ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ: Αυτός είναι ο μεγάλος στόχος της ΑΕΚ!

Πάντα η διακοπή του πρωταθλήματος, η αποστασιοποίηση από την ένταση και την πίεση που δρομολογεί κάθε αγωνιστική αναμέτρηση (που ειδικά σε ό,τι αφορά την ΑΕΚ είναι όλες «μάχες» μέχρι εσχάτων), βοηθά στο καθάρισμα των σκέψεων για όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητα. Εάν μάλιστα συνυπολογιστεί, πως η προηγούμενη διακοπή έφερε καταιγιστικές ανακατατάξεις στην Ενωση, με την αποπομπή του Μιλόγεβιτς και τον ερχομό του Γιαννίκη, τότε έχουμε τώρα την πρώτη ευκαιρία για έναν απολογισμό.

Ως δεδομένο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι αυτό που αφορά το πρόσημο της ΑΕΚ σε όλη αυτήν τη διαδικασία. Κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα για την ΑΕΚ είναι θετικότατα. Ο βαθμός είναι απαραίτητος για να δείξει, πως δεν είναι απλά μια πορεία σύμφωνα με τη φανέλα και την αξία των παικτών, αλλά μια ομάδα που καταφέρνει να είναι ανταγωνιστική έστω και εάν μέσα σε τέσσερις μήνες έχει αλλάξει σε ποσοστό 70% και έχει προχωρήσει και σε αλλαγή προπονητή!

Αρα, όταν έχουν συμβεί αυτά κατά τη διάρκεια της περασμένης μεταγραφικής περιόδου, προσθαφαιρέθηκαν ουκ ολίγοι ποδοσφαιριστές, εύλογα χάθηκε η δυνατότητα κάθε συνδετικού δεσμού, ξεκίνησε το πρότζεκτ με υπεύθυνο που δεν ήταν ικανοποιητικός και άμεσα αντικαταστάθηκε, τότε εύκολα και αβίαστα συμπεραίνει κάποιος, πως το πράγμα πάει καλά. Η ΑΕΚ υπέστη μεν το κάζο της Ευρώπης, αλλά είναι μέσα στο κόλπο του πρωταθλήματος.

Αυτοί ξέρουν

Τώρα, έχοντας δει την εικόνα του ανταγωνισμού, αλλά κυρίως τη δυναμική της ίδιας της ΑΕΚ, είναι πολύ πιο εύκολα τα συμπεράσματα. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, ποτέ δεν υπήρχε ουσιαστικό δίλημμα. Στο ερώτημα εάν η ΑΕΚ δημιουργεί μια ομάδα που θα είναι άμεσα διεκδικήτρια του πρωταθλήματος ή θα θέσει απλά τις βάσεις για την ομάδα που θα μπει τη νέα σεζόν στην «OPAP Arena – Αγιά Σοφιά», η απάντηση είναι αυτονόητη και απόλυτα σαφής: η ΑΕΚ πάει τώρα για πρωτάθλημα.

Αυτό δεν προκύπτει μόνο από τις ιστορικές καταβολές και το βάρος της φανέλας. Αλλωστε, μη λησμονούμε, πως μέσα στα πολλά δεινά που υπέστη η ΑΕΚ τα προηγούμενα χρόνια, εκ των σημαντικότερων ήταν το χαμήλωμα του πήχη. Πως υπήρξε κόσμος που γαλουχήθηκε στην αποτυχία, που μένει αδρανής στην γκέλα, που δεν έχει μάθει να ζητά τα πάντα από την ομάδα του, όπως πρέπει να συμβαίνει με κάθε οπαδό ανά τον πλανήτη.

Ετσι, υπήρξαν φωνές που χαμήλωναν το ταβάνι της ΑΕΚ. Με στόχο να μην πιεστεί η ομάδα και ο προπονητής. Δηλαδή, να πιεστεί ποιος; Ο Αμραμπατ που έχει φάει με το τσουβάλι τα χιλιόμετρα σε Αγγλία και Ισπανία; Ο Τσούμπερ με την πολυετή παρουσία στην Μπουντεσλίγκα; Ο Βράνιες και ο Αραούχο, που αποτελούν το σήμα κατατεθέν του γεννημένου νικητή; Ακόμα και ο Μιλόγεβιτς, σε μια από τις λίγες εκλάμψεις του, είχε αποδεχθεί πως στην ΑΕΚ μετρούν οι νίκες ακόμα και στα φιλικά.

Το πιο πλήρες

Αρα, για ποιο χρόνο προσαρμογής μιλάμε; Ολοι όσοι συγκεντρώθηκαν φέτος στα Σπάτα, ξέρουν πολύ καλά για ποιον λόγο ήρθαν. Απαντες έχουν και προσωπικά κίνητρα, αλλά όλοι θέλουν να ζήσουν τη γεύση του πρωταθλητή. Ο Μελισσανίδης πρώτος απ’ όλους, θα ήθελα ιδανικά να μπει πρωταθλητής στο «παλάτι» που ετοιμάζει. Και γι’ αυτό θα τα δώσουν όλα ως το φινάλε. Ο,τι και εάν συμβεί στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ είναι μέσα στη μάχη του τίτλου.

Πέραν της δυναμικής που δείχνει η ΑΕΚ, εκτιμώ πως αντικειμενικά είναι η ομάδα που έχει τα μεγαλύτερα περιθώρια βελτίωσης. Είναι μια ομάδα που μπορεί να δουλευτεί και να δώσει πολλά περισσότερα μέσα στο γήπεδο. Κατά τη δική μου κρίση, ακόμα δεν έχουμε δει παραπάνω από το 30-40% που μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα. Και θα συμφωνήσω με τον Ντέμη, ανεξαρτήτως του τελικού αποτελέσματος, πως στο πρώτο ημίχρονο της Ριζούπολης ήταν το πιο πλήρες ομάδας στο φετινό πρωτάθλημα.

Η αναγκαία κίνηση

Η ΑΕΚ πρέπει να σκληρύνει. Είναι άνευ αμφιβολίας αναγκαία η απόκτηση ενός αφεντικού στη μεσαία γραμμή. Εκεί υστερεί σημαντικά συγκριτικά με τον ανταγωνισμό, καθώς ο Ολυμπιακός έχει Εμβιλά και Καμαρά, ο ΠΑΟΚ έχει Κούρτιτς και η ΑΕΚ τον Λε Ταλέκ που δεν βγήκε μέχρι τώρα. Μοιραία, πρέπει να γίνει κίνηση επένδυσης με παίκτη που θα κάνει τη διαφορά στο κέντρο. Το έχω πει και στο παρελθόν, η ΑΕΚ χρειάζεται ένα σύγχρονο Κατσουράνη.

Αν τον βρει, αν δεν έχει ανοίξει η ψαλίδα όπως συνέβαινε συχνά πυκνά τα προηγούμενα χρόνια, τότε τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Πάντως, είναι δεδομένο πως η ΑΕΚ φέτος δεν μπορεί να κοιτάζει στο μέλλον. Ζει με το τώρα, μεγαλώνει με τις επιτυχίες, παίρνει αυτοπεποίθηση για να προχωρήσει. Ετσι και αλλιώς, είναι γνωστό εντός της ΑΕΚ, πως όσο πιο πολύ φτιάχνει η ομάδα τη διοίκηση, τόσο πιο εύκολες είναι οι μεταγραφικές υπερβάσεις.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News