Αντώνης Καρπετόπουλος: Ενα αντίο, δέκα επιστροφές

Είναι δύσκολο να βρεις μια λέξη για να περιγράψεις την καριέρα του Ισπανού. Είδαμε σε αυτή υπερβάσεις; Ναι, αν σκεφτούμε τους τραυματισμούς του, όχι αν θυμηθούμε τα προσόντα και το ταλέντο του. Ο Ναδάλ δεν έγινε μεγάλος: εμφανίστηκε μεγάλος.

Ηταν πρωταθλητής και υπέροχος, με ένα αριστερό χέρι ικανό να ζωγραφίζει θαύματα και πόδια που θύμιζαν δεκαθλητή ήδη στα 19 του, όταν με τα μακριά του μαλλιά έμοιαζε πιο πολύ με ροκ σταρ παρά με παίκτης του τένις.

Εμοιαζε όταν ήταν ακόμα άγουρος πιο δυνατός από όλους, πιο ανθεκτικός από όλους, πιο αθλητής από όλους. Oταν άρχισε να πονά και να υποφέρει το υπέροχο εκείνο αγρίμι έγινε ο πιο στωικός ανάμεσα στους τενίστες και ίσως στους αθλητές. Και ήταν τόσες αυτές οι επιστροφές από τραυματισμούς που σιγά σιγά ξεχάσαμε πόσο ταλαντούχος και χαρισματικός υπήρξε: βλέπαμε μόνο τον πολεμιστή και όχι τον αρτίστα. Ενώ ο Ισπανός υπήρξε και αρτίστας σπάνιος.

 

Μήνες

Ο Ναδάλ ανακοίνωσε την αποχώρηση του από το επαγγελματικό τένις σε ηλικία 38 ετών κι αυτό από αποτελεί ένα εξαιρετικό κατόρθωμα για κάποιον σαν αυτόν. Στην καριέρα του μετρά 22 τουρνουά του Γκραν Σλαμ, (14 στο Ρολάν Γκαρός, δύο στο Γουίμπλεντον, δυο στη Μελβούρνη και 4 στο Us Open), δυο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, 92 κερδισμένα Atp τουρνουά, 1080 νίκες σε όλες τις επιφάνειες αλλά και 21 μικρούς ή μεγαλύτερους τραυματισμούς που συνολικά τον κράτησαν εκτός αγώνων για 34 μήνες στην εικοσάρχονη καριέρα του, πράγμα που δεν έχει συμβεί με κανένα και ποτέ.

Στην αρχή του 2017 ήταν έτοιμος να πει αντίο: «ένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να περπατήσει», ήταν το συμπέρασμα του Χοσέ Λουίς Ενρακάθ, του τότε φυσικοθεραπευτή του.

Επεμβάσεις

Λέγοντας αντίο ο Ναδάλ αποφάσισε να ζήσει επιτέλους μια ζωή χωρίς ταλαιπωρία μετά από μια καριέρα στην οποία συνήθισε τόσο πολύ να σφίγγει τα δόντια του επιχειρώντας το αδύνατο, αυτό το αδύνατο που για τον Ναδάλ είχε γίνει κανονικό. Σκεφτείτε μόνο τι έγινε το 2022. Το 2021 είχε τελείωσε για αυτόν πρόωρα, στα μέσα του Αυγούστου.

Είχε ήδη χάσει δύο μήνες στην αρχή της χρονιάς (τραυματισμός και επέμβαση στον ώμο) και έμεινε άλλους δυο μήνες έξω εξαιτίας ενός τραυματισμού στο αριστερό πόδι μετά ένα ακόμα θρίαμβο στο Ρολάν Γκαρός.

Η παρουσία του στην Μελβούρνη το 2022 έπρεπε να είναι η τελευταία του πασαρέλα, η ευκαιρία για να τους χαιρετίσει όλους. Κι έγινε ένας τόπος αθλητικού θαύματος: ο Ράφα κέρδισε το τουρνουά, επιστρέφοντας μάλιστα από ένα σε βάρος του 0-2 απέναντι στον σπεσιαλίστα Ντανιίλ Μεντβέντεφ στον τελικό.

Και δεν σταμάτησε εκει: με ένα πληγωμένο πόδι και μια εγχειρισμένη μέση ο Ναδάλ που έπρεπε να μας πει αντίο το 2017, πέντε χρόνια αργότερα κέρδισε 21 αγώνες στη σειρά πριν γράψει ένα έπος στο Ρολάν Γκαρός, το τελευταίο του Γκραν Σλαμ.

Εκείνη την πέρα από τα ανθρώπινα όρια χρονιά ο Ράφα βρέθηκε στους προημιτελικούς του Γουίμπλεντον κόντρα στον Τέιλορ Φρίντζ κατάκοπος και διαλυμένος. Ο θείος του του ζήτησε να σταματήσει αδυνατώντας να τον βλέπει να υποφέρει: «Φύγε» του είπε, «δεν έχει νόημα».

Ο Ναδάλ είχε προβλήματα (και) με τους κοιλιακούς του, στεκόταν με δυσκολία στα πόδια του, σχεδόν δεν μπορούσε να περπατήσει, αλλά δεν άκουγε κανέναν: έπαιξε και κέρδισε στο πέμπτο σετ στο τάιμπρέικ. Στη συνέχεια αποσύρθηκε πριν από τον ημιτελικό με τον Νικ Κύργιο, με εντολή των γιατρών του. Κανείς δεν τον είδε να χάνει ούτε στο τρίτο Γkραν Σλαμ της χρονιάς.

Επιστροφή

Για τον Ναδάλ πάντα υπήρχε μόνο σήμερα. Κυνηγούσε την νίκη χωρίς να σκέφτεται το αύριο και η νίκη είχε πάντα κόστος.

Το «Oσο νιώθω καλά, θα συνεχίζω» έγινε για χρόνια το σύνθημα του και το παιγνίδι του τα τελευταία χρόνια νόμιζες ότι βασιζόταν σε μια ιερή εσωτερική φωτιά: στις πιο περίπλοκες στιγμές της καριέρας του, η χαρά του ήταν να διαψεύδει όσους πρόβλεπαν το τέλος του. Συμβολικό θα είναι τον Νοέμβριο το τελευταίο παιγνίδι του. Θα το δώσει παίζοντας στο Ντέιβις καπ όπου σχεδόν ποτέ δεν έχει χάσει.

Θα αγωνιστεί για την Ισπανία με τα φιλαράκια του, όλους αυτούς τους μικρούς πρωταθλητές που μεγάλωσαν στον ίσκιο του. Δεν ξέρω πόσοι θα πιστέψουν στο αντίο του. Κι εγώ ομολογώ ότι την ώρα που θα μας το πει θα περιμένω την επιστροφή του.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News