ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ: Το φάρμακο για τις εκτός έδρας παιδικές ασθένειες του Ολυμπιακού

Το τετριμμένο που ακούγεται εδώ και πολλά χρόνια από τους προπονητές πριν από ένα μεγάλο παιχνίδι, είναι η λέξη «διάρκεια». Θεωρείται (και όχι άδικα) το Α και το Ω, καθώς σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα όπως η Ευρωλίγκα με ξεσπάσματα παίρνεις κάποιες νίκες κάνοντας ενίοτε και ορισμένες ανατροπές, όμως δεν παίρνεις τίτλους.

Αντίθετα αν έχεις διάρκεια (και υπομονή) στην απόδοσή σου μακροπρόθεσμα θα επιβραβευτείς. Ο Ολυμπιακός μέχρι τώρα στην έδρα του έχει «τιμωρήσει» ομάδες που δεν μπόρεσαν να έχουν διάρκεια όπως η Ζαλγκίρις και η Μονακό, με τους Ερυθρόλευκους να επιστρέφουν από διψήφιες διαφορές που ήταν πίσω στο σκορ και να παίρνουν και άνετες νίκες.

Αυτό του το προσφέρει η εξαιρετική του άμυνα και έτσι ακριβώς τους «πλήρωσε» με το ίδιο νόμισμα η πρωταθλήτρια Ευρώπης. Όταν ολόκληρος Λάρκιν παίζει τέτοια άμυνα (αντί να σκοράρει αβέρτα) πάνω στο Σλούκα και το μάτι του γυαλίζει δεν χρειάζεται να πεις κάτι άλλο.

Από την άλλη πλευρά ο Ολυμπιακός δεν έχει την πολυτέλεια να έχει χαμηλά επιθετικά και τον Ντόρσεϊ και τον Σλούκα, και έχουμε επισημάνει ξανά ότι όλοι εκεί θα «χτυπάνε» τους Πειραιώτες καθώς ξέρουν ότι με πρώτο σκόρερ τον Γουόκαπ δεν χάνουν!

Ο Τσάβι Πασκουάλ έδειξε το δρόμο την περασμένη Παρασκευή και ο Εργκίν Αταμάν πάτησε πάνω στο ίδιο μονοπάτι κρατώντας – συνολικά – τους τρεις σωματοφύλακες του Ολυμπιακού στα γκάρντ κάτω από τους 20 πόντους (Ντόρσεϊ  2, Σλούκας 5, Γουόκαπ 9). Την ίδια ώρα ο Μπομπουά με τον Μίσιτς «βομβάρδισαν» το καλάθι των Ερυθρολεύκων με 48 πόντους (29 ο Γάλλος και 19 ο Σέρβος).

Για να γίνει πιο κατανοητό, μόνος του ο Βασίλιε Μίσιτς είχε περισσότερους πόντους (19) από όσους όλοι μαζί οι τρεις γκαρντ του Ολυμπιακού (16) και εκεί τελειώνουν τα πάντα.

Μοιάζει οξύμωρο αλλά δεν είναι το γεγονός ότι και οι δύο ομάδες σκόραραν με 55.9% στο δίποντο ενώ δεν ήταν ιδιαίτερα εύστοχες στο τρίποντο, κάθε άλλο. Και όμως οι γηπεδούχοι έτρεξαν ένα απίστευτο σερί στο φινάλε πολύ απλά γιατί – σχεδόν σε όλο το παιχνίδι – είχαν περισσότερους πόντους από αιφνιδιασμούς (13 έναντι 6) από λάθη αντιπάλου (23 έναντι 10) και από δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες (12 πόντοι έναντι 5) κυρίως από τα επιθετικά ριμπάουντ.

Ένα «συμπαίκτη» στο σκοράρισμα έψαχνε ο Βεζένκοφ στην περιφέρεια (γιατί ο Φάλ μια χαρά τα πήγε κάτω από τα καλάθια), δεν τον βρήκε ποτέ και στο φινάλε το παιχνίδι εξελίχθηκε σε…μονότερμα.

Ο Κουίνσι Εϊσι μπορεί να μην έπαιξε (και λογικά), αλλά είδε από τον πάγκο ότι έχει πολύ και σκληρή δουλειά και θα πρέπει να πάρει και… σπίτι για να προλάβει. Από την άλλη η διάρκεια και η συγκέντρωση είναι αυτονόητα εάν θέλει ο Ολυμπιακός να σταματήσει να αδικεί τον εαυτό του εκτός έδρας, διότι εντός προλαβαίνει και τα μπαλώνει.

Μάλιστα αύριο κόντρα στην ομάδα του πρώην προπονητή του Γιάννη Σφαιρόπουλου, τη Μακάμπι δεν θα έχει την πολυτέλεια να «πετάξει» και πάλι ένα δεκάλεπτο, ακόμα και το πρώτο όπως έκανε με Μονακό και Ζαλγκιρις.

Υ.Γ. Η Εφές Αναντολού έχει για… γούρι της τον Ολυμπιακό καθώς από το μεταξύ τους παιχνίδι αρχίζει συνήθως η αντεπίθεσή της.

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης πέρυσι…σερνόταν (και ιδιαίτερα ο Λάρκιν) μέχρι που ήρθε στο ΣΕΦ. Ο Μίσιτς ήταν τότε το πρώτο βιολί και από εκείνο το βράδυ η Εφές δεν ξανακοίταξε πίσω μέχρι το φινάλε. Χθες ντύθηκε…Λάρκιν ο Μπομπουά και απλά μένει να δούμε εάν πράγματι η τουρκική ομάδα πήρε μπροστά.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News