Ολυμπιακός: Οι… προηγούμενοι Μενσά (από την G-League) στο λιμάνι και τι έκαναν

Ποια ήταν και τι συνέβη με τα προηγούμενα «στοιχήματα» του Ολυμπιακού, από τις θυγατρικές ομάδες εκείνων του ΝΒΑ; Από τον Αλεξ Ακερ και ακόμα πιο παλιά μέχρι τον Νέιθαν Μενσά, οι «ερυθρόλευκοι» που έκαναν το άλμα στην καριέρα τους στον Πειραιά. Και μερικές εξαιρέσεις, που βρέθηκαν πιο μεγάλοι στην G-League.

Οι αμυντικές ικανότητες του Νέιθαν Μενσά και το γενικότερο παιχνίδι του νέου «ερυθρόλευκου» αποκτήματος αναλύθηκαν ενδελεχώς, το ερωτηματικό έχει να κάνει με την όποια επιθετική συνεισφορά του και τον… τονισμό του επιθέτου του.

Α, και με το πόσο γρήγορα μπορεί να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της Ευρωλίγκας ένας παίκτης (σ.σ: στην πατρίδα του τονίζεται στην παραλήγουσα) που έρχεται από το χαλαρό πρωτάθλημα της G-League. Με διαφορετικούς κανονισμούς, με ελάχιστη πίεση. Ανύπαρκτη βασικά σε ομαδικό επίπεδο, υπαρκτή μονάχα επί προσωπικού. Για όποιους μπασκετμπολίστες την βάζουν στον εαυτό τους, ώστε να ξεκολλήσουν από τους θυγατρικούς συλλόγους εκείνων του ΝΒΑ και να βρεθούν σε αυτό το τελευταίο ή έστω στην Ευρώπη.

Ο Μενσά το κατάφερε το δεύτερο. Ερχεται για πρώτη φορά στην ευρωπαϊκή ήπειρο για λογαριασμό του Ολυμπιακού και στην ιδεατή περίπτωση θα βοηθήσει άμεσα, όπως έκανε ο ψηλός που καλείται να αντικαταστήσει. Ο Μόουζες Ράιτ. Απλώς να έχουμε στο μυαλό μας ότι με τα σημερινά δεδομένα και βάσει του αγωνιστικού προφίλ του Γκανέζου, «βοήθεια» στη δική του περίπτωση δεν είναι οι 15 πόντοι – μα τα 4-5 ριμπάουντ στον περιορισμένο χρόνο που θα έχει, δυο-τρεις καλές άμυνες, γιατί όχι και άλλα τόσα κοψίματα.

Ο Ράιτ ήταν επίσης undrafted και ξεκίνησε επίσης την επαγγελματική του καριέρα στην G-League, κάνοντας εν συνεχεία περάσματα από το ΝΒΑ. Εντούτοις πήγε και στην Κίνα, πάνω απ’ όλα είχε και μερικές (έστω) εβδομάδες προπαρασκευαστικής φύσεως ως προς το ευρωπαϊκό μπάσκετ, προερχόμενος από την τουρκική Μερκεζεφέντι.

Αφήνοντας κατά μέρος άλλους «ερυθρόλευκους» με αρχική συμμετοχή σε ομάδες της G-League, αλλά κατόπιν ευρωπαϊκή εμπειρία (π.χ. ο Ναζ Μήτρου-Λονγκ, που έπαιξε σε Μπρέσια, Αρμάνι και Ζαλγκίρις προτού μας έρθει), κάνουμε μία πρώτη στάση στον Ταρίκ Μπλακ. Ναι, ολόκληρη καριέρα στο ΝΒΑ, αλλά και στην Ευρωλίγκα είχε πίσω του ο προπέρσινος σέντερ. Εκείνος όμως το έκανε… αντίθετα, καταλήγοντας στην G-League αμέσως πριν τον Ολυμπιακό (και πλην ενός διμήνου στην Μπαχτσεσεχίρ): πήρε τα πάνω του με 11,5 πόντους και 7,9 ριμπάουντ στους Γκραντ Ράπιντς Γκολντ και επανήλθε στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση.

Χωρίς καθόλου ευρωπαϊκή εμπειρία είχε έρθει το 2019 ο εικονιζόμενος (με τον Μαόντο Λο, νυν της Παρί και τότε της Μπάγερν) Γουέιντ Μπόλντγουιν. Επί τρεις ολόκληρες σεζόν έπαιζε πολύ περισσότερο στη θυγατρική του ΝΒΑ λίγκα (Αϊονα Ενερτζι, Τέξας Λέτζεντς, Ράπτορς 905), παρά στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη. Είχε απλώς εκλάμψεις, δεν συνήθισε τον συμπληρωματικό ρόλο δίπλα στον Βασίλη Σπανούλη, μα εξελίχθηκε έκτοτε σε σούπερ σταρ της Ευρωλίγκας, έχοντας αγωνιστεί διαδοχικά σε Μπάγερν, Μπασκόνια, Μακάμπι και Φενερμπαχτσέ.

Αγουρος, από τους Ρίο Γκράντε Βάλεϊ Βάιπερς όπου τον είχαν παρκάρει στο μεγαλύτερο διάστημα της (ρούκι επαγγελματικής του) περιόδου 2016-17 οι Χιούστον Ρόκετς, κατέφτασε το 2017 και ο Κάιλ Γουίλτζερ. Ο Αμερικανοκαναδός πάουερ φόργουορντ με το εξαιρετικό σουτ αποδείχθηκε καλή περίπτωση για συλλόγους της αμέσως επόμενης -από την Ευρωλίγκα- βαθμίδας στην ήπειρό μας (Ουνικάχα, Τουρκ Τέλεκομ, Τενερίφη, Βενέτσια).

Έναν χρόνο ακόμα πιο πριν, ο σούτινγκ γκαρντ Ερικ Γκριν αποκτήθηκε με τις δάφνες της ψήφισης στην κορυφαία πεντάδα της D-League, όπως ακόμα λεγόταν η G-League. Άλλο Ρίνο Μπίγκχορνς και άλλο Ολυμπιακός, παρ’ ότι είχε παίξει στη Σιένα μετά την κολεγιακή αποφοίτησή του. Είχε μεν σκαμπανεβάσματα ο νυν σούτινγκ γκαρντ της Νάπολι, είχε όμως και 9,9 πόντους στην Ευρωλίγκα με 40% στα τρίποντα στις 35 εμφανίσεις του.

Ο Ακερ με τον Τιάγκο Σπλίτερ της Ταού, πρόσφατο εκπορθητή του ΣΕΦ ως κόουτς της Παρί (και με παίκτη τον… Λο της έτερης φωτό).

Πολύ πιο πίσω, όταν η αμερικανική λίγκα στην οποία… ανασκάπτουμε είχε την πρώτη της ονομασία, δηλαδή NBDL, οι Πειραιώτες είχαν φέρει το 2006 τον Αλεξ Ακερ. Ο νεαρός σούτινγκ γκαρντ είχε εμπειρία μονάχα από τους Φάγιετβιλ Πάτριοτς, μια και οι Πίστονς (που τον είχαν ντραφτάρει) τον είχαν βάλει μέσα στα χασομέρια πέντε όλων κι όλων αγώνων. Εδώ -στην Ευρώπη- είχε 14,3 πόντους και 5,6 ριμπάουντ, με αποτέλεσμα να συνεχίσει στην Μπαρτσελόνα, να επιστρέψει στο Ντιτρόιτ, να περάσει και από την Αρμάνι και τους Κλίπερς μεταξύ άλλων.

Μεσούσης της περιόδου 2005-06 και για να αγωνίζεται μόνο στην Ευρωλίγκα, είχε αποκτηθεί ο φόργουορντ Ματ Φρίτζι από τους Αϊνταχο Σταμπίντ. Πέρασε και δεν ακούμπησε, παρ’ ότι βρήκε δουλειές και στο ΝΒΑ εν συνεχεία. Από μία χρονιά στους Ασβιλ Αλτιτιουντ (προδρόμους των Οκλαχόμα Σίτι Μπλου) είχε έρθει το 2004 ο μέτριος σμολ φόργουορντ (τρις διψήφιος σε οκτώ εμφανίσεις) Λαβόρ Ποστέλ, ο οποίος όμως νωρίτερα και επί τριετία ήταν παίκτης των Νικς.

Την ίδια σεζόν φόρεσε τα ερυθρόλευκα και ο Μαρκί Πέρι. Ο γκαρντ των 185 εκατοστών είχε αγωνιστεί μετά το κολέγιο μονάχα στους Ρόανοκ Νταζλ του NBDL και ήταν αξιοπρεπέστατος στην Ευρωλίγκα με 12,9 πόντους και 2,1 ασίστ. Σε μια νίκη με 89-83 επί της Τσιμπόνα του Αντρια Ζίζιτς είχε ρίξει 36άρα! Εγινε γυρολόγος των ευρωπαϊκών γηπέδων και επανεμφανίστηκε στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση το 2010 με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας, έχοντας προπονητή τον Γιούρε Ζντοβτς.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News