Εθνική Ελλάδας: Η… προεργασία πίσω από τις δύο καπνισμένες κάνες
Επιθετικά, αρκούσε να πάρει μπρος στο δεύτερο ημίχρονο ο Ντόρσεϊ απόντος Γιάννη Αντετοκούνμπο. Η Εθνική έφτασε στο 76-74 επί της Ιταλίας πρωτίστως λόγω άμυνας. Το σούπερ τουρνουά του αθόρυβα πολυτιμότερου Καλαϊτζάκη, οι εκ νέου αλχημείες στο «1», το βήμα μπροστά του Κατσίβελη και εύλογα ψεγάδια.
Εχοντας εκπυρσοκροτήσει ξανά και ξανά δύο βράδια νωρίτερα, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο της 25άρας σε μονάχα 15 λεπτά έκατσε πάλι στον πάγκο, δίχως φανέλα και σορτσάκι.
Αναμενόμενα, εδώ που τα λέμε, αν και η απουσία του θα μπορούσε να είχε κοινοποιηθεί νωρίτερα από την ομοσπονδία και όχι την τελευταία στιγμή στους 13.000 ανθρώπους που δημιούργησαν στο ΟΑΚΑ πολύ πιο ζεστή ατμόσφαιρα απ’ ό,τι (μεσοβδόμαδα βέβαια) κόντρα στη Λετονία. «Ρεπό» και για τους Κώστα Σλούκα και Ντίνο Μήτογλου, εύλογα δυσκοίλια επιθετικά η Εθνική επί ένα ημίχρονο.
Στο δεύτερο, πήρε μπρος ο Ντόρσεϊ του μηδενικού έως τότε. Εφτασε σε χρόνο… Αντετοκούνμπο τους 14 πόντους, κατάφερε τα καίρια πλήγματα στην ιταλική άμυνα ώστε να έρθει η δεύτερη ελληνική νίκη στο «Ακρόπολις» με 76-74. Βρέθηκε κι άλλο όπλο εκτελεστικά, μα τη διαφορά την έκαναν άλλα πράγματα. Αλλοι παίκτες, και όχι ο (μόλις έκτος από την ομάδα του στο ranking) ομογενής σούτινγκ γκαρντ.
Πίσω στο 1998, ο Γκάι Ρίτσι σκηνοθετούσε τις «Δύο καπνισμένες κάνες», αφηγούμενος τις κομπίνες μιας παρέας νεαρών Λονδρέζων. Ο ορίτζιναλ τίτλος της ταινίας ήταν «Lock, stock and two smoking barrels». Lock, όπως κλείδωσαν οι Ελληνες διεθνείς τους ομολόγους τους από τη γείτονα στην τρίτη περίοδο (με το επιμέρους 27-12 που έφερε την ανατροπή), αλλά και στις τελευταίες φάσεις του φιλικού θρίλερ. Stock, όπως λέμε κλεψίματα και κοψίματα. Εκ του «steal» και «block».
Οι 12 κλεμμένες μπάλες και οι 7 τάπες, από πέντε διαφορετικούς παίκτες μάλιστα, κατέδειξαν και στη δεύτερη βραδιά του τουρνουά την αμυντική συνέπεια της Εθνικής. Τις σχετικές αρετές της, με παίκτες που πιέζουν ασφυκτικά, κερδίζουν κατοχές, κάνουν τον αντίπαλο να φτύσει αίμα για να σκοράρει. Si, οι Ιταλιάνοι είχαν περισσότερα κλεψίματα. Εκαναν έξι, όμως, στο πρώτο αναγνωριστικό δεκάλεπτο. Και άλλα στο δεύτερο. Μετά, εκείνοι ήταν τα θύματα των κλοπών.
Διόλου τυχαία, ίσα-ίσα άκρως ταιριαστά με τη φυσιογνωμία του συγκεκριμένου ματς, πολυτιμότερος βάσει αξιολόγησης (18 μονάδες) ήταν ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης. Στα 15 περίφημα λεπτά και δαύτος (χρόνος και της εξωπραγματικής εμφάνισης του Giannis την Τετάρτη) πρόλαβε να βάλει 10 πόντους, να έχει 5 ριμπάουντ, 3 ασίστ, ένα κλέψιμο και… κανένα λάθος. Εδωσε το παράδειγμα στην άμυνα, ολοκλήρωσε την παρουσία του στο τριήμερο -μετά τα προηγούμενα φιλικά στα οποία δεν σταύρωνε σουτ- με μόλις μία άστοχη προσπάθεια!
Ο επιτέλους αποθεραπευθείς Βασίλης Τολιόπουλος ξεκίνησε, έσπασε τη… λευκή ισοπαλία ύστερα από δυόμισι λεπτά, μα δεν μπορούσε να οργανώσει και αντικαταστάθηκε – από τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη, που ανέλαβε πόιντ γκαρντ σε τρίτο συναπτό τεστ της Ελλάδας. Εξι λάθη αυτός, 4 ο Ντόρσεϊ που χρησιμοποιήθηκε επίσης ως «άσος» μετά την ανάπαυλα.
Ακόμα κι έτσι, η νίκη ήρθε απέναντι σε μια ομάδα που στοχεύει πολύ ψηλά στο Ευρωμπάσκετ – και που θα την αντιμετωπίσουμε και στην πρεμιέρα του Γ’ ομίλου. Στη Λεμεσό οι «ατζούρι» θα έχουν και τον προσφάτως ενσωματωθέντα στις τάξεις τους Ντανίλο Γκαλινάρι, εμείς ωστόσο θα έχουμε πολύ περισσότερες -και σημαντικότερες- λύσεις.
Τα τρίποντα (11/19) μπήκαν τούτη τη φορά και δίχως Γιάννη, τα αδέρφια του αποτελούν πηγές αστείρευτης ενέργειας και ειδικά ο Κώστας, αποκάλυψη γενικότερα σε αυτό το θέρος, δεν ήταν μακριά από ένα νταμπλ-νταμπλ. Χώρια τα 5 stocks του και άλλες δύο ασίστ στο αίφνης φουσκωμένο… δημιουργικό σακούλι του. Πρέπει όμως με τον Θανάση να βρίσκουν στόχο πού και πού από τη γραμμή…
Ο Δημήτρης Κατσίβελης κατέστησε για πρώτη φορά αισθητή την παρουσία του και έδωσε αθόρυβα 4 τελικές πάσες, αν και ο Βασίλης Σπανούλης τον έστελνε συνήθως στις γωνίες. Ετσι, ως «πλάγιος» και όχι ως «άσος», πήρε διαδρόμους και έφτασε σε δύο γκολ-φάουλ στην τρίτη περίοδο. Εκτός απροόπτου αυτός θα συμπληρώσει την περιφερειακή γραμμή ως τελευταία ιεραρχικά λύση.
Αν έλειπε και μία ακόμα ατυχία για τον Αλέξανδρο Σαμοντούροβ, που χτύπησε σε δάχτυλο του καλού του, δεξιού χεριού, όλα θα ήταν καλά. Παρτενέρ του «Σάμο» στη φροντ λάιν και σε μικρότερες Εθνικές, ο Βαγγέλης Ζούγρης με το εντυπωσιακό footwork και το τσαγανό απέναντι σε ψηλότερους αντιπάλους έδωσε λύσεις πριν την ανάπαυλα και είναι ικανός να δώσει και πολύτιμες ολιγόλεπτες ανάσες, αν πάει αυτός στην Κύπρο.
Είδαμε μέχρι και τον Κώστα Παπανικολάου στο «1» στα τελευταία λεπτά! Με περισσή αφέλεια, που τον χαρακτηρίζει ώρες-ώρες, ο Ντόρσεϊ πούλησε μια μπάλα και παραλίγο να κλέψουν τη νίκη στην εκπνοή οι Ιταλοί. Καλό είναι να επισημαίνονται τέτοια πράγματα, καλύτερα θα ήταν αν έλειπαν και οι (αχρείαστες στα ματς προετοιμασίας που διεξήχθησαν ούτως ή άλλως σε φιλικό περιβάλλον, Αθήνα και Λεμεσό) ευνοϊκές διαιτησίες. Για να μας δούμε τώρα και απέναντι στους Γάλλους…