ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Αν αλλάξει ο Αλαφούζος θα αλλάξει και ο Παναθηναϊκός

Από τον Λάζλο Μπόλονι, στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς μία… πειθαρχία δρόμος. Ο Παναθηναϊκός πήρε προπονητή μία εξελιγμένη έκδοση του Ρουμάνου δείχνοντας για ακόμα μία φορα πως ο δρόμος για την επιστροφή στον πρωταθλητισμό χρειάζεται συνθήκες επαγγελματισμού.

Ανεξάρτητα από το αν είναι καλός ή κακός προπονητής ο Γιοβάνοβιτς, σίγουρα είναι αυτό που ήθελε ο Γιάννης Αλαφούζος και ποτέ δεν πήρε από τον Μπόλονι. Έναν άνθρωπο που θα εμπνέει σεβασμό, θα ορίσει στρατιωτική πειθαρχία στα αποδυτήρια, θα κλείσει τα στεγανά και θα προσπαθήσει να πάρει το μέγιστο από τους ποδοσφαιριστές. Σε συνθήκες κανονικότητας θα ήταν η ιδανική λύση για τον Παναθηναϊκό. Αλλά σε μία ομάδα όπου η κανονικότητα έχει χαθεί προ πολλού, το ρίσκο είναι μεγάλο.

Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει αφήσει στην άκρη τα διάφορα πρότζεκτ που έχει δοκιμάσει στο πρόσφατο παρελθόν. Από το made in Greece με Δώνη και Ουζουνίδη έως το “κάτι αλά… Ισπανία” με τον Πογιάτος, έχει προχωρήσει σε δύο back to back επιλογές με βαρύτητα την πειθαρχία. Ο Μπόλονι φάνηκε πως ανέλαβε τον Παναθηναϊκό περισσότερο για να… τσιτώσει τους παίκτες παρά να τους κερδίσει και εύλογα να πάρει πράγματα από αυτούς στον αγωνιστικό χώρο. Ο Γιοβάνοβιτς έρχεται για να συνδυάσει και τα δύο.

Το έργο του στον ΑΠΟΕΛ είναι το… βιογραφικό που ήθελε ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού. Η θητεία του εκεί έφερε ευρωπαϊκές πορείες -άκρως αξιόλογες για τα δεδομένα του κυπριακού συλλόγου- και τίτλους. Αυτά, δηλαδή, που έχει να χαρεί χρόνια ο Παναθηναϊκός. Ναι, αλλά στον ΑΠΟΕΛ ο Γιοβάνοβιτς ήταν το απόλυτο αφεντικό με την απόλυτη στήρξη της διοίκησης και την απόλυτη προσήλωση στο πλάνο που είχαν καταστρώσει. Στους “πράσινους” πότε ήταν η τελευταία φορά που στηρίχτηκε ένα πλάνο και έκλεισαν τα στεγανα σε “αυλικούς” και μη για το καλό της ομάδας; Τότε με Αναστασίου, με μία πρόχειρη σκέψη.

Το θέμα, λοιπόν, στον Παναθηναϊκό της εφετινής σεζόν, της προηγούμενης και όλων των περασμένων που έφεραν τα βαριά κι ασήκωτα “πέτρινα χρόνια” δεν είναι ο προπονητής. Προφανώς έχουν γίνει και λάθος επιλογές (έως καλτ, βλέπε Φάμπρι), αλλά έχουν γίνει και ορθολογικές (βλέπε Ουζουνίδης, Δώνης) που όχι μόνο δεν στηρίχτηκαν, αλλά κατεληξαν σε επώδυνα “διαζύγια”.

Το μεγαλύτερο στοίχημα του Γιοβάνοβιτς δεν είναι να αλλάξει τη νοοτροπία της ομάδας και να την μπολιάσει με πρωταθληματικό DNA, αλλά να αλλάξει τη νοοτροπία του επικεφαλής. Όσο το πρόβλημα παράμενη στην κεφαλή του κλαμπ τόσο θα διατηρείται αυτός ο φαύλος κύκλος. Ας γίνει πρώτα πρωταθληματικός ο ηγέτης του και βλέπουμε όλα τ’ άλλα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News