Σταύρος Γεωργακόπουλος: Μήπως δεν ήταν η ώρα του Βαγιαννίδη;

Tην ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές Παναθηναϊκός και Σπόρτινγκ συμφωνούσαν τις τελευταίες λεπτομέρειες για άλλη μία μεταγραφή που θα συζητηθεί στο εξωτερικό μετά από εκείνη των Μπάμπη κωστούλα και του Στέφανου Τζίμα στη Μπράιτον.

Αναφερόμαστε, φυσικά, στον Γιώργο Βαγιαννίδη, ο οποίος μπορεί να έβαλε στο ταμείο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός 15 εκατομμύρια ευρώ, αλλά είναι δεδομένο ότι η απουσία του θα στοιχίσει σε αγωνιστικό επίπεδο και όχι μόνο. Ηταν περίπου δεδομένο ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί τελικά στη μεθαυριανή ρεβάνς με τη Ρέιντζερς ότι οι «πράσινοι» θα έπρεπε να αποχωριστούν έναν ή δύο ποδοσφαιριστές τους, προκειμένου να καλύψουν τρύπες στον προϋπολογισμό και να είναι εναρμονισμένοι με το Fiancial Fair Play της UEFA.

Από εκείνους, ωστόσο, που θα μπορούσαν να φέρουν μια πρόταση της προκοπής για να αποχωρήσουν, ο «Βάγια» ήταν η χειρότερη δυνατή επιλογή και εξηγούμαι: Πρώτα απ’ όλα είναι από δύσκολο έως απίθανο να βρεθεί άλλος παίκτης, ξένος όπως όλα δείχνουν, που θα καλύψει επαρκώς την απουσία του. Οχι μόνο επειδή στα 23 του χρόνια είχε μπροστά του μια σεζόν που θα μπορούσε να ανεβάσει αισθητά την τιμή του στο διεθνές χρηματιστήριο, αλλά κι επειδή είναι ένας πολύ μοντέρνος μπακ που έδινε και επιθετικές λύσεις στο σύνολο του Βιτόρια. Ενα σύνολο που μέχρι στιγμής τουλάχιστον δείχνει να ζορίζεται και στη δημιουργία και στο γκολ.

Για πολλούς θα ήταν προτιμότερο να αποχωρήσει ο Φώτης Ιωαννίδης, ο οποίος είναι και δύο χρόνια μεγαλύτερος, έστω κι αν δεν πρόκειται να βρουν στη διοίκηση του «τριφυλλιού» προτάσεις κοντά στα 30 εκατομμύρια ευρώ που απέρριψαν πέρυσι. Ο 25χρονος φορ είναι σημαντικός άσος στο οικοδόμημα του συλλόγου, το έχει αποδείξει, αλλά έχω την αίσθηση ότι ο Ρουί Βιτόρια, όπως έδειξε και στο φινάλε της προηγούμενης σεζόν, μπορεί να… ζήσει και χωρίς αυτόν στο ρόστερ.

Μια άλλη επιλογή που θα συνέφερε αν έφερνε σοβαρή πρόταση είναι ο Βραζιλιάνος Τετέ, ο οποίος μέχρι τώρα δεν είναι καν στις αρχικές επιλογές της τεχνικής ηγεσίας που δείχνει να προτιμά τον Πελίστρι, όπως αντίστοιχα στην επίθεση είναι θέμα χρόνου να πάρει φανέλα βασικού ο Πολωνός Σφιντέρσκι, κάτι που έγινε και στα τελειώματα πέρυσι. Ολα τα παραπάνω, έχω την αίσθηση ότι αποτελούν ευθύνη της ηγεσίας και δη του Γιάννη Αλαφούζου, ο οποίος για να μην προκληθούν αντιδράσεις έκλεισε το περασμένο καλοκαίρι σε προτάσεις που πλήρωναν υπεραξία στον Ιωαννίδη. Αποφάσισε να τον κρατήσει με νέο συμβόλαιο και τώρα είναι ζήτημα να θα φέρει πρόταση με τα μισά απ’ ότι πριν έναν χρόνο.

Αντίθετα, ο Βαγιαννίδης με άλλη μία ή δύο καλές σεζόν στα πόδια του θα μπορούσε να πουληθεί με πολλά περισσότερα, την κατάλληλη στιγμή. Τώρα και η ομάδα μένει με… τρύπα στο δεξί άκρο και μοναδικό διαθέσιμο τον Κώτσιρα που λίγο καιρό πριν ήταν υποψήφιος να επιστρέψει στον Αστέρα Τρίπολης, ενώ… πέταξαν κι ένα τσουβάλι λεφτά που θα είχαν έρθει αν είχε πάρει μεταγραφή ο Ιωαννίδης.

Από τη στιγμή που πέφτουν στο τραπέζι τέτοιες προτάσεις, 15 για τον Βαγιαννίδη, 21 για τον Κωνσταντέλια, 40 για τον Κωστούλα, λογικά είναι οι ελληνικές ομάδες και να μπουν στον πειρασμό και να ενδώσουν. Και ο «Ντέλιας» θα είχε πάει στη Στουτγκάρδη αν δεν είχαμε φέτος τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΟΚ και τη σκιά του Τέλη Μυστακίδη στην πλάτη του Ιβάν Σαββίδη. Γι’ αυτές τις δουλειές, όμως, πρέπει να επιλέγει η κάθε ΠΑΕ το κατάλληλο τάιμινγκ που δεν έκανε ούτε ο Παναθηναϊκός με τον «Βάγια», ούτε ο ΠΑΟΚ με τον «Ντέλια».

Σταύρος Γεωργακόπουλος: Μήπως δεν ήταν η ώρα του Βαγιαννίδη;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ