Πανελλήνιο Στίβου: Δέος με Δουβαλίδη

Είναι ελάχιστοι οι αθλητές στα δρομικά αθλήματα που μπορούν να φτάσουν τα 38 και να είναι τόσο κυρίαρχοι όσο ο Κώστας Δουβαλίδης! Ο θρύλος των εμποδίων αγωνίστηκε στα 110μ. και πήρε τον 17ο τίτλο του, γράφοντας ιστορία με χρυσά γράμματα! Ολοκλήρωσε τον αγώνα του σε 14.02, αποθεώθηκε από τους συναθλητές του και δεν έκρυψε τη συγκίνησή του, αποκαλύπτοντας πως αυτό ήταν πιθανότατα το φινάλε του. Παράλληλα άφησε και κάποιες αιχμές για τον αποκλεισμό του από το Βαλκανικό.

Οι δηλώσεις του:

«Με έκανε να κλάψω, ήταν και είναι μια ξεχωριστή μέρα για μένα, καθώς βρέθηκαν και οι δύο στο στάδιο να στηρίξουν την προσπάθειά μου. Χαίρομαι που ο γιος μου πλέον είναι σε μια ηλικία που μπορεί να παρακολουθήσει και να αντιληφθεί το τι γίνεται. Είναι μια ακόμη ιδιαίτερη μέρα για μένα γιατί ήταν πολύ πιθανό να ήταν ο τελευταίος μου αγώνας κι είχα δίπλα μου τους δικούς μου. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ, οι φίλοι μου ήταν εδώ, η οικογένειά μου με στηρίζει, η γυναίκα μου, ο μικρός μου, η οικογένεια στο σπίτι, στην Δράμα, η μητέρα μου, η γιαγιά, τους ευχαριστώ πάρα πολύ.

Θέλω να πω μιας και μου δόθηκε η ευκαιρία και ξεκίνησα με αυτό, θέλω να αφιερώσω τη νίκη μου στον προπονητή μου τον Σδρόλα Χαράλαμπο που δυστυχώς δεν είναι κοντά μας και σίγουρα και στον τωρινό προπονητή μου τον κύριο Γιαννουλάκη Αντώνη που είναι στην Κύπρο. Σε όλους αυτούς που προανέφερα αφιερώνω αυτή τη νίκη και τη διάκρισή μου.

Ήρθα εδώ με την σκέψη ότι είναι ο τελευταίος μου αγώνας για αυτό κι είναι δύσκολη στιγμή για μένα συναισθηματικά. Θέλω να πιστεύω ότι θα το τηρήσω, θα δούμε, πιστεύω ότι θα το κρατήσω και θα μείνω εδώ.

Μεγάλη μου τιμή και μεγάλη μου χαρά ότι είχα όλα αυτά τα παιδιά δίπλα μου. Τα ξέρω από μικρά, να αγωνίζονται από μικρή ηλικία και να προσπαθούν να κάνουν συνέχεια το καλύτερο δυνατό που μπορούν.

Ήμουν δίπλα τους και παρακολουθούσα είτε εντός σταδίου είτε εκτός σταδίου όλο αυτό που έκαναν. Ήταν μεγάλη μου χαρά και μεγάλη μου τιμή.

Μετά από όλα τα ευχάριστα θα πω και κάτι λίγο δυσάρεστο, θα αναφερθώ στον αγώνα. Σήμερα η κούρσα μου, που δεν ήταν κι ο πρωταρχικός μου στόχος να τρέξω γρήγορα, ήθελα να κερδίσω την κούρσα αλλά πιστεύω ότι αν την προηγούμενη εβδομάδα έτρεχα στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα, αν γινόταν λίγο μια πιο “σωστή” επιλογή και μπορούσα να πάρω μέρος πιστεύω ότι σήμερα όχι μόνο θα ήταν μια καλή επίδοση.

Θα ήταν μια τρομερή επίδοση και θα συνδυαζόταν με όλο αυτό που έγινε στο κλείσιμό μου. Δυστυχώς δεν μου έδωσαν την ευκαιρία αυτοί που επέλεξαν κι έκαναν την ομάδα.

Δεν πειράζει, να είναι είναι καλά, συνεχίζουμε, θα έλεγα ότι θα με πείσμωνε όλο αυτό και θα έτρεχα πιο καλά αλλά δεν μου βγήκε στην επίδοση, στον αγώνα. Ήμουν εδώ, έτρεξα με τους δικούς μου δίπλα μου και με όλη αυτή τη στήριξη που είχα από τα υπόλοιπα παιδιά»

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News