Τζορτζ Μπάλντοκ: Ο δρόμος της απώλειας

Βαριά σκιά πάνω από τον Παναθηναϊκό, καθώς σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον αδόκητο χαμό του Τζορτζ Μπάλντοκ.

Η 9η Οκτωβρίου για τον Παναθηναϊκό είναι μία ημερομηνία που δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια. Ενας σύλλογος με πολλές επιτυχίες και ημερομηνίες-ορόσημα στην πολύχρονη ιστορία του, αλλά αυτή η μέρα, που ξημέρωσε σήμερα, είναι από αυτές που μοιάζουν με μαχαιριά στην καρδιά. Σαν τον πόνο όταν αλλάζει ο καιρός, που δεν σε αφήνει να ξεχάσεις.

Ουδείς, βέβαια, θέλει να ξεχάσει στον Παναθηναϊκό αυτή τη μέρα. Ο Τζορτζ Μπάλντοκ, περί ου ο λόγος, άφησε την τελευταία του πνοή σαν σήμερα, πριν ακριβώς από 1 χρόνο, σκορπίζοντας θλίψη στο ελληνικό ποδόσφαιρο, την Εθνική Ελλάδας και φυσικά τον Παναθηναϊκό.

Η τραγική ειρωνεία; Όπως πέρυσι έτσι και φέτος, η Εθνική Ελλάδας έχει αγωνιστική υποχρέωση υπό το βάρος της σκιάς μίας μεγάλης απώλειας. Πέρυσι έπαιξε στο Ουέμπλεϊ και πήρε ένα ιστορικό διπλό απέναντι στην Αγγλία, φέτος και συγκεκριμένα απόψε, παίζει εκτός έδρας με τη Σκωτία. Λίγες μέρες νωρίτερα, το βράδυ της Κυριακής, στην άδεια Λεωφόρο, ο Παναθηναϊκός, η τελευταία ομάδα του αδικοχαμένου ποδοσφαιριστή, έπαιξε κόντρα στον Ατρόμητο και πριν από τη σέντρα ο Τάσος Μπακασέτας και ο Χρήστος Κόντης φρόντισαν να στείλουν το μήνυμα μέσα στα αποδυτήρια: νικήστε για τον Τζορτζ.

Ο Τσέριν σκόραρε και έμπλεος συναισθημάτων πανηγύρισε μαζί με τους συμπαίκτες του το γκολ, υψώνοντας στον ουρανό μία φανέλα του Μπάλντοκ, σε μία συγκινητική στιγμή, τιμώντας τη μνήμη του.

Στο Κορωπί η σημερινή μέρα δεν θα είναι σαν όλες τις άλλες. Ο χαμός του Τζορτζ έχει αφήσει το σημάδι του. Ένα εξαιρετικό παιδί, ένας άψογος επαγγελματίας, ένας άριστος οικογενειάρχης. Δεν πρόλαβε να αφήσει το αγωνιστικό του στίγμα με την πράσινη φανέλα, πρόλαβε όμως να αγαπηθεί από τον κόσμο και όλους τους συμπαίκτες του. Η παρουσία του γέμιζε τα αποδυτήρια, πάντοτε αφοσιωμένος στον Παναθηναϊκό, έτοιμος να προσφέρει το 100% των δυνατοτήτων του. Ένας ποδοσφαιριστής που θέλει να έχει στη διάθεσή του κάθε ποδοσφαιριστής.

Το κενό που άφησε είναι δυσαναπλήρωτο, κυρίως στο συναισθηματικό κομμάτι. Για αυτούς που έζησαν μαζί του, γέλασαν, πικράθηκαν και δεν πρόλαβαν να ζήσουν πολλά περισσότερα. Ο θυμόσοφος λαός λέει ότι ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα. Είναι, όμως, οι φορές εκείνες που ο χρόνος σε «μαστιγώνει» με τις θύμισες…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News