Ολυμπιακός: Ιστορίες αιχμαλωσίας και ανυπομονησίας

Τα δύο πρόσωπα του Ολυμπιακού στο ντέρμπι με ονομαστική και… μη εξήγηση. Η σούπερ άμυνα και ο Γουίλιαμς-Γκος της αντίθεσης στην οικονομία με τους Βιλντόσα και Λι, τα 23 λεπτά που έκαναν οι τέσσερις γκαρντ του Παναθηναϊκού για να βάλουν καλάθι, η διαφορά που έκανε ο Φαλ και η «ψύχρα» του Φουρνιέ.

Δύο τα πρόσωπα του Ολυμπιακού στο ντέρμπι, ένα το αποτέλεσμα. Ένα το… χρώμα του φύλλου αγώνα. Ροζ, της νίκης. Δέκατη τρίτη, σε βάθος 14 αγωνιστικών. Ογδοη, αν θέλετε, στις ισάριθμες τελευταίες αναμετρήσεις με τον Παναθηναϊκό στην Ευρωλίγκα.

Εκεί στα μέσα της τρίτης περιόδου, με τη διαφορά να φτάνει στη μέγιστη τιμή της, δηλαδή στους 19 πόντους, φαινόταν πως οδεύαμε προς ένα ευρωπαϊκό ντέρμπι σαν τα τέσσερα πρώτα, σε αυτό το νικηφόρο σερί που τρέχουν οι Πειραιώτες. Σαν εκείνα που έληξαν με υπέρ τους διαφορές 19-28 πόντων. Εν τέλει, είχαμε ζόρι. Σαν τις τρεις πιο πρόσφατες επικρατήσεις τους, πριν το τζάμπολ στο ΣΕΦ.

Τι άλλαξε, και το 58-39 έγινε 76-74; Αν πρέπει να το προσωποποιήσουμε, η απάντηση είναι «Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος». Ο κορυφαίος παίκτης του Γιώργου Μπαρτζώκα, για μία ακόμα φορά εν τη απουσία του Τόμας Γουόκαπ, τέθηκε νοκ άουτ με ενοχλήσεις στον δικέφαλο και το ματς γύρισε. Δεν ήταν τόσο οι 14 πόντοι του έως το 25’, αλλά η αμυνάρα στον Κέντρικ Ναν και η λεγόμενη οικονομία.

Ο βασικός «άσος» των γηπεδούχων είχε τέσσερις ασίστ για… κανένα λάθος. Οι Λούκα Βιλντόσα και Σέιμπεν Λι, που ανέλαβαν έκτοτε να τρέξουν την παρέα τους, είχαν μαζί τρεις τελικές πάσες και υπερδιπλάσια, επτά λάθη. Τα περισσότερα, έφεραν εύκολους πόντους των φιλοξενούμενων στο τρανζίσιον.

Εκεί που οι πόντοι από αιφνιδιασμούς στην ανάπαυλα ήταν 10-0 υπέρ των πρωτοπόρων της Ευρωλίγκας, στο τέλος ήταν 17-12 υπέρ των «πρασίνων»! Οι βάσεις για την επικράτηση της καλύτερης ομάδας είχαν τεθεί στο πρώτο ημίχρονο και μπορεί λίγο-λίγο να τις… ξήλωσαν οι παίκτες του Εργκίν Αταμάν, μα δεν πρόλαβαν να κάνουν το απόλυτο ριφιφί.

Τρομερή ήταν γενικώς η περιφερειακή άμυνα του Ολυμπιακού στο ξεκίνημα. Βασικά… ποιο ξεκίνημα; Χρειάστηκαν 23 ολόκληρα αγωνιστικά λεπτά ώστε να σημειώσει καλάθι εντός παιδιάς παίκτης που να λέγεται είτε Κέντρικ Ναν είτε Τζέριαν Γκραντ είτε Λορένζο Μπράουν είτε Κώστας Σλούκας! Στο ημίχρονο, τα μέλη του πιο ταλαντούχου μπάκορτ της διοργάνωσης είχαν 0/9 σουτ! Τα επτά εξ αυτών ήταν τρίποντα, δείγμα της ανημπόριας τους να πάνε σε ντράιβ, να φτάσουν κυριολεκτικά στο καλάθι.

Ο Γκος με το overplay του δεν άφηνε τον Ναν να ακουμπήσει την μπάλα… καν, οι βοήθειες ήταν σε κάθε φάση εκεί, είδαμε και hedge out (όπως κάθε άλλο παρά συχνά) από τους ψηλούς του Μπαρτζώκα, η όλη αμυντική αλληλοκάλυψη και η πίεση ήταν σεμιναριακού επιπέδου. Κάπως έτσι στο 20λεπτο οι πρωταθλητές Ευρώπης είχαν (αναγκαστεί να επιχειρήσουν) 17 τρίποντα και μόλις εννιά δίποντα. Μόλις τα τρία σουτ από μακριά ήταν εύστοχα…

Δεν θα μπορούσαν βέβαια να παραμείνουν στο μηδέν όλοι οι γκαρντ του Αταμάν. Στον Μπράουν φαίνεται πως πηγαίνει το ΣΕΦ και έκτοτε βοήθησε πολύ το «τριφύλλι», όπως είχε κάνει εκεί και στον αγώνα της Greek Basketball League, ο Σλούκας είχε τις στιγμές του, ο μεν Γκραντ ωστόσο παρέμεινε στο απόλυτο μηδέν εκτελεστικά και δημιουργικά (και στον πάγκο για την περισσότερη ώρα…), ο δε Ναν άργησε να συνδεθεί με το καλάθι.

Οσο ο Ντίνος Μήτογλου τα έβαζε όλα (6/6 εντός παιδιάς, 4/4 βολές) και ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ κέρδιζε επίσης κάποιες μονομαχίες, ο πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας συνέχιζε να τα βάζει με τους διαιτητές – και εν ώρα αγώνα, κατά πώς συνηθίζει. Χάλασε πάλι το μυαλό του, τα δύο challenge που πήρε ο Αταμάν (κατόπιν παρότρυνσης των παικτών του) ήταν αποτυχημένα, ιδού οι λεπτομέρειες που μέτρησαν ώστε να μην ολοκληρωθεί η τεράστια ανατροπή.

Ο Μπαρτζώκας κρατάει την κατά κράτος επικράτηση του Μουσταφά Φαλ επί του Γουένιεν Γκέιμπριελ, ύστερα από δύο ντέρμπι που χάθηκαν (και) επειδή η «ερυθρόλευκη» υπεροχή στη φροντ λάιν έμεινε στα χαρτιά. Αντιθέτως, ο Εβάν Φουρνιέ των 5/17 σουτ στο «πράσινο» 78-72 για την Α1 στο ΟΑΚΑ και στο «πράσινο» 79-75 για το Κύπελλο στο Ηράκλειο, ήταν πάλι άστοχος.

Αντεξε ο Ολυμπιακός την κρύα βραδιά του Γάλλου, χάρη στην αιχμαλωσία που επεφύλαξε στον «αιώνιο» επί ένα ημίχρονο και κάτι. Μετά, βιάστηκε να το τελειώσει. Αρκετά τα τραβηγμένα σουτ, περισσότερα τα λάθη, δεν ήθελε πολύ… Στο διά ταύτα, βέβαια, ανυπομονησία έχουν και οι φίλοι του για να δουν την ομάδα στο Αμπου Ντάμπι. Αυτός ο εθισμός στις νίκες, ακόμα κι όταν τα πράγματα στραβώνουν, μόνο καλό μπορεί να κάνει.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News