Νίκος Σαρίδης: Είμαστε οι επιλογές μας

Στο ντεμπούτο του στη Μίλαν, στον ημιτελικό του ιταλικού Σούπερ καπ κόντρα στη Γιουβέντους, ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο πανηγύρισε μια σπουδαία νίκη με ανατροπή, και ας στενοχώρησε τον έναν απ’ τους πέντε  γιους του, τον Φρανσίσκο, ο οποίος παίζει δανεικός στους «μπιανκονέρι» απ’ την Πόρτο.

Ακόμη πιο επική, όμως, υπήρξε η δεύτερη φορά του στον πάγκο των «ροσονέρι», στον τελικό της  διοργάνωσης, στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας. Η Ιντερ προηγήθηκε 2-0 στο ημίχρονο, όμως στο δεύτερο μέρος η Μίλαν έφερε τα πάνω κάτω κι επικράτησε 3-2, με αποτέλεσμα όλος ο κόσμος σήμερα να μιλάει για το μαγικό ραβδί του 50χρονου Πορτογάλου, αν και η συνέχεια είναι αυτή που θ’ αποκαλύψει αν ο κόουτς Κονσεϊσάο θα καταφέρει στη νέα του ομάδα ό,τι δεν κατάφερε ο προκάτοχός του και συμπατριώτης του, Πάουλο Φονσέκα.

Πάντως, εμείς εδώ στην Ελλάδα, που θυμόμαστε τον Κονσεϊσάο απ’ το πέρασμά του απ’ τον ΠΑΟΚ του Φερνάντο Σάντος, είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι δεν θα είχε ποτέ αυτή την επαγγελματική εξέλιξη εάν κάποτε, στην εκκίνησή του, επέλεγε να μείνει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη.

Μόνο εφαλτήριο για την εκτόξευση προπονητών ποδοσφαίρου δεν μπορείς να τη χαρακτηρίσεις τη χώρα μας.

Στην αρχή, βέβαια, όταν κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, πιθανόν να είχε κυριευθεί κι ελόγου του από κάποιου είδους εξάρτηση απ’ τον ΠΑΟΚ, γι’ αυτό κι ενέδωσε στον πειρασμό ν’ αναλάβει για μερικούς μήνες τεχνικός διευθυντής στον «δικέφαλο» -στην προ Σαββίδη εποχή, τότε που τα οικονομικά  μέσα ήταν γλίσχρα. Γρήγορα, όμως, όπως φάνηκε, άρχισε να βλέπει τα πράγματα πιο ψυχρά και ν’ αναζητάει την τύχη του αλλού. Πρώτα πήγε βοηθός προπονητή στη Σταντάρ Λιέγης, μετά παλιννόστησε στην Πορτογαλία, εργαζόμενος κατά σειρά στην Ολιανένσε, την Κοΐμπρα, την Μπράγκακαι την Γκιμαράες, ακολούθησε η Ναντ και το 2007 πραγματοποίησε το άλμα στην Πόρτο. Εμεινε στους  «δράκους» για μια επταετία, κερδίζοντας μαζί τους κάμποσα τρόπαια, αλλά όχι κάποιο ευρωπαϊκό, ώσπου ήρθε πρόσφατα η πρόταση της Μίλαν και η μεγάλη πρόκληση να οδηγήσει έναν τόσο τεράστιο σύλλογο σε νέες ημέρες δόξας.

Μάλιστα, θα μπορούσε να γίνει μια σύγκριση του Σέρτζιο Κονσεϊσάο με τον Πάμπλο Γκαρσία, με αφορμή  τα καθέκαστα των τελευταίων εικοσιτετραώρων. Πήγαν ως ποδοσφαιριστές περίπου την ίδια εποχή στην Τούμπα (Γενάρη του 2008 ο Πορτογάλος, καλοκαίρι ο Ουρουγουανός), καλά ονόματα αμφότεροι, με τον Γκαρσία να είναι δυόμισι χρόνια μικρότερος και να ριζώνει στον ΠΑΟΚ και στην Ελλάδα μετά την  αποχώρησή του απ’ την ενεργό δράση.

Προφανώς, σαγηνεύτηκε και κολακεύτηκε απ’ τις εκδηλώσεις λατρείας των οπαδών, γι’ αυτό και συνδέθηκε τόσο άρρηκτα με το «ασπρόμαυρο» κλαμπ, σε βαθμό που ενώ κάποια στιγμή προήχθη σε ρόλο προπονητή της πρώτης ομάδας και κατέκτησε μαζί της το Κύπελλο, στη συνέχεια συμβιβάστηκε με τη θέση του τεχνικού του ΠΑΟΚ Β’. Ολο αυτό είχε ως συνέπεια να ξοδέψει πάρα πολύ χρόνο, ώσπου να  ξεκινήσει επιτέλους καριέρα εκτός ΠΑΟΚ. Είχε φτάσει πια τα 46, όταν αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στον Πανσερραϊκό και τα 47, όταν επέλεξε να κατέβει στην Αθήνα. Ετσι, τη βραδιά που ο Κονσεϊσάο σήκωνε τη «Supercoppa Italiana» στον αραβικό ουρανό, ο Γκαρσία δεν ήξερε αν η επόμενη μέρα θα τον βρει στο Περιστέρι, καθώς ο Ατρόμητος προσπαθούσε να μαζέψει τα συντρίμμια του απ’ την εντός έδρας ήττα απ’ τον Αστέρα Τρίπολης.

Τελικά, πράγματι είμαστε οι επιλογές μας, που έχει πει κι ο Ζαν-Πολ Σαρτρ

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News