Ολυμπιακός: Ο Λαρεντζάκης δεν είναι «αυτός που δεν παίζει»

Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης έχει κερδίσει με την προσπάθεια τόσων ετών μία ευκαιρία να αποδείξει αν μπορεί να δώσει έστω μερικές λύσεις σε κάποια από τα πολλά προβλήματα της γραμμής κοντών του Ολυμπιακού.

Η σχέση του Γιώργου Μπαρτζώκα με τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη είναι μια από τις πλέον πολυσυζητημένες στον ελληνικό αθλητισμό. Αφορμή για σκετς, για αστεία, για μεγάλα running jokes της ευρείας κοινότητας των σπορ. Αρα, είναι ανθρώπινη. 

Η εκτίμηση που τρέφει ο ένας στον άλλον, είναι αδιαπραγμάτευτη. Ο μεν Μπαρτζώκας τον έκανε αρκετά σημαντικό μέλος της καλύτερης περιόδου του δικού του Ολυμπιακού, ο δε Λαρεντζάκης δέχεται αδιαμαρτύρητα τις εντολές του, ενώ αποφάσισε να ανανεώσει το συμβόλαιό του, παρότι γνώριζε πως ο χρόνος του θα ήταν ακόμα λιγότερος.

Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα, αυτή η ανανέωση μοιάζει σα να έγινε… τιμής ένεκεν. Ο έμπειρος γκαρντ είναι πρακτικά εκτός ομάδας στη EuroLeague, παρότι η κατάσταση στην περιφέρεια είναι απελπιστική. 

Ναι, ο «Λάρι» δεν είναι ένας βέρος άσος, όμως υπήρξαν πολλές περιπτώσεις που τον είδαμε στον Ολυμπιακό να υπηρετεί αυτόν τον ρόλο, μοιραζόμενος καθήκοντα με τον εκάστοτε έτερο κοντό του σχήματος. Στην τελική… είναι ο Λι; 

Ασφαλώς, δε θα μπορούσε να είναι η λύση σε όλα τα προβλήματα, όμως η παρουσία του θα εξασφάλιζε μερικά στοιχεία που σίγουρα δεν υπάρχουν σε πλειάδα όταν απουσιάζει από το παρκέ ο Τόμας Γουόκαπ: πάθος, υπερπροσπάθεια στην άμυνα, εμπειρία. Επιθετικά δεν είναι σταθερός, όμως δεν είναι σε καμία περίπτωση… μηδέν. Το έχει αποδείξει στο παρελθόν με τα ερυθρόλευκα, το αποδεικνύει όποτε χρειάζεται και με τα γαλανόλευκα.

Η ατάκα του Γιώργου Μπαρτζώκα για τους «καλύτερους», που «είναι πάντα αυτοί που δεν παίζουν», εμπεριέχει μία πολύ μεγάλη δόση αλήθειας. Γενικά

Ειδικά, όμως, η εξίσωση είναι απλή: ο Λαρεντζάκης τουλάχιστον δικαιούται μία κανονική ευκαιρία να αποδείξει αυτό που μοιάζει πως μπορεί να ισχύει: πως μπορεί, δηλαδή, να προσφέρει στην ομάδα. Στην τελική, η φιλοσοφία του Γιώργου Μπαρτζώκα για τους παίκτες του, είναι γνωστή. Γιατί ο Λάρι να αποτελεί εξαίρεση; Ετσι κι αλλιώς, η πιθανότητα να καταστρέψει ένα παιχνίδι παίρνοντας μερικά λεπτά στη second unit, είναι πρακτικά μηδαμινή.

Ασφαλώς, κάθε απόφαση ενός τόσο έμπειρου και επιτυχημένου (ειδικά με αυτόν τον σύλλογο) προπονητή, είναι σεβαστή. Σεβαστή, όμως, πρέπει να είναι και η όποια κριτική βασίζεται σε μπασκετικά κριτήρια.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News