ΜΑΤΙΕ ΒΑΜΠΟΥΕΝΑ: Η εμπειρία του στη Φενέρμπαχτσε

Καλοκαίρι του 2017 και ο πρόεδρος της Λιόν, Ζαν – Μισέλ Ολάς, αποφάσισε πως η ομάδα έπρεπε ν’ ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι: ανανέωση. Πουλήθηκαν οι καλύτεροι (Αλεξάντρ Λακαζέτ, Κορεντέν Τολισό) και άνοιξε την πόρτα και στον Ματιέ Βαλμπουενά. Αποφασισμένος, όπως πάντα, να δείξει τις ικανότητές του αποδέχθηκε πως το επόμενο κεφάλαιο της καριέρας του θα ήταν μια πρόκληση. Μονάχα που στα 33 του πια ήθελε να ζήσει μια διαφορετική εμπειρία. Να μην παίξει άλλο στη Γαλλία όπου το σκάνδαλο με τον Καρίμ Μπενζεμά αποτελούσε σταθερή πηγή αποπροσανατολισμού. Αυτή τη φορά θ’ αναζητούσε ν’ αγωνιστεί κάπου όπου θα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο για να δείξει και στον Ντιντιέ Ντεσάν πως θα μπορούσε να έχει ένα ρόλο στην Εθνική Γαλλίας, καθώς πλησίαζε και το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας.

Από τις προτάσεις που είχε στα χέρια του επέλεξε εκείνη της Φενέρμπαχτσε. «Ήρθα στην Τουρκία συγκεκριμένα επειδή ήθελα να βιώσω από πρώτο χέρι το πάθος με το οποίο ζει εδώ ο κόσμος το ποδόσφαιρο. Ναι σαφώς είχα την εμπειρία από τη Μαρσέιγ με τους φανατικούς οπαδούς, αλλά εδώ η υποστήριξη προς τη Φενέρμπαχτσε είναι σε εθνικό επίπεδο», ομολόγησε σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα «Le Parisien» το 2018.

Ωστόσο, η επιλογή του δεν είχε να κάνει μόνο με την ποδοσφαιρική του καριέρα, αλλά και με την προοπτική μετά από το ποδόσφαιρο. Ο Βαλμπουενά είχε ήδη αποφασίσει πως αφότου κρεμούσε τα παπούτσια του θα συνέχιζε στον κόσμο του ποδοσφαίρου από κάποιο πόστο. Τί καλύτερο, τότε, από το να… γυρίσει τη βιομηχανία και να δει τί συμβαίνει και μακριά από την ελίτ;

Στην Κωνσταντινούπολη έμαθε πολλά πράγματα. Ήρθε σε επαφή με μια διαφορετική κουλτούρα, την πίεση μιας ομάδας όπου η δεύτερη θέση θεωρείται αποτυχία και την αστάθεια που πολλές φορές συνοδεύει το ποδόσφαιρο στις μεγάλες ομάδες της Τουρκίας. Την πρώτη του σεζόν στα «καναρίνια» ήταν εντυπωσιακός: 40 συμμετοχές, οκτώ γκολ και 16 ασίστ, παίζοντας κυρίως στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής. Ωστόσο, προς το τέλος της πρώτης αγωνιστικής περιόδου είχε προβλήματα με τον προπονητή Αϊκούτ Κοτζαμάν και έπαιζε ολοένα και λιγότερο. Η ομάδα του τερμάτισε δεύτερη στη Super Lig και ηττήθηκε με 3-2 από την Ακχίσασπορ στον τελικό του Κυπέλλου.

Η επόμενη σεζόν ήταν πιο περίπλοκη. Αφενός εξαιτίας των περισσότερων τραυματισμών που υπέστη, αλλά και των αλλαγών που έκανε η διοίκηση. Έκανε αρκετές μεταγραφές υψηλού προφίλ (Ισλάμ Σλιμανί, Βίκτορ Μόουζες, Αντρέ Αγιού, Μίχα Ζάιτς, Τολγκάι Αρσλάν), ενώ προσέλαβε τον Φιλίπ Κοκού για να εφαρμόσει έναν πιο επιθετικό τρόπο παιχνιδιού. Χωρίς χρόνο να «δέσει» η ομάδα και υπό την πίεση των αρνητικών αποτελεσμάτων τον απέλυσε τον Οκτώβριο και βρήκε τον επόμενο μόνιμο προπονητή της (Ερσούν Γιανάλ) δύο μήνες μετά. Ο Βαλμπουενά υπό τον Γιανάλ έγινε πολύτιμο στέλεχος της ομάδας αγωνιζόμενος κυρίως στις πτέρυγες της επίθεσης και ως επί το πλείστον στ’ αριστερά.

Η 6η θέση στο πρωτάθλημα σε συνδυασμό με την κρίση της τουρκικής οικονομίας από το 2018 ανάγκασε τη διοίκηση να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα μ’ αποτέλεσμα ο Βαλμπουενά να μη χωρά στα πλάνα της. Κάπως έτσι άνοιξε και η πόρτα του Ολυμπιακού. Μια άλλη εμπειρία ζωής.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News