Ολυμπιακός: Το 2024 έφερε τον Μεντιλίμπαρ και μετά τα υπόλοιπα

Αγωνιστικά, το 2024 ολοκληρώθηκε. Σε λίγες μέρες ολοκληρώνεται… και για τον υπόλοιπο κόσμο. Μία χρονιά που θα βρίσκεται αιώνια στα βίντεο και τα διάφορα αρχεία μερικών εκ των σπουδαιότερων στιγμών στα χρονικά του Ολυμπιακού.

Πολλά ήταν τα σημαντικά πρόσωπα που πήγαν και ήρθαν, όμως στην πραγματικότητα ένα είναι αυτό που σκεπάζει τα πάντα. Αυτό που έκρινε τη βιβλική επιτυχία της κατάκτησης του Κόνφερενς Λιγκ, αλλά και το πραγματικό… δώρο των 100. Την εξέλιξη και την αγωνιστική εκμετάλλευση των παιδιών που μέσα στο έτος κατέκτησαν την Ευρώπη.

Στην πραγματικότητα, αυτό είναι και ένα από τα μεγάλα θετικά του Βάσκου, ίσως το μόνο που καταλάβαμε μετά τις 29 Μαΐου. Το «αξίζεις, παίζεις», που εφαρμόζει χωρίς εξαιρέσεις, δίνοντας χώρο και χρόνο σε όσους τον διεκδικούν με πράξεις.

Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, από το Ζαλντιμπάρ της Χώρας των Βάσκων. Μας συστήθηκε τον Φλεβάρη. Η οριστική συμφωνία γνωστοποιήθηκε το πρωινό της ημέρας που σύσσωμη η «ερυθρόλευκη» οικογένεια θα έδινε το παρών στα πέριξ του «Καραϊσκάκη» για το ετήσιο μνημόσυνο των θυμάτων της Θύρας 7.

Ουδείς μπορούσε να διανοηθεί ότι το ισπανικό πρόσωπο, που τονίζαμε λάθος, θα άλλαζε την ιστορία. Δε θα έβαζε ένα λιθαράκι. Θα την άλλαζε. Εντελώς.

Η σεζόν όδευε προς την απόλυτη καταστροφή, μέχρι που εκείνος επενέβη. Η τελευταία, αλλά σημαντικότερη, από τις πολλές σωστές χειμερινές επιλογές της διοίκησης του Ολυμπιακού, με τις ευχές και τις καλύτερες συστάσεις από τον Ερνέστο Βαλβέρδε.

Από τον συμπατριώτη τεχνικό, τον οποίον θα γράψουν τα ποδοσφαιρικά βιβλία ότι τον ξεπέρασε. Πολύ απλά γιατί κανένας άλλος δεν κατάφερε να κάνει αλήθεια ένα όνειρο τρελό. Ακόμα κι αν το «ποδόσφαιρο Μεντιλίμπαρ» δεν είναι το πιο θελκτικό, είναι σίγουρα αυτό που νικά. Οσο άλλο κανένα.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο

Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ είναι κάτι παραπάνω από «καλός προπονητής». Αυτός είναι ο λόγος που άπαντες πίνουν νερό στο όνομά του, αυτός είναι ο λόγος που κατέκτησε το Κόνφερενς Λιγκ, έναν χρόνο μετά το Γιουρόπα, αυτός είναι ο λόγος που έχει τον σεβασμό παικτών – προπονητών – αντιπάλων οπαδών. Σε δέκα μήνες παρουσίας στην Ελλάδα, ποιος έχει πει κακή κουβέντα για τον προπονητή ενός συλλόγου που βρίσκεται πάντα στο στόχαστρο;

Κι αφού αρχίσαμε τα ερωτήματα για τον… man of the year: Ποιος θα έβαζε το χέρι του στη φωτιά για το αν Κωστούλας και Μουζακίτης θα είχαν την ίδια εξέλιξη υπό κάποιο άλλο καθεστώς; Πόσοι θα καθιέρωναν στην ενδεκάδα δύο ανήλικους, πάνω από μεταγραφές εκατομμυρίων από την πρώτη στιγμή;

Οσον αφορά τον Κωστούλα, αλλά και πολλούς άλλους ποδοσφαιριστές του περσινού και του φετινού Ολυμπιακού (Γιόβετιτς, Ιμπόρα, Κοστίνια, Τσικίνιο κ.α.), είναι πραγματικά σπάνια η ικανότητα του τεχνικού των Πειραιωτών να βρίσκει τον κατάλληλο ρόλο, τόσο για το πρόσωπο, όσο και για την ομάδα. Πόσοι θα είχαν, καθιερώσει, λοιπόν τον Κωστούλα σε αυτή τη θέση του περιφερειακού επιθετικού από την πρώτη χρονιά, ενώ σε όλα τα νεανικά του χρόνια είχε τη φήμη του «κλασικού» σέντερ φορ;

Η «κλάση» αντικατοπτρίζεται και στις κουβέντες του. Από εκείνες στην προετοιμασία για τα «ρούχα στη ντουλάπα», ως αυτές σε κάθε συνέντευξη Τύπου μετά από θριάμβους και αποτυχίες. Κανένας δε μπορεί να θυμηθεί άδικη κριτική, σχόλια για διαιτησία, «μπάλα στην κερκίδα»

«Κλάση» που περνά και χαρακτηρίζει ολόκληρη την ομάδα. Χαρακτηριστικό σπουδαίο για κάθε προπονητή μακράς πνοής.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News