ΧΑΜΙΛΤΟΝ vs ΦΕΡΣΤΑΠΕΝ: Τα θρίλερ στη Formula 1 έχουν τη δική τους ιστορία (vids)

Η απίστευτη μάχη του Λιούις Χάμιλτον με τον Μαξ Φερστάπεν για το τρόπαιο του πρωταθλητή στη Φόρμουλα 1 δεν έχει απλά προηγούμενο, αλλά… προηγούμενα. Εννέα φορές στο παρελθόν η νίκη κρίθηκε στον ένα βαθμό, ακόμα και στο μισό πόντο, με δυο, κάποιες φορές και τρεις πιλότους να ερίζουν για το βαρύτιμο τρόπαιο. Ο Λιούις Χάμιλτον ενεπλάκη, μάλιστα, δύο φορές σε παρόμοια θρίλερ, ενώ ακόμα και το ενδεχόμενο, να επωφελείται ο ένας από τους δύο διεκδικητές, αν εγκαταλείψουν και οι δύο, έχει καταγραφεί το 1994 στη Μελβούρνη. Ένα γκραν πρι που κανείς φίλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού που παρακολούθησε δια ζώσης ή μέσω του τηλεοπτικού του δέκτη, δεν έχει ξεχάσει.

1958

Μάικ Χόουθορν vs Στέρλινγκ Μος

Μάχη Βρετανών στο φινάλε σε μια σεζόν όπου μετρούσαν τα έξι καλύτερα αποτελέσματα των πιλότων, παρά τα 11 γκραν πρι στο καλεντάρι της χρονιάς! Τρεις αγώνες πριν από το τέλος, στην Πορτογαλία, ο Χόουθορν ακυρώνεται επειδή οδήγησε ανάποδα στην πίστα. Ο Μος όμως σπεύδει να τον υπερασπιστεί στην αγωνόδικο επιτροπή και ο αντίπαλός του στην πίστα, αλλά συνοδειπόρος του στο σπορ, παίρνει πίσω τους βαθμούς της δεύτερης θέσης. Στον επόμενο αγώνα στη Μόντσα ο Μος εγκαταλείπει και ο Χόουθορν τερματίζοντας δεύτερος εξασφαλίζει τον τίτλο, παρά τη νίκη του Μος στο Μαρόκο στον τελευταίο αγώνα. Ο Χόουθορν αναδείχτηκε παγκόσμιος πρωταθλητής με έναν πόντο διαφορά (42-41) επειδή ο αντίπαλός του δεν πρόδωσε τις ηθικές του αξίες!

1961

Φιλ Χιλ – Βόλφγκανγκ φον Τριπς

Το τέλος του πρωταθλήματος του 1961 δεν ήταν απλά συγκλονιστικό, αλλά τραγικό! Στην περίφημη στροφή της Παραμπόλικα στη Μόντσα, ο Φον Τριπς έχασε τον έλεγχο. Ο ίδιος βρήκε τραγικό θάνατο, όπως και 14 θεατές. Ο αγώνας δεν διακόπηκε ο Χιλ κέρδισε και πέρασε μπροστά στη βαθμολογία. Ο Αμερικανός δεν χρειάστηκε να αγωνιστεί στο τελευταίο γκραν πρι στην πατρίδα του και κατέκτησε τον τίτλο με έναν μόλις πόντο διαφορά (34-33).

1964

Τζον Σέρτις – Γκέιαμ Χιλ

Απίστευτα πράγματα στον τελευταίο αγώνα στο Μεξικό με τον Χιλ να εκκινεί με αβαντάζ πέντε πόντων έναντι του Σέρτις και εφτά του Κλαρκ. Μία σύγκρουση όμως με τον Λορέντσο Μπαλντίνι της Φεράρι, κάνει ζημιά στην εξάτμισή του και αρχίζει να χάνει θέσεις. Ο τίτλος πια περνάει στα χέρια του Κλαρκ που υπερτερούσε στην ισοβαθμία με τον Χιλ, λόγω περισσότερων νικών. Μόλις πέρασε όμως την γραμμή για να καλύψει τον τελευταίο γύρο έμεινε από κινητήρα! Με τον αδιάφορο Γκέρνι άνετα πρώτο και τις δύο Φεράρι των Μπαλντίνι και Σέρτις να ακολουθούν, ο τίτλος θα κατέληγε στον Χιλ, αν δεν άλλαζε η σειρά στο πέσιμο της καρό σημαίας. Πανικόβλητοι οι άνθρωποι της Ferrari κάνουν νόημα στον Μπαλντίνι να σηκώσει το πόδι από το γκάζι, το οποίο και συνέβη. Ο Σέρτις τερμάτισε δεύτερος και κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο για έναν πόντο (40-39)!

1976

Τζέιμς Χαντ – Νίκι Λάουντα

Ίσως η πιο γνωστή μάχη μέχρις εσχάτων, λόγω της απεικόνισής της στην ταινία Rush. Ο Νίκι Λάουντα πηγαίνει… τρένο για τον τίτλο, αλλά στο γκραν πρι του Νίρμπουργκρινγκ πέφτει θύμα σφοδρής σύγκρουσης και η ζωή του κρέμεται από μια κλωστή. Μέχρι και παπάς τον «διάβασε» στο κρεβάτι του πόνου, αλλά ο Αυστριακός συνήλθε και δύο γκραν πρι αργότερα εμφανίστηκε στη Μόντσα με εμφανή τα σημάδια του ατυχήματος στην όψη του και στο σώμα του. Στον τελευταίο αγώνα στο Φούτζι της Ιαπωνίας ρίχνει «καρέκλες» κι ο Λάουντα αποφασίζει να εγκαταλείψει γιατί θεωρεί την πίστα επικίνδυνη – λογικό μετά την πρόσφατη περιπέτειά του. Ο Χαντ, όμως, συνεχίζει, τερματίζει τρίτος και περνά έναν πόντο μπροστά από τον πιλότο της Ferrari, κατακτώντας το πρωτάθλημα.

1981

Νέλσον Πικέ – Κάρλος Ρόιτμαν

Άλλο ένα απίστευτο φινάλε με αντιπάλους έναν Βραζιλιάνο και έναν Αργεντινό (classic). Ο Ρόιτμαν δείχνει να είναι το φαβορί με προβάδισμα 17 πόντων, έξι αγώνες πριν από την τελευταία καρό σημαία. Η διαφορά, ωστόσο, πέφτει στον πόντο πριν από τον αμερικανικό γκραν πρι στο Λας Βέγκας. Ο κάτοχος του τίτλου και ομόσταβλος του Ρόιτμαν στην Williams-Ford, Άλαν Τζόουνς, όχι μόνο δεν χαρίζεται στον Αργεντινό, αλλά τον κοντράρει στο «κόκκινο», μάλιστα τον προσπερνά στην εκκίνηση. Ο Ρόιτμαν με προβλήματα στο κιβώτιο ταχυτήτων πέφτει όγδοος, ο Πικέ τερμαρίζει πέμπτος και κάνει, ανέλπιστα, δικό του το τρόπαιο του πρωταθλητή. Την επόμενη σεζόν και μετά από δύο αγώνες, ο Ρόιτμαν εγκατέλειψε την ενεργό δράση.

1984

Νίκι Λάουντα – Αλέν Προστ

Πιο γρήγορος στα δοκιμαστικά εκείνη τη σεζόν ο Προστ, με τον Λάουντα να μην έχει κερδίσει ούτε μια pole position. Στον τελευταίο αγώνα στο Εστορίλ, ο Αυστριακός χρειάζεται απλά τη δεύτερη θέση για να εξασφαλίσει τον τίτλο, ακόμα κι αν έχανε από τον Γάλλο ομόσταβλό του στην McLaren. Ο Λάουντα, μετά τα καταστροφικά δοκιμαστικά (11^ος), ανέβηκε τρίτος την επόμενη μέρα πίσω από τον Προστ και τον Μάνσελ. Ο τελευταίος όμως είχε μια έξοδο με πρόβλημα στα φρένα 18 γύρους πριν από το τέλος, ο Λάουντα βρέθηκε δεύτερος και έμεινε εκεί μέχρι το τέλος κατακτώντας τον τίτλο με μισό πόντο διαφορά. Γιατί μισό; Επειδή νωρίτερα τη σεζόν στο Μονακό ο αγώνας διακόπηκε λόγω καταρρακτώδους βροχής πριν ολοκληρωθούν τα 3/4 και απονεμήθηκαν οι μισοί πόντοι (4,5 για τη νίκη). Μάλιστα, ο ίδιος ο Προστ είχε ζητήσει να διακοπεί το γκραν πρι, έχοντας τον νεαρό τότε Άιρτον Σένα κολλημένο πίσω του. Όσο για τον Μάνσελ, λέγεται ότι στο Εστορίλ είχε ζητήσει άλλο set up στα φρένα, αλλά επειδή ήταν η τελευταία του παράσταση με την Lotus-Renault, ο επικεφαλής της ομάδας, Πίτερ Γουάρ με τον οποίο δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις, δεν του κάνει τη χατίρι.

1994

Μίχαελ Σουμάχερ – Ντέιμον Χιλ

Κι όμως, το σενάριο που κυκλοφορεί περί εγκατάλειψης και των δύο (Φερστάπεν και Χάμιλτον) στον φετινό τελευταίο κρίσιμο αγώνα, το είδαμε να συμβαίνει το 1994! Ήταν μια χρονιά που σημαδεύτηκε από τον θάνατο του Άιρτον Σένα, αλλά και του ρούκι Ρόλαντ Ράτσενμπέργκερ στην Ίμολα. Η απώλεια του Βραζιλιάνου μόλις στο τρίτο γκραν πρι της σεζόν, έχρισε πρώτο πιλότο της Williams-Renault τον νεαρό Βρετανό Ντέιμον Χιλ, γιο του παλιού παγκόσμιου πρωταθλητή Γκρέιαμ Χιλ. Χωρίς τον Σένα στις πίστες, ο Μίχαελ Σουμάχερ κέρδισε έξι από τους εφτά πρώτους αγώνες και ο τίτλος φάνταζε βέβαιος. Όμως, μια εγκατάλειψη στο Χόκενχαϊμ και δύο ακυρώσεις, στη Βρετανία και το Βέλγιο με τη δεύτερη να συνοδεύεται και από ποινή αποκλεισμού δύο αγώνων για παρατυπίες στην αεροδυναμική της Benetton-Ford, έφεραν τον Χιλ σε απόσταση ενός πόντου με μια και μοναδική κούρσα να απομένει, στο Μέλμπουρν Παρκ. Ο ομόσταβλος του Χιλ, Νάιτζελ Μάνσελ πήρε την pole position, αλλά ο Σουμάχερ προσπέρασε και οδήγησε μέχρι τα μισά του αγώνα, όταν από ένα δικό του λάθος, ο Χιλ βρήκε ανοιχτό παράθυρο για να επιχειρήσει να περάσει μπροστά. Ο Σουμάχερ προσπάθησε να κλείσει την εσωτερική, τα μονόθεσια συγκρούστηκαν και αναγκάστηκαν και οι δύο να εγκαταλείψουν. Τυχαίο; Οι απόψεις συγκλίνουν στον ότι η κίνηση του Γερμανού περιείχε δόλο, η ουσία όμως είναι ότι ο «Σούμι» αναδείχτηκε παγκόσμιος πρωταθλητής.

2007

Κίμι Ράικονεν – Λιούις Χάμιλτον – Φερνάντο Αλόνσο

Φινάλε-γκραν κινιόλ σε μια σεζόν με τον ρούκι Χάμιλτον και τον δις παγκόσμιο πρωταθλητή Φερνάντo Αλόνσο (και οι δύο της MacLaren-Mercedes) να μονομαχούν για τον τίτλο. Δύο αγώνες πριν από το τέλος φαίνεται ότι ο Χάμιλτον θα αναδειχτεί πρωταθλητής. Στο προτελευταίο γκραν πρι, όμως, στην Κίνα, κολλάει στο χαλίκι στην είσοδο του pit lane και εγκαταλείπει, ωστόσο εξακολουθεί να κρατά την τύχη στα χέρια του.

Στο πέσιμο της αυλαίας στη Βραζιλία, έγινε ό,τι χρειαζόταν για να έρθει ο Κίμι Ράικονεν με τη Ferrari του να «κλέψει» τον τίτλο. Ο Χάμιλτον με προβλήματα στο κιβώτιο οπισθοχωρεί. Βλέποντας τον Βρετανό να μένει πίσω, ο Φινλανδός ήθελε πια μόνο νίκη και να μην τερματίσει ο Αλόνσο δεύτερος. Ο ομόσταβλός του Μάσα κράτησε τη δεύτερη θέση, ο Αλόνσο παρέμεινε τρίτος και ο Χάμιλτον, παρά τη μεγάλη προσπάθεια να έρθει τουλάχιστον πέμπτος, τερμάτισε έβδομος. Τελική βαθμολογία: Ράικονεν 110, Χάμιλτον 109, Αλόνσο 109!

2008

Λιούις Χάμιλτον – Φελίπε Μάσα

Με τον Αλόνσο να έχει επιστρέψει στη Renault, ο Λιούις Χάμιλτον είναι το πρώτο βιολί στη MacLaren, αλλά η Ferrari είναι πιο γρήγορη. Μεγάλος του αντίπαλος, αλλά και μεγάλος άτυχος ο Φελίπε Μάσα, που λόγω τεσσάρων εγκαταλείψεων (οι δύο ενώ ήταν πρώτος) βρέθηκε να χρειάζεται νίκη δική του στον τελευταίο αγώνα στη Βραζιλία, αλλά και τον Χάμιλτον να τερματίζει εκτός πρώτης πεντάδας. Ο Μάσα έκανε το καθήκον του, ο Χάμιλτον, όμως, ήταν μέσα στην πεντάδα και φαινόταν ότι ο Βραζιλιάνος θα έχανε τον τίτλο. Δύο γύρους πριν από το τέλος όμως ξεσπά βροχή και τα ενδιάμεσα λάστιχα του Χάμιλτον τον ρίχνουν στην απαγορευτική έκτη θέση. Κι ενώ όλα έδειχναν ότι για δεύτερη σερί χρονιά η MacLaren και ο Χάμιλτον θα έχαναν τον τίτλο μέσα από τα χέρια τους, ο τέταρτος Τίμο Γκλοκ της Τογιότα τζόγαρε «φορώντας» σλικ με την ελπίδα να σταματήσει η βροχή. Η βροχή όχι μόνο δεν σταμάτησε, αλλά δυνάμωσε και στην προτελευταία στροφή ο Χάμιλτον τον προσπέρασε για να ανέβει πέμπτος και να στεφθεί για πρώτη φορά στην καριέρα του παγκόσμιος πρωταθλητής, έναν πόντο μπροστά από τον Μάσα!