Ο Γιώργος Παθιακάκης, διατηρεί μια από τις μεγαλύτερες και πλέον οργανωμένες ακαδημίες στην περιοχή της Αθήνας. Ως εκ τούτου, το δείγμα παιδιών που διαθέτει, είναι από μόνο του αρκετό για την συνέχεια της έρευνάς μας, σχετικά με τις επιπτώσεις του κορονοϊού στον παιδικό αθλητισμό και κατ’ επέκταση και στην υγεία των παιδιών.
Όπως ο ίδιος τονίζει: “Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα λόγω της πανδημίας, καθώς έχουν αλλάξει κατά πολύ τα δεδομένα που αφορούν στην άθληση των παιδιών. Υπάρχουν για παράδειγμα παιδιά που δεν έχουν επιστρέψει ακόμα στις προπονήσεις, γιατί μέσα στην καραντίνα εθίστηκαν περισσότερο στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, με αποτέλεσμα να χάσουν και την όρεξή τους για τον αθλητισμό. Φυσικά είναι και παιδιά που πήραν κιλά και πλέον πρέπει να αλλάξουν συνήθειες για να μπορέσουν να επανέλθουν σε μια καλή κατάσταση”.
«Οι γονείς θα πρέπει να σκύψουν πάνω από το πρόβλημα και να μην αφήσουν να γίνει συνήθεια στα παιδιά η απραξία»
Μπορεί το ποσοστό αυτών των παιδιών να είναι μικρό, αλλά αποτελεί πρόβλημα, καθώς πρόκειται για παιδιά, που όπως μας εξηγεί ο κ. Παθιακάκης: “Είναι τα παιδιά που δεν έχουν από φύση τους τον σωματότυπο του αθλητή και θα πρέπει να δουλέψουν για να τον αποκτήσουν. Φυσικά σε αυτές τις περιπτώσεις, η άσκηση είναι ακόμα πιο σημαντική, καθώς δεν είναι σωστό ένα παιδί να κάνει καθιστική ζωή και να μην βγαίνει από το σπίτι. Οι γονείς θα πρέπει να σκύψουν πάνω από το πρόβλημα και να μην αφήσουν να γίνει συνήθεια στα παιδιά η απραξία”.
Βέβαια υπάρχει μια ακόμα παράμετρος, για την οποία δεν έχει γίνει πολύς λόγος εάν και θα έπρεπε. Τι γίνεται με τα παιδιά που έχουν νοσήσει από κορονοϊό; “Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών, που νόσησαν από τον κορονοϊό και σε -μικρό ευτυχώς ποσοστό- έχουν εμφανίσει μυοκαρδίτιδα. Σε αυτά τα παιδιά έχει απαγορευτεί φυσικά από τους γιατρούς η άθληση για τουλάχιστον έξι μήνες”, μας λέει ο Γιώργος Παθιακάκης.
«Η προπόνηση δεν μπορεί να γίνει με την ίδια ένταση όπως παλιά, καθώς λόγω της πολύμηνης απραξίας, εμείς πρέπει να προσαρμόσουμε τις ασκήσεις στις απαιτήσεις της εποχής»
Ακόμα όμως και τα παιδιά που βρίσκονται σε αγωνιστικά τμήματα, αντιμετωπίζουν προβλήματα. “Σκεφτείτε ότι παιδιά που βρίσκονται σε τμήματα που δίνουν αγώνες, έχουν επιστρέψει από την καραντίνα και την απραξία έχοντας πάρει ακόμα και πέντε κιλά παραπάνω. Αυτό από μόνο του είναι πρόβλημα, καθώς θα πρέπει να ακολουθήσουν ακόμα πιο σκληρή προπόνηση για να επανέλθουν στα φυσιολογικά τους επίπεδα”, λέει ο κ. Παθιακάκης και συνεχίζει: “Η προπόνηση όμως δεν μπορεί να γίνει με την ίδια ένταση όπως παλιά, καθώς λόγω της πολύμηνης απραξίας, εμείς πρέπει να προσαρμόσουμε τις ασκήσεις στις απαιτήσεις της εποχής. Άλλωστε είναι δυστυχώς συχνό πλέον το φαινόμενο, επειδή τα παιδιά έχουν μείνει αρκετό καιρό έξω, να τραυματίζονται σε μεγάλη συχνότητα και πάντως μεγαλύτερη απ’ ότι παλαιότερα. Κι αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι στις προπονήσεις ναι μεν έχουν φτιάξει αναλόγως το πρόγραμμα, όμως στον αγώνα, όλοι γνωρίζουμε ότι οι απαιτήσεις και άρα και η ένταση είναι αυτομάτως μεγαλύτερη. Οπότε ειδικά στους αγώνες, υπάρχει ο κίνδυνος για μυικούς τραυματισμούς και εκεί είναι που πρέπει να εστιάσουμε. Στο πως θα τους αποφύγουμε”.
Το ποδόσφαιρο είναι από τη φύση του ένα άθλημα που διεξάγεται σε ανοικτούς χώρους και αυτός είναι ίσως ο κυριότερος λόγος που δεν παρατηρείται μεγάλη μείωση στην προσέλευση των παιδιών. “Εμείς στην δική μας ακαδημία, έχουμε αποφασίσει να δημιουργήσουμε ολιγεμελή τμήματα, για να ελαχιστοποιήσουμε και τον κίνδυνο για τα παιδιά. Οι γονείς, ειδικά στην περιοχή που είμαστε (σημ. Ριζούπολη), δείχνουν να έχουν κατανοήσει την ανάγκη των παιδιών για την άθληση και υπάρχουν περιπτώσεις οικογενειών που έχουν αποφασίσει να κάνουν περικοπές σε άλλα έξοδα για να μπορεί να συνεχίσει το παιδί να βρίσκεται σε μια ακαδημία. Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις που κάποιοι λόγω της γενικότερης οικονομικής κατάστασης δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν, αλλά γενικά βλέπω ότι οι οικογένειες θυσιάζουν άλλα πράγματα για χάρη των παιδιών τους”.