WTA: Όταν 9 γυναίκες άλλαξαν την ιστορία του τένις (pics&vids)

Κόντρα σε όλους όσους τις πολέμησαν και υποστήριζαν πως το τένις γυναικών είναι «σαν το πρωινό και πρέπει να τελειώνει νωρίς», εννέα αθλήτριες ύψωσαν το ανάστημά τους και με το «κόλπο» του ενός δολαρίου και ρισκάροντας τις καριέρες τους, κατάφεραν να αλλάξουν την μοίρα των γυναικών στο τένις

Σερένα Γουίλιαμς, Μαρία Σάκκαρη, Έμα Ραντουκάνου, Μαρία Σαράποβα… είναι νέες, είναι ωραίες, είναι ακριβοπληρωμένες και δηλώνουν υπερήφανα επαγγελματίες τενίστριες. Κάθε αγώνας τους έχει ενδιαφέρον για τον παγκόσμιο αθλητισμό και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ταλέντο τους. Όμως τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Πριν κάποια χρόνια – όχι πολλά- το τένις αντιμετώπιζε τις γυναίκες σαν τον φτωχό συγγενή, σαν το παραπαίδι θα λέγαμε. Αυτά όμως μέχρι 9 αθλήτριες να ρισκάρουν και να παλέψουν για την ισότητα των δύο φύλων στο άθλημα. Ήταν 9 και ήταν όλες υπέροχες…

Η ιστορία του WTA

Το 1970 το τένις μετρούσε ήδη δύο χρόνια ως επαγγελματικό άθλημα και δεν λειτουργούσε με μαύρο χρήμα. Τα τουρνουά είχαν κάνει την εμφάνισή τους, με το έπαθλο να είναι κάποιο χρηματικό ποσό και τον Rod Laver να γίνεται ο πρώτος τενίστας που κερδίζει περισσότερα από 100.000 δολάρια σε μια σεζόν.

Στην αντίπερα όχθη όμως ήταν το γυναικείο τένις που τα ποσά αυτά δεν τα έβλεπε… ούτε με κιάλια. Δεν ήταν όμως μόνο τα λεφτά το πρόβλημα για τις γυναίκες. Σεξισμός, μισογυνισμός και ανισότητα, χαρακτηρίζουν άριστα την κατάσταση που επικρατούσε στο γυναικείο τένις την δεκαετία του 1970. Μάλιστα, την ημέρα του τελικού τουρνουά στη Ρώμη, το ίδιο τος, ο Bud Collins – αθλητικογράφος της εποχής- είχε δηλώσει “το γυναικείο τένις στην Ιταλία είναι σαν το πρωινό. Κάτι με το οποίο πρέπει να τελειώνουμε από νωρίς, για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε την δουλειά της ημέρας”.

Πρωταθλήτρια αναδείχτηκε η Billie Jean King, η οποία αν και… king, αποδείχθηκε η Βασίλισσα του γυναικείου τένις! Δεν φοβήθηκε, ρίσκαρε την καριέρα της, την φήμη της, στάθηκε μόνη απέναντι σε ένα ολόκληρο σύστημα που ήθελε τις γυναίκες «κάτω από το τραπέζι», σαν το μαύρο χρήμα.

Billie Jean King won 12 Grand Slam singles titles among 39 overall, and spent time as World No.1 in both singles and doubles.

Το ζήτημα της αμοιβής των αθλητών αποτελούσε το κυριότρο ζήτημα της εποχής εκείνης. Την στιγμή που οι άντρες πρωταθλητές στο τένις αμείβονταν με το ποσό των 3.500 δολαρίων, η King πήρε μόλις 600 δολάρια. Ωστόσο, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, ήταν στο τουρνουά των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Pacific Southwest Open, προσέφερε στο νικητή του ανδρικού ταμπλό το ποσό των 12.500 δολαρίων και στη νικήτρια του γυναικείου ταμπλό μόλις 1.500 δολάρια. Μάλιστα, οι διοργανωτές δεν δίσταζαν να πουν ότι ο κόσμος θα πλήρων μόνο για να δει άντρες αθλητές.

Η Billie Jean King, ύψως το ανάστημα της και αποφάσισε να παλέψει για όλες τις γυναίκες στο τένις. Στην μάχη αυτή όμως δεν ήταν μόνη… Στο πλευρό της βρέθηκε μία ακόμη σπουδαία τενίστρια, η Gladys Heldman. Η 48χρονη τότε Heldman, ήταν γνωστή για την στήριξη που προσέφερε στις γυναίκες του αθλήματος, ενώ μάλιστα  στο US Open του 1962, προσέφερε το ποσό των 1.800 δολαρίων -πείθοντας μάλιστα 9 φίλους της να κάνουν το ίδιο- ώστε να  καλύψει τα έξοδα 85 παικτών και παικτριών από την Ευρώπη, για να αγωνιστούν στο US Championships της Νέας Υόρκης (σημερινό US Open). 

Μαζί με την King, η Heldman, κατέστρωσε το ιδανικό σχέδιο για να αποκτήσουν οι γυναίκες την θέση που τους αρμόζει στο τένις. Πιο αναλυτικά, αποφάσισαν να διοργανώσουν ένα παράλληλο τουρνουά με το Pacific Southwest, το οποίο θα γινόταν στο Houston Racquet Club του Χιούστον. Οι διαμαρτυρίες από τους άνδρες που βρίσκονταν στην ομοσπονδία ήταν έντονες, ενώ μάλιστα είχαν απειλήσει πως όποια αθλήτρια συμμετάσχει θα αποκλειστεί από κάθε διεθνή διοργάνωση.

Julie Heldman, daughter of pioneering tennis promoter Gladys, won the Italian Open in 1969 and reached three Grand Slam singles semifinals.

Παράλληλα, η USLTA (σημερινή USTA) και η ILTF (σημερινή ITF), αρνιόντουσαν να αναγνωρίσουν το τουρνουά ως επαγγελματικό. Ξανά όμως, η Heldman έδωσε την λύση. Πρότεινε,  κάθε μια από τις 9 παίκτριες που αποφάσισαν, κόντρα στις απειλές και τους εκφοβισμούς, να συμμετάσχουν στο τουρνουά, να υπογράψει συμβόλαιο. Ο χαρακτήρας του ήταν συμβολικός, περιείχαν το ποσό του ενός δολαρίου (ελάχιστο δυνατό) και την αιτιολογία της «προσωπικής υπηρεσίας».

Πρόκειται για τις Billie Jean KingRosie CasalsJulie HeldmanValerie ZiegenfussJudy DaltonKristy PigeonPeaches BartkowiczKerry Melville Reid και Nancy Richey, που μέχρι σήμερα είναι γνωστές ως οι «Original 9».

The moment women’s professional tennis was born. Clockwise from top left: Valerie Ziegenfuss, Billie Jean King, Nancy Richey, Peaches Bartkowicz, Kristy Pigeon, Gladys Heldman, Rosie Casals, Kerry Melville Reid & Judy Dalton

«Το ρίσκο ήταν μεγάλο και θα πήγαινε πολύ λάθος αν αποτυγχάναμε», είχε δηλώσει η King. «Αν δεν ερχόταν ο κόσμος να μας δει να παίζουμε, για παράδειγμα, θα τελείωναν όλα. Ο κόσμος όμως ήρθε και η εποχή αποδείχτηκε κατάλληλη».

Η συνέχεια είναι γνωστή και τα υπόλοιπα ιστορία…Σήμερα, περισσότερες από 2.500 παίκτριες από 100 διαφορετικές χώρες συμμετέχουν στα επαγγελματικά τουρνουά τένις, διεκδικώντας χρηματικά έπαθλα που φτάνουν τα 146 εκατομμύρια δολάρια.

 

Στην σημερινή κατάταξη, στην κορυφή βρίσκεται η Άσλει Μπάρτι από την Αυστραλία, ενώ η Μαρία Σάκκαρη παραμένει στην έκτη θέση με 3.760 βαθμόυς. 

Αναλυτικά η 10άδα σύμφωνα με την WTA

 

Παράλληλα, με άλμα 12 θέσεων στο νούμερο 187 ανέβηκε η Δέσποινα Παπαμιχαήλ (370 βαθμοί) και άφησε πίσω της την Βαλεντίνη Γραμματικοπούλου, η οποία ανέβηκε δύο θέσεις και είναι πλέον στην 188η θέση της παγκόσμιας κατάταξης με 368 βαθμούς.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News