Σταύρος Γεωργακόπουλος: Τι άλλο να ζητήσεις απ’ αυτή την ομάδα;

Πάντα είναι πικρή η γεύση ενός ευρωπαϊκού αποκλεισμού, με όποιον τρόπο κι αν προέρχεται. Υπάρχουν, όμως, κάποιες βραδιές που ακόμη κι εκείνος που ολοκληρώνει την πορεία του, νιώθει περήφανος για ό,τι άφησε πάνω στο χορτάρι. Αυτό ακριβώς νιώθει ο κόσμος του Ολυμπιακού για την ομάδα του μετά τον χθεσινό άδοξο αποκλεισμό απ’ την Μπόντο Γκλιμτ.

Ούτε ο πιο αισιόδοξος ή ο πιο φανατικός απ’ τους φίλους του Ολυμπιακού δεν έχει πολλά παραπάνω να ζητήσει απ’ όσα κατάφερε η ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Ενα σύνολο που είδε εντελώς άδικα το σκορ του πρώτου αγώνα να διαμορφώνεται στο 3-0. Απέναντι σε έναν αντίπαλο καλύτερα εξοικειωμένο με το πλαστικό τερέν και το πολικό ψύχος, με έναν εχθρικό διαιτητή απ’ το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό, έπαιξε στα ίσια, δημιούργησε σχεδόν διπλάσιες τελικές (16-9), αλλά η μπάλα δεν του έκανε το χατίρι.

Αλλοι στη θέση του θα είχαν χαιρετήσει την πρόκριση από εκείνη τη βραδιά στο Μπόντο της Νορβηγίας. Οχι ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ. Η «αγέλη λύκων» του Βάσκου τεχνικού ήταν πάλι εκεί για να τα φέρει όλα τούμπα, κόντρα σε όλους και σε όλα.

Κόντρα στην ατυχία της, καθώς δημιούργησε 27 τελικές, αλλά σκόραρε μόλις δύο φορές, ενώ έχασε ενδιάμεσα και πέναλτι με τον Ροντινέι.

Κόντρα στις απουσίες της, καθώς αναγκάστηκε να αγωνιστεί σε ένα τόσο δύσκολο κι απαιτητικό παιχνίδι χωρίς τον κορυφαίο στράικερ της διοργάνωσης, τον Ελ Καμπί, που «κόπηκε» απ’ την αποστολή την τελευταία στιγμή, αλλά και τον πάντα υπολογίσιμο κι επικίνδυνο Χαράλαμπο Κωστούλα. Η ομάδα του Πειραιά, όχι απλώς επιβλήθηκε, αλλά ισοπέδωσε τους αντιπάλους της. Βρέθηκε πίσω στο σκορ, στην πρώτη απ’ τις δύο τελικές που δημιούργησε η Μπόντο σε όλο το παιχνίδι, αλλά ούτε αυτό την πτόησε. Η είσοδος Γιάρεμτσουκ και Μουζακίτη, με τον πρώτο να πετυχαίνει δύο γκολ και τον δεύτερο να μοιράζει ισάριθμες ασίστ, έφερε την ανατροπή, ενώ στις λεπτομέρειες χάθηκε κι η πρόκριση…

Ειδικά στο δεύτερο μέρος, που οι γηπεδούχοι πήραν φαλάγγι τους Νορβηγούς, με λίγη παραπάνω τύχη ή ευστοχία, το σκορ όχι απλώς θα μπορούσε να φτάσει στα επίπεδα του 4-1, που θα οδηγούσε στην  παράταση, αλλά να γίνει επανάληψη του περσινού 6-1 σε βάρος της Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Δεν γίνονται κάθε μέρα θαύματα στο ποδόσφαιρο, ούτε κάθε χρόνο, ωστόσο, ο Ολυμπιακός με αυτή του την περήφανη νίκη και την ακόμη πιο περήφανη εμφάνιση έδειξε ξανά σε όλη την Ευρώπη τη δύναμή του, ενώ σε περίπτωση κατάκτησης και του τίτλου εξασφάλισε την απευθείας πρόκριση στον όμιλο του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν είναι εύκολο να τα πετύχεις όλα αυτά μετά την περσινή κατάκτηση του Κόνφερενς, ωστόσο, η όλη προσπάθεια απ’ το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό ήταν συγκλονιστική. Ακόμη κι αν χρειάστηκε ο Τζολάκης να θυσιαστεί για ν’ αποτρέψει το 2-2, ακόμη κι αν ο κάπτεν Ρέτσος χρειάστηκε να παίξει τερματοφύλακας στα τελευταία λεπτά, καθώς είχαν ολοκληρωθεί οι αλλαγές. Ακόμη και τότε, οι «ερυθρόλευκοι» συνέχιζαν να παίζουν όπως «η γάτα με το ποντίκι» κόντρα στους παίκτες της Μπόντο, που είχαν τύχη… βουνό για να φτάσουν, έτσι όπως έφτασαν, στους «8» του Γιουρόπα Λιγκ.

Οσο για τους «ερυθρόλευκους», το ζεστό χειροκρότημα των 33.000 και πλέον οπαδών τους, που δεν σταμάτησαν λεπτό να τους παροτρύνουν και να τους ενισχύουν προς την επική ανατροπή, ήταν το καλύτερο παράσημο για μία ομάδα που απέδειξε ότι δεν υπάρχει αδύνατο στο ποδόσφαιρο, έστω κι αν οι λεπτομέρειες βάφτηκαν… κίτρινες. Δεν είναι μικρό πράγμα, άλλωστε, η κατάκτηση του νταμπλ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News