ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ: Ετσι πρέπει να παίξει η ΑΕΚ στην Τούμπα

Είναι ήδη μια χρονιά γεμάτη εναλλαγές συναισθημάτων για την ΑΕΚ κι ας βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Από το κάζο και τη μαυρίλα της Βελέζ, στην αναγέννηση και στην ελπίδα των μεταγραφών. Από την αγχώδη πρεμιέρα και την κατραπακιά (με έντονο διαιτητικό αποτύπωμα) στην Κρήτη, στην μπαλάρα στο Ηράκλειο για 75’ και την «επαγγελματική» νίκη επί της Λαμίας. Ματς και καταστάσεις που γεννούν σκέψεις και ανοίγουν θέματα.

Κάπως έτσι, φτάσαμε στην ώρα για το πρώτο σημαντικό ματς της σεζόν για την ΑΕΚ. Κάθε ματς έχει τη σημασία του, αλλά το αυριανό στην Τούμπα είναι από εκείνα που έχουν διπλή σημασία, καθώς πέραν των όσων κερδίζεις βαθμολογικά και ψυχολογικά, βάζεις τον αντίπαλο στην ανάποδη διαδικασία. Η ΑΕΚ εκτιμώ και πιστεύω το αντιλαμβάνονται περισσότεροι, πως δεν έχει να φοβηθεί τίποτα στην Τούμπα και πάει επί ίσοις όροις να πάρει τη νίκη.

Στις περισσότερες αναλύσεις των τελευταίων ωρών, δίνεται βάρος στα αγωνιστικά. Είναι αλήθεια, πως η απουσία του Αμραμπατ είναι σημαντικό πρόβλημα. Πιστεύω, πως ο Μιλόγεβιτς θα ήθελε πολύ να παίξει και σε αυτό το ματς με την 11άδα και τη λογική της Κρήτης. Εσωτερικό χαφ τον Τσούμπερ, στα αριστερά τον Μαροκινό και δεξιά τον Λιβάι, στο «αγαπημένο» του 4-1-4-1 ή 4-3-3. Και τώρα βγαίνουν τα κουκιά, αλλά νομίζω πως θα πάει σε άλλη λογική.

Πως θα μπει στο γήπεδο

Ετσι και αλλιώς, το μείζον στη δική μου άποψη είναι άλλο και αφορά την προσέγγιση που θα έχει η ΑΕΚ στο παιχνίδι. Για κάποιον – ακατανόητο στη δική μου λογική – λόγο, η ΑΕΚ αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια τα ματς με τον ΠΑΟΚ με ηττοπαθή λογική. Υπάρχει μια φοβική προσέγγιση, που ξεκινά από την επιθυμία να μην ανέβουν οι τόνοι. Ακόμα και σε φριχτές καταστάσεις, η ΑΕΚ δεν ανέβασε ποτέ τους τόνους και έδειχνε οριακά να υπερασπίζεται τα κεκτημένα.

Και τι δεν έχουμε δει σε ματς της ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια: τίτλους που κρίθηκαν από διαιτητικά εγκλήματα, επεισοδιακά ματς με αποφάσεις που έβγαιναν μεταμεσονύχτια και άλλαζαν τους κανόνες του παιχνιδιού, συνεχόμενες προσβολές απέναντι στην ομάδα και την ιστορία της, ακόμα και παραχώρηση δεύτερης ευκαιρίας στην περίφημη ιστορία με τα δελτία. Διαδικασίες που δεν είχαν ανάλογη αντιμετώπιση από την άλλη πλευρά, όπου έχουν συμβεί και λεχθεί τα απίθανα.

Ολη αυτή η λογική, πέρασε σταδιακά στην ομάδα. Υπήρξαν ματς, ειδικά την τελευταία διετία, όπου η ΑΕΚ μπήκε δίχως να δείχνει πως πιστεύει στη νίκη στα ματς με τον ΠΑΟΚ. Εχασε ευκαιρίες για νίκες, δεν εκμεταλλεύθηκε τις αδυναμίες του αντιπάλου. Θαρρείς και προέκυψε ένα ψυχολογικό χάντικαπ της ΑΕΚ κόντρα στον αντίπαλο της. Τώρα όμως, ήρθε η ώρα να αλλάξει όλο αυτό. Η ΑΕΚ δεν μπορεί να πηγαίνει άλλο με τη λογική του σεμνά και ταπεινά με τον ΠΑΟΚ και κανέναν άλλον αντίπαλο.

Οπως ο «Οκο» το ΄88

Η ΑΕΚ άλλαξε ριζικά τη φετινή σεζόν. Σχεδόν τα 2/3 της ομάδας αντικαταστάθηκαν από νέους παίκτες, που δείχνουν πως έχουν ποιότητα, εμπειρία και προσωπικότητα. Μαθαίνω, πως στις κουβέντες που γίνονται εντός αποδυτηρίων, έχοντας πλέον δει τον ανταγωνισμό και ποιες είναι οι συνθήκες στο ελληνικό πρωτάθλημα, γιγαντώνεται η πίστη πως η ΑΕΚ μπορεί να φτάσει σε υψηλές πτήσεις. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να υπάρχει μια νίκη που θα το σηματοδοτεί.

Συμπτωματικά, σαν σήμερα στο μακρινό 1988 ήταν το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό, που κατά πολλούς άλλαξε το στάτους και την πορεία της ομάδας εκείνη τη σεζόν, οδηγώντας στην έξοδο από τα «πέτρινα» χρόνια και το πρωτάθλημα. Για όσους έχουν επίγνωση των συνθηκών της εποχής, οι «πράσινοι» ήταν ο μεγάλος αντίπαλος, που είχε πάρει τον αέρα της ΑΕΚ τα χρόνια που είχαν προηγηθεί. Η νίκη της ΑΕΚ με την γκολάρα του Οκόνσκι, έδειχνε πως το παιχνίδι άλλαζε. Οπως και έγινε.

Η ΑΕΚ στην Τούμπα αναζητά κάτι αντίστοιχο. Μια μεγάλη νίκη, που θα πείσει άπαντες, αλλά πρώτιστα όσους κινούνται εντός των τειχών, πως η κατάσταση άλλαξε. Η ΑΕΚ κατά τη γνώμη μου, έχει φτιαξιά για πρωτάθλημα και μπορεί να κάνει πολλά. Αλλά το βασικό ζήτημα είναι να γεμίσει αυτοπεποίθηση και πίστη στις δυνάμεις της, που ακόμα τελούν υπό αμφισβήτηση. Ματς όπως το αυριανό, μπορούν να συμβάλουν σε αυτό.

Πέραν της ομαδικής απόδειξης, υπάρχουν και πολλές ατομικές ιστορίες που μπορούν να μας ενδιαφέρουν. Είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Τζαβέλλα για παράδειγμα, για να δώσει απαντήσεις σε όσους σπεκουλάρησαν σε βάρος του. Είναι μια καλή ευκαιρία για τον Μάνταλο, να βγάλει τη στάμπα της αποτυχίας που κουβαλά σε αυτά τα ματς. Και βέβαια, είναι για τον Μιλόγεβιτς μια ιδανική ευκαιρία, να δείξει πως είναι ισάξιος και καλύτερος του Λουτσέσκου.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News