Γιώργος Χελάκης: Σαν να περνάει μέσα του το σύνδρομο της αποτυχίας...

Αραγε πόσα συστήματα έπρεπε να έχουν διδαχτεί οι παίκτες του Παναθηναϊκού από τον προπονητή τους για να πάρουν τη νίκη με την Τζουγκάρντεν;

Τι διάολο έγινε και εξαφανίστηκαν από το γήπεδο στο δεύτερο ημίχρονο; Εδώ μιλάμε για λάθη προπονητών ή για απουσία αυτοσυγκέντρωσης και πάθους. Για έλλειψη ποδοσφαιρικού εγωισμού. Για πλήρη άγνοια του ιστορικού φορτίου που κουβαλά η φανέλα της ομάδας που εκπροσωπούν; Τ

Τι να τους έλεγε δηλαδή ο Ρουί Βιτόρια για να κατανοήσουν την ανάγκη να κρατήσουν το αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου και να διευρύνουν το σκορ. Τι να έκανε δηλαδή ο Γιάννης Αλαφούζος ώστε να παίξουν μπάλα και στο δε τερο ημίχρονο;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πέρασμα του Ντιέγκο Αλόνσο από τον «πράσινο» πάγκο άφησε σοβαρές πληγές στο σώμα της ομάδας. Οτι το καλοκαίρι έγιναν λάθη, παραλείψεις και μεγάλες καθυστερήσεις στον μεταγραφικό σχεδιασμό και την υλοποίησή του. Λάθη που αντανακλούν ευθέως στο πρόσωπο του ιδιοκτήτη.

Ωστόσο ό,τι κι αν έγινε τότε δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση αυτό που έγινε το βράδυ της Πέμπτης στην Στοκχόλμη. Να βλέπαμε μια καλή ομάδα που οι «πράσινοι» δεν είχαν τα φόντα να την αντιμετωπίσουν, κομμάτια να γίνει. Επειδή όμως δεν είδαμε παρά μια μέτρια ομάδα όπως την ξέραμε κι όπως προφανώς την ήξεραν και στον Παναθηναϊκό.

Οσα έγιναν στο δεύτερο ημίχρονο μοιάζουν ακατανόητα.  Η πλήρης κατάρρευση μια ομάδας που στο πρώτο ημίχρονο έδειχνε κεφάτη και στοιχειωδώς σοβαρή. Στόχος του κειμένου δεν είναι να βγάλει λάδι κανέναν. Καμμιά συζήτηση όμως δεν έχει νόημα αν δεν αρχίσει από τις ευθύνες εκείνων που έπαιξαν και τα έκαναν μούσκεμα. Οταν το κέντρο του γηπέδου και η άμυνα μοιάζουν με κέντρο διερχόμενων νεοσυλλέκτων η πρώτιστη ευθύνη βαραίνει εκείνους που παίζουν.

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες τεχνικές εντολές για να κάνουν οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές το προφανές. Στο δεύτερο ημίχρονο δεν έγιναν τα προφανή ούτε στην άμυνα ούτε στην επίθεση. Δεν βγήκε ούτε ένας συνδυασμός της προκοπής. Δεν απειλήθηκε καν η εστία των γηπεδούχων! Πάνε τώρα κοντά δέκα πέντε χρόνια από τότε που ο Παναθηναϊκός έχει να φέρει διπλό στην Ευρώπη.

Το ευρωπαϊκό ένδυμα του συλλόγου έχει ξεθωριάσει. Για το ξεθώριασμα την πρώτη ευθύνη έχει η ιδιοκτησία. Για τα κάζο στη Στοκχόλμη οι παίκτες, πρώτοι από όλους. Προφανώς οι ευθύνες ενός προπονητή που μόλις μια εβδομάδα κάθεται στον πάγκο είναι περιορισμένη.

Το τι θα διορθώσει και πόσο σύντομα θα το κάνει είναι ανοικτό ζήτημα. Μια ομάδα που εθίζεται στις ήττες και τις απώλειες στόχων είναι πιο δύσκολο να αναταχτεί. Αυτός είναι ο κίνδυνος που έχει μπροστά του ο Παναθηναϊκός. Να περάσει μέσα του το σύνδρομο της αποτυχίας. Κι είναι δύσκολο σε μια ομάδα που είναι ένας μικρός… ΟΗΕ να βρεις κοινή συνισταμένη ώστε να προχωρήσεις στην ψυχολογική που προηγείται της αγωνιστικής ανάκαμψης…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News