RED BULL ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ: Η ομάδα - πρότυπο με 218 εκατομμύρια ευρώ έσοδα από πωλήσεις σε μια πενταετία!

Η φετινή έκδοση της Red Bull Σάλτσμπουργκ δημιουργεί στους ουδέτερους παρατηρητές ένα αυθόρμητο αίσθημα θαυμασμού. “Μα πως μια ομάδα από την Αυστρία καταφέρνει να πρωταγωνιστεί εντός συνόρων, να προκρίνεται στα νοκ – άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ και ταυτόχρονα κάθε καλοκαίρι να πουλά τους καλύτερους της ποδοσφαιριστές;”, είναι το εύλογο ερώτημα που προκύπτει. Αυτή τη στιγμή, ο σύλλογος μετρά οκτώ σερί πρωταθλήματα, οκτώ νταμπλ τα τελευταία δέκα χρόνια, εκ των οποίων τα τρία τελευταία στη σειρά! Τις τελευταίες πέντε σεζόν έχει καταγράψει μεταγραφικό πρόσημο +218 εκάτ. ευρώ, το τρίτο υψηλότερο από τους συμμετέχοντες στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ, πίσω μόνο από τη Μπενφίκα (+335 εκάτ. ευρώ) και τον Άγιαξ (+ 242 εκάτ. ευρώ)! Όλο αυτό θα ήταν υπεραπλουστευμένο αν αποδιδόταν απλώς και μόνο “στη μεταγραφική πολιτική”. Από πίσω του υπάρχει ένα τεράστιο δίκτυο σε ολόκληρο τον κόσμο για να το “τρέξει” και φυσικά ένας εταιρικός κολοσσός, η Red Bull, για να το υποστηρίξει.

Αρνήθηκε την… ύπαρξή της!

Για να φτάσει στο σήμερα, όμως, η Σάλτσμπουργκ, χρειάστηκε για αρχή να απαρνηθεί τη φύση της, την ίδια της την ιστορία και στην πραγματικότητα την… ύπαρξή της! Όχι, τα παραπάνω δεν γράφονται καθ’ υπερβολήν, αλλά κυριολεκτικά. Στις 6 Απριλίου του 2005, η Red Bull αγόρασε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της Σάλτσμπουργκ. Μιας ομάδας, που από το 1933, οπότε και ιδρύθηκε, είχε ήδη κατακτήσει τρία πρωταθλήματα και τρία Σούπερ Καπ Αυστρίας, ενώ το 1994 είχε πάρει μέρος και στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όπου ηττήθηκε με 2-0 από τη Μίλαν. Με απλά λόγια, η Red Bull αγόρασε μια ομάδα, που είχε ήδη μια ιστορία να διηγηθεί κι επιτεύγματα να επιδείξει.

“Αυτός είναι ένας νέος σύλλογος”

Κι όμως! Σε μία από τις πρώτες του δηλώσεις, ο Ντίτριχ Μάτεσιτς, ιδιοκτήτης της Red Bull, είπε χωρίς περιστροφές ότι “αυτός είναι ένας νέος σύλλογος χωρίς ιστορία”. Το όνομα του συλλόγου άλλαξε από “Austria Salzburg” σε “Red Bull Salzburg” και τον πρώτο καιρό η επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου έδινε ως έτος ίδρυσης της το… σωτήριο 2005, μέχρι που η αυστριακή ομοσπονδία ποδοσφαίρου την υποχρέωσε να το αλλάξει. Τα χρώματα της ομάδας άλλαξαν: από μωβ και άσπρο, σε κόκκινο και άσπρο, παραπέμποντας στην Red Bull, όπως άλλωστε και το έμβλημα του συλλόγου.

Η απάντηση των φιλάθλων με την SV Austria Salzburg

Γενικώς, προχώρησε σε ολοκληρωτικό re-branding, μεθοδολογία που στους επιχειρηματικούς κανόνες είναι αρκετά διαδεδομένη, μόνο που εδώ μιλάμε για ποδόσφαιρο! Ένα μεγάλο μέρος των φίλων της, λοιπόν, εξεγέρθηκε. Τους πρώτους μήνες διαμαρτύρονταν με κάθε τρόπο, έχοντας την υποστήριξη και αρκετών φιλάθλων σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς αντιμάχονταν την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου. Στις 15 Σεπτεμβρίου του 2005, οι φανατικοί οπαδοί ανακοίνωσαν ότι οι συζητήσεις με τη διοίκηση του συλλόγου ήρθαν σε οριστικό τέλμα και αποφάσισαν να ιδρύσουν την SV Austria Salzburg για να διατηρήσουν την παράδοση του συλλόγου. Μια ομάδα που κάποια στιγμή έφτασε ένα σκαλοπάτι πίσω από την αυστριακή Μπουντεσλίγκα, αλλά στις μέρες μας αγωνίζεται στην τρίτη κατηγορία του αυστριακού ποδοσφαίρου, στον όμιλο “Regionalliga Salzburg”.

Οι νεαροί παίκτες και η Λειψία

Κάπως έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε εν ολίγοις η δημιουργία της ομάδας που σήμερα αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού για τον τρόπο λειτουργίας της. Τα πρώτα χρόνιας της “εποχής Red Bull”, η Σάλτσμπουργκ είχε διαφορετική φιλοσοφία από τη σημερινή. Στο ρόστερ της, για παράδειγμα, διέθετε και ποδοσφαιριστές μεγάλους σε ηλικία, με ταλέντο προφανώς, αλλά στο κλείσιμο της καριέρας τους. Ήταν το 2012, όταν αποφάσισε να αλλάξει στρατηγική. Με “όπλο” το υπερσύγχρονο αθλητικό της κέντρο και το δίκτυο των σκάουτς σε όλο τον κόσμο, που είχε αναπτύξει η Red Bull, στράφηκε σχεδόν αποκλειστικά και μόνο σε νεαρούς ποδοσφαιριστές, ηλικίας από 16 έως 19 ετών. Εν τω μεταξύ, η Red Bull είχε ήδη αγοράσει στην Αμερική τη “New York/New Jersey MetroStars”, την οποία μετονόμασε σε “New York Red Bulls”, είχε δημιουργήσει από το μηδέν, στη Γερμανία, και την ποδοσφαιρική ομάδα της Λειψίας, ενώ πέρυσι αγόρασε στη Βραζιλία τη Μπραγκαντίνο, την οποία φυσικά μετονόμασε σε Red Bull Μπραγκαντίνο. Με λίγα λόγια είχε ήδη δημιουργήσει ένα δίκτυο ομάδων, που δυνητικά θα μπορούσαν να συνεργαστούν μεταξύ τους, όμως αυτό δεν της δημιούργησε νομικά προβλήματα, καθώς σε σχετικό έλεγχο το 2017 η UEFA ανακοίνωσε, ότι πέρα από το κοινό πρώτο συνθετικό “Red Bull” στις ονομασίες των συλλόγων δεν διαπίστωσε σύνδεση μεταξύ των ομάδων σε εταιρικό επίπεδο και κυρίως φυσικά μεταξύ Σάλτσμπουργκ και Λειψίας… Βέβαια, ανάμεσα στις δύο ομάδες έχουν μετακινηθεί δεκάδες ποδοσφαιριστές, όπως οι Γέοργκ Τάιγκλ, Μαρσέλ Ζάμπιτσερ, Γιόρντι Ρέινα, Στέφαν Ιλσάνκερ, Ντόμινικ Σόμποζλάι και αρκετοί ακόμη…

Το δίκτυο συνεργατών και η… Λίφερινγκ

Πέρα από αυτά, ωστόσο, η Red Bull Σάλτσμπουργκ έχει φροντίσει να αναπτύξει δίκτυο συνεργατών κυριολεκτικά σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι άνθρωποι της απλώνονται από την Ασία και την Αφρική μέχρι τη Λατινική Αμερική, όπου διαθέτει και προπονητικό κέντρο στη Βραζιλία. Έτσι, όταν εντοπίζει κάποιο ταλέντο, έχει αμέσως τη δυνατότητα να το φέρει στην Αυστρία. Και όταν λέμε Αυστρία, δεν εννοούμε απαραιτήτως τη Red Bull Salzburg. Υπάρχει και η Λίφερινγκ! Ομάδα δεύτερης κατηγορίας της Αυστρίας, που από το 2012, λειτουργεί ως η δεύτερη ομάδα της Red Bull Σάλτσμπουργκ, χωρίς να έχει δικαίωμα ανόδου στη μεγάλη κατηγορία. Εκεί, στη Λίφερινγκ δηλαδή, αγωνίζονταν οι περισσότεροι από τους ποδοσφαιριστές που αργότερα, το 2016 – 2017 κατέκτησαν με τη Red Bull Salzburg, το UEFA Youth League! Για παράδειγμα, ο Σάμουελ Τέτε και ο Γκίντεον Μενσά, τους οποίους η Red Bull Salzburg εντόπισε στη Γκάνα, πήγαν στην Αυστρία και αγωνίστηκαν αρχικά στη Λίφερινγκ. Ακόμη – ακόμη και ο σημερινός προπονητής της Red Bull Σάλτσμπουργκ, Ματίας Γιάισλε, δοκιμάστηκε για πρώτη φορά τεχνικά, σε επίπεδο ανδρών, στη Λίφερινγκ! Στην παραπάνω φωτογραφία, μάλιστα, μπορείτε στην ενδεκάδα της Λίφερινγκ, τον Μάρτιο του 2020, σε παιχνίδι απέναντι στη Λιχτ – Λόιντλ Λάφνιτς, για τη 2η κατηγορία της Αυστρίας τους Αντάμου και Σούσιτς, οι οποίοι φέτος έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη Red Bull Salzburg!

Μανέ, Κεϊτά, Χάαλαντ και Ντάκα!

Με αυτόν τον τρόπο, έχοντας δηλαδή τους κατάλληλους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, προκειμένου να εντοπίζουν το ταλέντο, αλλά κυρίως την προοπτική των νεαρών ποδοσφαιριστών, η Σάλτσμπουργκ καταφέρνει να τους κάνει δικούς της πριν ακόμη ενδιαφερθούν οι παραδοσιακά μεγάλοι και τη συνέχεια να τους πουλήσει σε αυτούς! Το 2012, για παράδειγμα, αγόρασε με 4 εκάτ. ευρώ τον Σαντιό Μανέ, τον οποίο έναν χρόνο αργότερα πούλησε με 20 εκάτ. ευρώ στη Σαουθάμπτον! Το 2014 αγόρασε με 1,5 εκάτ. ευρώ τον Ναμπί Κεϊτά, τον οποίο δύο χρόνια αργότερα πούλησε με 30 εκάτ. ευρώ στη Λειψία. To 2019 αγόρασε από τη Μόλντε με 8 εκάτ. ευρώ τον Έρλινγκ Χάαλαντ, τον οποίο πούλησε στη Ντόρτμουντ με 20 εκάτ. και φυσικά σήμερα κοστολογείται στα… 150 εκάτ. ευρώ! To 2017 έφερε από τη Ζάμπια τον Πάντσον Ντάκα για να παίξει αρχικά στη Λίφερινγκ και φέτος τον πούλησε στη Λέστερ με 30 εκάτ. ευρώ!

Ποιο είναι το next big thing;

Όσο για το ποιος θα είναι ο επόμενος “Μανέ”, ο επόμενος “Κεϊτά”, ο επόμενος “Ντάκα”; Αυτό μόνο η αγορά θα το κρίνει. Ωστόσο, ήδη υπάρχουν δεκάδες δημοσιεύματα για τον 19χρονο Κροάτη μέσο, Λούκα Σούσιτς, για τον 20χρονο Νιγηριανό επιθετικό, Αντάμου και κυρίως για τον 19χρονο Γερμανό (από Νιγηριανό πατέρα και Ρουμάνα μητέρα), Καρίμ Αντεγέμι, τον οποίο πολλοί ήδη χαρακτηρίζουν ως το next big thing της Red Bull Salzburg! Το μόνο, βέβαιο, είναι ότι η αυστριακή ομάδα έχει βρει τη συνταγή της επιτυχίας. Για να το πετύχει αυτό, βέβαια, χρειάστηκε να αρνηθεί την ίδια της την ιστορία και να τη δημιουργήσει ξανά!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News