει δημιουργική συμβολή. Παράλληλα, ήταν ένας εξαίρετος finisher δύο ποδιών.

Κάποια στιγμή ο Κρόιφ είχε ερωτηθεί ποια είναι η ενδεκάδα των ονείρων του. Η απάντησή του; «Ενας τερματοφύλακας, εννέα Νέεσκενς και ένας Κρόιφ μπροστά». Αυτή και μόνο η δήλωση αρκεί για να περιγραφεί η αξία του εκλιπόντος.

Τα πόδια και τα πνευμόνια του; Αρρηκτα συνδεδεμένα με τον εγκέφαλο και την ευφυία του. Αποτέλεσε και θα αποτελεί πάντα ένα εγχειρίδιο της θέσης του μέσου. Δίδαξε πώς εφαρμόζεται το πρέσινγκ, κατοπινό βασικό συστατικό του παιχνιδιού.

Ο Γιούργκεν Κλοπ τον μελετούσε όταν έκανε τα πρώτα του προπονητικά βήματα. Ο Γιόχαν Κρόιφ τον έφερνε ως παράδειγμα στα αποδυτήρια της Μπαρτσελόνα, όταν οι παίκτες του έπρεπε να διαχειριστούν ένα ισχνό προβάδισμα. «Πάντα θέλω να νικάω και να παίρνω την μπάλα. Δεν με νοιάζει ο εαυτός μου», έλεγε ο μακαρίτης.

Τώρα πια οι «Διόσκουροι» του θρυλικού Αγιαξ και της εθνικής Ολλανδίας των 70s’ είναι ξανά μαζί σε μία πορτοκαλί γωνιά του Παραδείσου. Δεν κατέκτησαν Παγκόσμιο Κύπελλο. Αλλά στα μάτια των φιλάθλων εκείνης της εποχής, θα παραμένουν πάντα κορυφαίοι. Οι Beatles του ποδοσφαίρου.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News