Αντρέ Ορτα: The best ability is availability

Ήταν ο Γενάρης… του Καρβαλιάλ, όταν τα ρεπορτάζ για τον μέσο που θα έπαιρνε ο Ολυμπιακός, έθεταν ένα πορτογαλικό δίλημμα: Τσικίνιο ou Αντρέ Ορτα. Η ερώτηση (δεν) απαντήθηκε με την πιο εύστοχη υπεκφυγή: και Τσικίνιο και Όρτα!

Ο πρώτος έγινε μόνιμος Πειραιώτης αντί ενός μόλις εκατομμυρίου. Ο δεύτερος αποκτήθηκε με δανεισμό. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ ανέλαβε, και αν κανείς δε γνώριζε, θα νόμιζε πως η απόκτηση και των δύο ήταν δική του εισήγηση, καθώς κατάφερε να τους συνδυάσει με τον καλύτερο πιθανό τρόπο. Το καλοκαίρι είχε σίριαλ, και μάλιστα χωρίς χάπι εντ. Ο δεύτερος κύκλος του, λίγους μήνες μετά, είχε ευτυχή κατάληξη. Νέος δανεισμός, κι ο Αντρέ Ορτα πίσω στον Ολυμπιακό και στη χώρα που πρόλαβε να αγαπήσει.

Ακόμα και στα παραμύθια, όμως, μερικές φορές ήρωες χάνονται στην πορεία. Ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα, πήρε και το κύπελλο, κι ο Αντρέ ήταν παρών, όμως παράλληλα ήταν και… απών. Η εικόνα του στον αγωνιστικό χώρο δεν ήταν σε καμία περίπτωση κακή. Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή με εξαιρετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά, ο οποίος έδειχνε με κάθε τρόπο πως ήθελε να βρίσκεται και να πετύχει με τον Ολυμπιακό.

Όμως…

Οι Αμερικανοί λένε πως “the best ability is availability”. Ελληνιστί, και λιγότερο εύηχα, “η κορυφαία ικανότητα είναι η διαθεσιμότητα”. Η κάπως αδύναμη κράση του ποδοσφαιριστή της Μπράγκα, είναι αυτή που οδήγησε στο κλίμα που υπάρχει από τον Μάη: καμία αγωνία για την επιστροφή του, ελάχιστες σχετικές συζητήσεις. Εκεί που τον Γενάρη οι κουβέντες για το αν η οψιόν ήταν υποχρεωτική ή όχι γίνονταν σε… κλίμα πολέμου, πλέον δε μιλά κανείς για τις απαιτήσεις των Πορτογάλων ή για το οτιδήποτε αφορά το μέλλον του κυπελλούχου Ευρώπης μέσου.

Δυστυχώς το γενικό αίσθημα συμπέρανε το εξής: τα φυσικά προβλήματα του Όρτα κοστίζουν δίπλα. Αφενός δεν είναι διαθέσιμος για πολλά παιχνίδια μέσα στη σεζόν, και αφετέρου δε μπορεί να παίξει περισσότερα από 60 λεπτά, με αποτέλεσμα να λογίζεται κυρίως ως μια επιλογή από τον πάγκο. Αυτό είναι λογικό να προβληματίζει και τον Ολυμπιακό, ο οποίος θέλει να έχει όσες περισσότερες μηχανές μπορεί, καθώς τα ανταγωνιστικά ματς είναι πάρα πολλά, αλλά και τον Μεντιλίμπαρ, που προτιμά οι “λίγοι και καλοί” να είναι και “λίγοι και πάντα διαθέσιμοι”.

Στο μυαλό του Βάσκου, προκύπτει ακόμα ένα πρόβλημα. Φυσικά και εκτιμά τις ικανότητές του με τη μπάλα στα πόδια, αλλά… ποτέ δεν τον θεωρούσε υπεραπαραίτητο όπως κάποιους από τους πρώην συμπαίκτες του, αφού γνώριζε πως δεν είχε τη δυνατότητα να του προσφέρει την ένταση που απαιτεί. Δεν ήταν θέμα διάθεσης, αλλά… κράσης.

Σα να μην έχει τελειώσει

Σε δύο δεύτερα μισά σεζόν στον Ολυμπιακό, ο Ορτα άφησε τη σφραγίδα του στην Ελλάδα. Έγινε κι αυτός μέρος του ποδοσφαίρου μας. Με φανερούς και κρυφούς θαυμαστές από όλα τα στέκια, όλων των χρωμάτων.

Η εκτίμηση που του τρέφει ο Παναθηναϊκός δεν είναι κρυφή. Είναι στα υπόψιν, προφανώς και αρέσει… και βλέπουμε. Η επιλογή ενός παίκτη με τέτοια δημιουργικά ατού, φαίνεται λογικότατη, ιδίως στο σενάριο μη επιστροφής του Ουναχί. Ο ίδιος ο Πορτογάλος δεν έχει μέλλον στη Μπράγκα και θα του άρεσε πάρα πολύ να επιστρέψει στη χώρα μας, καθώς τόσο ο ίδιος, όσο και η σύντροφός του, θεωρούν την Ελλάδα κατάλληλη για να μεγαλώσουν το παιδί τους και φυσικά για να ζήσουν όσο εργάζονται.

Αναμφισβήτητα, προτεραιότητα του Ορτα είναι ο Ολυμπιακός. Δε θα έμπαινε όμως σε καμία λίστα με… μεγάλους προδότες, αν εντέλει αποφάσιζε να φορέσει τα πράσινα ή τα χρώματα οποιαδήποτε άλλης ομάδας. Ειδικά εφόσον δεν προκύπτει απτό ενδιαφέρον των Πειραιωτών, πέρα από κάποια γενικά κι αόριστα πορτογαλικά δημοσιεύματα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News