Σταύρος Γεωργακόπουλος: Στα χνάρια της Παρί με εγγύηση Μεντιλίμπαρ!

Είναι -αν μη τι άλλο- αξιοπρόσεκτες οι κινήσεις του Ολυμπιακού στο μεταγραφικό παζάρι. Τον πολύπειρο Ρεμί Καμπελά, ο οποίος παρά τα 35 χρόνια του και το βαρύ βιογραφικό του, έλιωσε στην προπόνηση όλο το προηγούμενο διάστημα για να έρθει… έτοιμος στον Πειραιά, ακολούθησαν οι «έξυπνες βόμβες» Σιπιόνι και Νασιμέντο.

Δεν χρειάζεται να έχει κάποιος ιδιαίτερες γνώσεις για να καταλάβει ότι οι δύο πιτσιρικάδες, ο Αργεντινός στα 20 χρόνια του κι ο Πορτογάλος στα 22, είναι επιλογές του τμήματος σκάουτινγκ των «ερυθρολεύκων» κι αποτελούν επενδύσεις για το μέλλον. Αμφότεροι με κοινοτικά διαβατήρια κι εντελώς διαφορετικό στυλ στο παιχνίδι τους, θα αποτελέσουν ασφαλώς, άμεσα ή σε σύντομο χρονικό διάστημα, «όπλα» στα χέρια του Μεντιλίμπαρ.

Τι ήθελε ο Βάσκος τεχνικός; Παίκτες με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Οσο πιο μικροί τόσο πιο καλά για να τους δουλέψει, να τους «πλάσει» και να τους βάλει στο κόλπο ο κόουτς του Θρύλου, που κάνει αυτή τη δουλειά εδώ και καμιά 30αριά χρόνια. Απ’ τη στιγμή που αμφότεροι έχουν πολύ καλές προδιαγραφές κι είναι «διψασμένοι» για μεγάλη καριέρα, δεν υπάρχει καλύτερος δάσκαλος απ’ τον «Μέντι» για να τους στείλει στο επόμενο στάδιο.

Είναι γεγονός ότι ελάχιστοι στην Ελλάδα γνώριζαν την ύπαρξή τους. Ο πρώτος ήρθε απ’ την Τίγκρε, ο δεύτερος απ’ τη Βιζέλα της Β’ Κατηγορίας της Πορτογαλίας. Τα προσόντα τους, ωστόσο, όχι απλώς φωνάζουν, αλλά παρέχουν στην τεχνική ηγεσία τη δυνατότητα για πολλές και διαφορετικές επιλογές. Για όσους δεν το έχουν προσέξει, απ’ τους πέντε κεντρικούς μέσους που βρίσκονται πλέον στο ρόστερ του Ολυμπιακού, οι τέσσερις είναι κάτω των 23 ετών και θα έχουν ως καθοδηγητή τον σαφώς πιο «ψημένο» Ντάνι Γκαρθία.

Μ’ άλλα λόγια -κι αν βάλουμε στην εξίσωση το έντονο ενδιαφέρον για τον 19χρονο εξτρέμ Αντίνο της Γοδόι Κρουζ- καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι νταμπλούχοι ακολουθούν τα χνάρια της ομάδας που εντυπωσίασε φέτος όλο τον πλανήτη και δεν είναι άλλη απ’ την Παρί Σεν Ζερμέν. Με απώτερο στόχο ο «Μέντι» να κάνει ό,τι περίπου έκανε κι ο Λουίς Ενρίκε. Να δημιουργήσει ένα καλά δουλεμένο σύνολο στο κομμάτι της ταχύτητας, της αντοχής και της ομοιογένειας, το οποίο να αποπνέει φρεσκάδα.

Κάπως έτσι κινούνται ως τώρα οι περσινοί κάτοχοι του Κόνφερενς Λιγκ. Επαναλαμβάνω ότι αν στο τιμόνι της ομάδας βρισκόταν άλλος προπονητής κι όχι ο συγκεκριμένος, ίσως οι αρμόδιοι να μην είχαν πάρει το ρίσκο να στηρίξουν τη μεσαία τους γραμμή σε πιτσιρικάδες όπως οι Εσε, Μουζακίτης κι οι δύο νεοφερμένοι, συν τον έμπειρο Βάσκο. Επειδή, όμως, ο Μεντιλίμπαρ το ξέρει το σενάριο κι ήθελε συγκεκριμένα υλικά, του τα έφεραν και περιμένουν να συνεχίσει, όπως εκείνος ξέρει, την καλή δουλειά. Επειδή, όμως, υπάρχει μπροστά και η διοργάνωση του Τσάμπιονς Λιγκ, είναι δεδομένο πως είτε έρθει είτε όχι ο Σαντίνο, θα γίνουν κι άλλες κινήσεις ανάλογες του Καμπελά, ο οποίος πέρα απ’ το γεγονός ότι είναι… μάγος με την μπάλα, είχε τη δυνατότητα να παίξει σε όλη την τριάδα πίσω απ’ τον φορ.

Υ.Γ.: Κάτι επί προσωπικού. Δεν γνώριζα την ύπαρξη του Ντιόγκο Νασιμέντο. Απ’ την ημέρα που… έσκασε το όνομά του, ωστόσο, τον… ξεσκόνισα όσο καλύτερα μπορούσα κι έχω την αίσθηση πως θα δικαιώσει πανηγυρικά όλους όσοι, βιαστικά ίσως, τον χαρακτήρισαν νέο Βιτίνια. Δεν είναι μόνο το ξεπέταγμα και το αέρινο στυλ με την μπάλα, αλλά και η δίψα που βλέπεις σε κάθε του κίνηση, σε κάθε του ενέργεια. Με τέτοια προσόντα και… λυσσασμένος να πετύχει, νομίζω ότι το ρίσκο στην περίπτωσή του είναι ελάχιστο και μπορεί να εξελιχτεί σε απίθανη προσθήκη…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News