BΛΑΝΤΑΝ ΜΙΛΟΓΕΒΙΤΣ: Δεν μπορούσε το παλικάρι

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου γράφει για… τα τάματα στον Άγιο Νεκτάριο και η ασφυκτική πίεση που ένιωθε ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς στην ΑΕΚ, με την οποία δεν “κόλλησε” ποτέ

Δεν είναι κακό να αποδέχεσαι τα λάθη σου. Σε προσωπικό επίπεδο, έσφαλα με τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς. Επί χρόνια, αντιμετώπιζα με ενθουσιασμό την προοπτική να καθίσει στον πάγκο της ΑΕΚ και αδημονούσα για τη στιγμή. Τώρα που έγινε, ο Σέρβος αποδείχθηκε κατώτερος κάθε προσδοκίας. Αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις που έχω βιώσει ρεπορταζιακά, τεράστια ήττα σε επίπεδο εκτίμησης. Απολογούμαι γι’ αυτό και όσα περίμενα.

Δυστυχώς, όσα ζήσαμε για να φτάσουμε στο βράδυ της Παρασκευής και τους τίτλους τέλους, αποτελούσε απλά το χρονικό ενός προαναγγελθέντος ποδοσφαιρικού “θανάτου”. Ο Μιλόγεβιτς δεν μπορούσε στην ΑΕΚ, δεν κόλλησε ποτέ με την ομάδα, δεν μπόρεσε να γίνει εκείνος που θα εμπνεύσει και θα κάνει τη διαφορά.

Ποτέ δεν θα γίνει Μπάγεβιτς

Σας έλεγα και κατά το παρελθόν, πως ο Σέρβος τεχνικός ήρθε στην Ενωση με την προοπτική να γίνει ο «νέος Μπάγεβιτς» και να είναι ο προπονητής με τον οποίον θα μπει η ομάδα στην «OPAP Arena». Το πίστευα, πως είχε όλο το “πακέτο” που χρειαζόταν η ΑΕΚ.

Το ίδιο πίστευαν και οι άνθρωποι της ΠΑΕ, κάτι που αποδεικνύεται τόσο από την μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας, ειδικά μετά τον αποκλεισμό από την Βελέζ, μια ενίσχυση που δεν είχε προηγούμενο επί ημερών Μελισσανίδη, αλλά και από το τηλέφωνο του Δημήτρη Μελισσανίδη στον Βλάνταν Μιλόγεβιτς μετά την ήττα στην Τούμπα, για να του μεταφέρει ο ίδιος την απόλυτη στήριξη και εμπιστοσύνη στο προσωπό του.

Τα γεγονότα, όμως, απέδειξαν, πως ο Σέρβος αποδείχθηκε κατώτερος κάθε προσδοκίας. Δεν πρέπει να λησμονούμε, πως ναι μεν ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός από την Βελέζ δικαιολογήθηκε ελέω της νέας ομάδας που χτιζόταν, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν σημαίνει πως ήταν άμοιρος ευθυνών ο Μιλόγεβιτς, ο οποίος παρουσίασε απροετοίμαστη την ομάδα για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Τα τάματα και το στυλ

Υπάρχουν όμως κι άλλα πράγματα που ξένισαν τους ανθρώπους της ΑΕΚ κατά τη διάρκεια της θητείας του και φανέρωναν πολλά για τον Μιλόγεβιτς και το πόσο ασφυκτιούσε μέσα στην ομάδα. Για παράδειγμα, ένα γεγονός που αποτελούσε κοινό μυστικό είναι πως ο Σέρβος τεχνικός επισκεπτόταν σε εβδομαδιαία βάση τον Άγιο Νεκτάριο στην Αίγινα για να κάνει προσευχή και τάμα, ψάχνοντας εκεί δύναμη και στήριξη που θεωρούσε πως δεν είχε στην ΑΕΚ.

Δεν κρύβω, πως ακόμα και στις κουβέντες που άκουγα και αφορούσαν τις ενδυματικές επιλογές, το καπελάκι που έκρυβε τα μάτια, τη χαλαρότητα σε κάποιες στιγμές και το υπερβολικό άγχος σε άλλες, ακόμα και τα… κοχύλια στον λαιμό, στην αρχή τα προσπερνούσα, αλλά όσο περνούσε ο καιρός μετρούσαν αρνητικά στη διαδικασία.

Θέλει το χαλαρό

Σε κάθε περίπτωση αποδείχθηκε πως ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς είναι ένας προπονητής χωρίς υψηλές φιλοδοξίες, καθώς προτίμησε τα «πετροδόλαρα» και την χαλαρότητα του πρωταθλήματος στη Σαουδική Αραβία – που και αυτό μόνο δεδομένο δεν είναι πλέον – παρά το δυνατό challenge του πάγκου της ΑΕΚ και την προοπτική να είναι αυτός ο πρώτος προπονητής της ομάδας στην «OPAP Arena».

Στην πραγματικότητα, ο Μιλόγεβιτς δεν ένιωσε ποτέ μέλος της ομάδας, δεν ένιωθε άνετα στα Σπάτα και τις τελευταίες ημέρες που είχε στα χέρια του την κρούση από την Σαουδική Αραβία, εμφανιζόταν προβληματισμένος και το μυαλό του ήταν άλλου, κάτι που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην απόφαση της ΑΕΚ να λυθεί η συνεργασία της με τον Σέρβο τεχνικό.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News