Αντώνης Καρπετόπουλος: Λίγη υπομονή μέχρι την Τρίτη

Δεν ξέρω πόσοι κατάλαβαν πως στον καταπληκτικό αυτόν ημιτελικό η Ίντερ δεν σκόραρε απλώς στο δεύτερο λεπτό, αλλά το έκανε στην πρώτη κατεβασιά της μετά το εναρκτήριο λάκτισμα. Το γκολ του Τουράμ με τακουνάκι, πανέμορφο σε εκτέλεση, μαρτυρά από μόνο του πόσο έτοιμη ήταν η Ίντερ να χτυπήσει τις αμυντικές αδυναμίες της Μπαρτσελόνα, αλλά και πόσο αποφασισμένη ήταν να δείξει πως -παρά τις τρεις ήττες στη σειρά στην Ιταλία- παραμένει μία σπουδαία ομάδα. Στο πρόσφατο παρελθόν πιθανότατα θα γινόμαστε μάρτυρες μιας κατάρρευσης των παικτών της Μπαρτσελόνα, που ήταν και κατάκοποι απ’ τον τελικό Κυπέλου με τη Ρεάλ το Σάββατο. Αλλά η ομάδα του Φλικ ήταν διαφορετική. Αφού άρχισαν να κρατούν την μπάλα πολύ κι όπως θέλουν, οι «μπλαουγκράνα» έκαναν αυτό που ξέρουν: ανέβηκαν να πιέσουν πολύ ψηλά την Ίντερ, διατηρώντας την αμυντική τους γραμμή στο ύψος της μεσαίας γραμμής. Αυτό είναι το τεράστιο ρίσκο που παίρνουν σε κάθε ματς, ανεξάρτητα απ’ το σκορ της στιγμής.

Ψηλά

Το να παίζεις με την αμυντική γραμμή τόσο ψηλά, όχι μόνο επιτρέπει να βγάζεις οφσάιντ τους αντίπαλους κυνηγούς, αλλά κυρίως σου δίνει τη δυνατότητα για ένα συμπαγές πρέσινγκ. Η Ίντερ, αναγκασμένη να αμυνθεί περισσότερο απ’ όσο θα ήθελε, βιαζόταν να παίξει κάθετα λόγω της πίεσης. Αλλά η βιασύνη δεν επιτρέπει οργανωμένες επιθετικές μεταβάσεις, εκτός αν υπάρχουν δύο… υπεράνθρωποι στην επίθεση: ο Λαουτάρο που χτύπησε κι αντικαταστάθηκε απ’ τον Ταρεμί κι ο σπουδαίος Τουράμ, δεν είναι υπεράνθρωποι. Ενώ ο Λαμίν Γιαμάλ είναι σούπερ ήρωας. Το 0-2 του Ντούμφρις, αυτή τη φορά από εκτέλεση κόρνερ, μεγάλωσε τον βαθμό δυσκολίας του ματς κι ανάγκασε τον Γιαμάλ να πάρει πρωτοβουλίες.

Λαμίν Γιαμάλ

Το εντυπωσιακό στην περίπτωση του Γιαμάλ δεν είναι οι ατομικές του ενέργειες, το καταπληκτικό του γκολ και τα δύο σουτ στα δοκάρια: είναι ότι αυτά τα έκανε απέναντι σε μία άμυνα πολύ σωστά στημένη και προετοιμασμένη να παίξει απέναντί του. Ο Ιντσάγκι προσπάθησε να σταματήσει τον μικρό υπέροχο σούπερ ήρωα των «μπλαουγκράνα» με τον Μιχιταριάν να έρχεται συνεχώς σε βοήθεια του αριστερού μπακ Ντι Μάρκο και τον Μπαστόνι, τον τρίτο στόπερ στο 3-5-2 της διάταξης, να έρχεται πάντα σε βοήθεια. Το τρικ αυτό, ένα παράξενο τρεις σε ένα που χρησιμοποιούσαν προπονητές τον καιρό που ο Μέσι ξεκινούσε ως έξω δεξιά, ανασύρθηκε για την αντιμετώπιση του Γιαμάλ, αλλά το αποτέλεσμα ήταν να κάνει ακόμα πιο θεαματική την εμφάνισή του. Ασταμάτητος, πάντα έτοιμος να ντριπλάρει κι ικανός να βρει σουτ ή ασίστ απ’ οποιαδήποτε θέση ο Γιαμάλ ήταν ένας εφιάλτης για την άμυνα των «νερατζούρι» κι ο απόλυτος πρωταγωνιστής του ματς.

Ο  Ιντσάγκι

Η θεαματικότητα του ματς, ωστόσο, οφείλεται πολύ στην ποιοτική καλυτέρευση της Ίντερ στο δεύτερο ημίχρονο. Μία άλλη ομάδα που είδε το αρχικό της αβαντάζ με 0-2 να σβήνει πριν το τέλος του ημιχρόνου, θα κατέρρεε από φόβο: η Ίντερ όχι. Ο Ιντσάγκι μετέτρεψε το πρόβλημα της απώλειας του πρώτου σκόρερ Λαουτάρο Μαρτίνες σε αβαντάζ, βάζοντας τον Ταρεμί δίπλα στον Τουράμ. Οι υποχρεωτικές αλλαγές στην άμυνα της Μπαρτσελόνα, μετά τον τραυματισμό του Κουντέ, έκαναν την Ίντερ διεκδικητική κι επικίνδυνη. Αρχικά έχασε με τον Ντι Μάρκο στο 48’ την πιο μεγάλη ευκαιρία στο ματς. Μετά, ο Αραούχο σταμάτησε τον Μπαρέλα χρησιμοποιώντας ατιμώρητος το χέρι του, πριν αυτός μπει στην περιοχή: δεν ήταν πάντως αυτό η μεγάλη ατυχία των Ιταλών – η ατυχία ήταν ένα γκολ του Μιχιταριάν που δεν μέτρησε διότι η μύτη του παπουτσιού του σκόρερ στάθηκε λόγος να υποδειχτεί απ’ το VAR (και τον βοηθό σε θέση οφσάιντ). Αλλά ό,τι η Ίντερ δεν βρήκε στις αντεπιθέσεις, το βρήκε από μία στημένη φάση: το δεύτερο γκολ του Ντούμφρις, που με το άλμα του έβαλε στα δίχτυα και τον κακόμοιρο Όλμο, μαρτυρά μία διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων στον δυναμισμό – και στο «Σαν Σίρο» θα ’έχουμε ένα ματς ανάμεσα σε σκληρούς άντρες και χαρισματικά παιδιά.

Απάντηση:

Στο «Μονζουίκ» τα παιδιά τα έσωσε από μία ήττα η γρήγορη απάντηση του Ραφίνια. Κομπίνες σε κόρνερ έχει κι η Μπαρτσελόνα. Χάρη σε μία τέτοια, ο Γιαμάλ έφτιαξε ένα σουτ για τον Ραφίνια, που η άμυνα της Μπαρτσελόνα ξέχασε αδικαιολόγητα. Ο Βραζιλιάνος τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι με σουτ με το αριστερό, η μπάλα χτύπησε στην πλάτη του Σόμερ και μπήκε στα δίχτυα. Η αγωνία για το ποιος θα προκριθεί μεταφέρεται στο «Σαν Σίρο». Διότι κάτι τόσο όμορφο δεν έπρεπε να ολοκληρωθεί σε μόλις 90 λεπτά…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News