Ιωαννίδης: Δεν έγινε σημαία, αλλά δεν έγινε και Μάνταλος

Δέκα εκατομμύρια, δηλαδή κάτι σαν έξι συν τέσσερα, έδινε το πια μακρινό 2018 η Γουέστ Μπρομ για τον 27χρονο τότε Πέτρο Μάνταλο. Ο σύλλογος που προπονούσε ο Ντάρεν Μουρ, έβλεπε στον Ελληνα μέσο το ταλέντο που είδαν πολλοί σε διαφορετικές φάσεις της καριέρας του και έδινε λεφτά ασυνήθιστα για το ελληνικό ποδόσφαιρο της εποχής. 

Το ταλέντο, που τελικά του έδωσε το δικαίωμα να καταγράψει 395 συμμετοχές με τον βαρύ δικέφαλο αετό «and still counting» και άλλες 68 με το εθνόσημο. Εντεκα χρόνια διεθνής, βλέπετε. Τρεις εποχές άλλαξαν για τη γαλανόλευκη, και στις τρεις ήταν -και παραμένει- μέσα. 

Πίσω στο ‘18, ο Πετράν τήρησε μια στάση που τον τιμούσε. «Περιμένω την ΑΕΚ», είχε δηλώσει στο έντυπο, κι αυτή του η κουβέντα ήταν ενδεικτική της όλης σχέσης του με την ομάδα της καρδιάς του. Κι άλλες φορές βρέθηκε κοντά στην πόρτα της εξόδου, αλλά ακόμα εκεί είναι, πια ξανά βασικός, πια στην πορεία προς την προσωπική του δικαίωση.

Δε μπορεί ένας παίκτης με τόσα γαλόνια να μείνει στην ιστορία ως εκείνος που πάντα έφταιγε, κι ας ήταν αυτός ο σταυρός του στα περισσότερα χρόνια της κιτρινόμαυρης πορείας του. Τον είπαν και λιγόψυχο ως αρχηγό κι αναγκάστηκε να αφήσει το περιβραχιόνιο. Δεν εξετάζουμε τι και πόσο ίσχυε, αλλά ότι αυτό ουδέποτε άξιζε σε έναν ικανό ποδοσφαιριστή, που όταν είχε την ευκαιρία να κυνηγήσει ένα άλλο ποδοσφαιρικό μέλλον, την άφησε για χάρη της φανέλας που εκπροσωπούσε. Φυσικά ούτε για την ΑΕΚ αποδείχθηκε -έστω ψυχρά- καλή ιδέα η απόρριψη της πρότασης.

Εξι χρόνια αργότερα, το αστέρι της ελληνικής αγοράς ήταν και πάλι ένας ποδοσφαιριστής από τα μέρη μας. Σε μεγάλη ομάδα της Αθήνας απευθείας από την επαρχία. Οχι από την Ξάνθη, αλλά από τη Λιβαδειά. Ο Φώτης Ιωαννίδης, ο «ιδανικός παίκτης πάγκου» επί Γιοβάνοβιτς, είχε γίνει ο «Φωτάρας» για τους φίλους του Παναθηναϊκού. Κατά κάποιον τρόπο και για τη διοίκηση. 

Οι προσφορές ήταν… τρελές για τα δεδομένα της δυναμικής του «τριφυλλιού» στην αγορά. Οσοι προσέγγιζαν το θέμα από την οπτική του «μπίζνες», ήταν κάθετοι: «ήρθε η ώρα να πουληθεί». 

Δεν πουλήθηκε. Η διοίκηση Αλαφούζου αποφάσισε να τον διατηρήσει στο ρόστερ, να ανανεώσει το συμβόλαιό του και να τον κάνει αρχηγό. Ηταν ξεκάθαρο: σε εκείνο έβλεπε έναν νέο Σαραβάκο ή έναν νέο Καραγκούνη. Εναν νέο σημαιοφόρο του τμήματος που έκανε την τεράστια πλειονότητα των οπαδών της ομάδας να αγαπήσουν τον Παναθηναϊκό. Εναν Έλληνα ποδοσφαιριστή ευρωπαϊκού επιπέδου που θα ηγούταν της προσπάθειας της επιστροφής στους τίτλους, στις πορείες και στα όσα διαμόρφωσαν κάποτε το κλαμπ. 

Μια σεζόν ήταν αρκετή για να αλλάξει τα πάντα. Για την ακρίβεια, τα πάντα εκτός από κάτι: από αυτά που διακρίνει η ποδοσφαιρική αγορά στον Φώτη Ιωαννίδη. Ο Γιάννης Αλαφούζος άνοιξε την πόρτα με δημόσια δήλωση. «Δεν πωλείται κάτω από 30 εκατομμύρια», στα έμπειρα ώτα της ποδοσφαιρικής πιάτσας σημαίνει «πια πωλείται, αλλά όχι φθηνά». 

Η Σπόρτινγκ επέστρεψε αποφασισμένη. Βλέπετε, ο Ελληνας ποδοσφαιριστής είναι μεγάλη δουλειά για τις ομάδες που είδαν τους Μήτρογλου – Σάμαρη – Βλαχοδήμο να γίνονται αναπόσπαστα μέλη της Μπενφίκα, τον Παυλίδη να διαλύει τα πάντα με την ίδια φανέλα, τον Βαγιαννίδη να κάνει μεγάλη μεταγραφή, το προπονητικό της Ρίο Αβε να… γεμίζει φρέντο εσπρέσο. 

Τα 25 εκατομμύρια που έβαλε στο τραπέζι ήταν πια αρκετά. Στον χρόνο που μεσολάβησε, ο Ιωαννίδης μπήκε στο στόχαστρο πολλών. Φίλων κι εχθρών. Άλλοτε δικαίως, άλλοτε αδίκως. Κάποιες στιγμές έχασε την ηρεμία του. Το καλοκαίρι του 2024, έμοιαζε με μια κορυφή, που κανείς δεν έβαζε το χέρι του στη φωτιά πως ο πολυτάλαντος ποδοσφαιρικά επιθετικός θα έφτανε ξανά, τουλάχιστον όσο προσπαθούσε να υπηρετήσει αυτόν τον ρόλο σε αυτόν τον σύλλογο. Οσο προσπαθούσε, δηλαδή, να κατευνάσει τη… 15ετη οργή και απογοήτευση εκατομμυρίων σα να είναι θηριοδαμαστής. 

Πριν γίνει «Μάνταλος», λοιπόν, ο Ιωαννίδης είπε το «ναι» και πάει στη Λισαβόνα για να βρει τον φίλο του τον «Βάγια». Να ανταγωνιστεί άμεσα, στο μεγάλο πορτογαλικό ντέρμπι, τον Βαγγέλη Παυλίδη, με τον οποίο θα κονταροχτυπιέται όλη τη σεζόν -καλά να μαστε, και το καλοκαίρι- για τη θέση του βασικού στην Εθνική. Και ίσως μια μέρα, πιο πλήρεις, κι αυτός κι οι «πράσινοι», μπορεί να τα ξαναπούν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News