Ολυμπιακός: Ο Κώστας Αντετοκούνμπο ψάχνει το restart και ο Μπαρτζώκας το... γάντι του

Έχει γίνει πλέον γνωστό πως ο Κώστας Αντετοκούνμπο βρίσκεται πολύ κοντά στο να υπογράψει με τον Ολυμπιακό. Κάπου εδώ αρχίζει η μουρμούρα των «μαχητών» του πληκτρολογίου που όπως πάντα άλλωστε πετάνε στα σκουπίδια μια μεταγραφή επειδή…  δε τους γεμίζει το μάτι. Καλά, προφανώς τον έχουν δει όλοι τον Κώστα να αγωνίζεται, έπαιζε στον Παναθηναϊκό ενάμιση χρόνο.

Μην ξεχνάμε ότι οι «πράσινοι» δεν πήραν Ευρωλίγκα με έναν Κώστα, αλλά… με δύο και ας μην λεγόταν ο δεύτερος «ηγέτης». Μπορεί ο Αντετοκούνμπο να ήταν στην σκιά του «τρομακτικού» Λεσόρ όμως οποτεδήποτε ο Αταμάν τον χρειάστηκε έκανε πάντα το «step-up» και τον δικαίωνε.

Στον Ολυμπιακό το πράμα είναι αλλιώς… με την καλή έννοια. Οι ερυθρόλευκοι και ιδίως ο Γιώργος Μπαρτζώκας, βλέπουν σε εκείνον κάτι που δεν αποτυπώνεται εύκολα στις στατιστικές. Ίσως επειδή το «προφανές» δεν είναι πάντα το ουσιαστικό. Βλέπουν ένα παιδί με διάθεση να δουλέψει και να εξελιχθεί να δώσει ανάσες -σίγουρα πολύτιμες- και ένα ελληνικό διαβατήριο αν μη τι άλλο, δε τα έχουν και με το… τσουβάλι οι ερυθρόλευκοι.

Του Μπαρτζώκα του πάει γάντι…

Ο Έλληνας τεχνικός έχει μια πολύ συγκεκριμένη φιλοσοφία και το αν ένας παίκτης ταιριάζει στο ρόστερ δεν έχει να κάνει για εκείνον καθαρά με το τι μπορεί να προσφέρει ατομικά η μόνο με τα αθλητικά του προσόντα, αλλά και με το πως αντιλαμβάνεται το παιχνίδι και συνεισφέρει συλλογικά σε αυτό.

Ο Μπαρτζώκας έχει αποδείξει πολλές φορές πως δεν «ερωτεύεται» μεμονωμένα ταλέντα, τον ενδιαφέρει το σύνολο και το τι μπορεί να πηγάσει από αυτό. Εκεί λοιπόν είναι η μεγάλη διαφορά του ρόλου του Κώστα στον Παναθηναϊκό. Οι ρόλοι στους «πράσινους» έχουν και το ανάλογο «εγώ», στην αντίπερα όχθη ο Μπαρτζώκας αυτό σχεδόν το… καταδικάζει. Ο Κώστας Αντετοκούμπο είναι ένας παίκτης που δε θέλει συνεχώς την μπάλα στο ζωγραφιστό για εκείνον, μπορεί να εφαρμόσει πιστά plays, κυνηγά τις φάσεις και δίνει την απαραίτητη ενέργεια σε άμυνα και επίθεση, με το πρώτο να είναι και το ατού του. Στο σύστημα του Έλληνα κόουτς δεν χρειάζεται να κάνει περισσότερα από όσα μπορεί, χρειάζεται να κάνει όσα του ζητηθούν με συνέπεια, να υπηρετήσει ένα ρόλο και να δώσει το κάτι δικό του σε αυτό. Απλά και λιτά.

Η φυσική προίκα και το μπασκετικό ανεκπλήρωτο

Το ταλέντο του Κώστα δεν είναι τόσο εγκεφαλικό. Είναι περισσότερο ενστικτώδες. Με έναν περίεργο τρόπο αποδίδει καλύτερα όταν δε σκέφτεται πολύ, όταν μπαίνει μέσα στο παρκέ σα ταύρος εν υαλοπωλείο, μόνο που εκείνος δεν προκαλεί καταστροφές. Μην ξεχνάμε τις τάπες που μοίραζε σαν φυλλάδια στους παίκτες της Μακάμπι το 2024 στα πλέι οφς της Ευρωλίγκα με τον Παναθηναϊκό…

Ο 27χρονος διεθνής έφυγε από το μαγικό κόσμο του NBA έχοντας πάρει ένα πρωτάθλημα με τους Λέικερς το 2020, το 2024 κατέκτησε και την EuroLeague με τους «πράσινους», παρόλα αυτά δεν είναι σταρ. Δεν έχει το θόρυβο γύρω του πως πρέπει να πετύχει και αυτό είναι ίσως ένα σημείο κλειδί. Έχει την ενέργεια την διάθεση και την μπασκετική αντίληψη για να μην θεωρήσει τον εαυτό του βασικό, αλλά διαφορετικό. Το κάτι διαφορετικό που θα μπει και θα δώσει άλλο τόνο στο παιχνίδι μια ομάδας.

Το ελληνικό διαβατήριο προφανώς και είναι ο βασικός παράγοντας της εν λόγω μεταγραφής, ο Κώστας θα έρθει στο λιμάνι για να αποτελέσει την τρίτη λύση του Μπαρτζώκα στην θέση «5», όμως ο Ολυμπιακός μπορεί να ρίξει άδεια και να πιάσει γεμάτα. Είναι καλή περίπτωση και σίγουρα έχει ενδιαφέρον.

Και επειδή ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η μεταγραφή και έχουν ακουστεί τα εξ αμάξης, το «ο καθρέπτης είναι το γήπεδο» δεν είναι λαϊκισμός, είναι η αλήθεια. Αν δηλαδή στην Ελλάδα δεν σε λένε Βαλαντσιούνας ή Φουρνιέ τα… ακούς πριν έρθεις και φυσικά έχεις μηδαμινό χρόνο να αποδείξεις την αξία σου.

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News