#MEXRITELOUS: Ο Γιάννης Λαμπίρης αναλύει το κρίσιμο σταυροδρόμι των αδελφών Αγγελόπουλων

Ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης με τον Βασίλη Χρηστίδη και τα άλλα παιδιά του Δημήτρη Τσαλδάρη έδωσαν την καλύτερη ασίστ στους προέδρους του Ολυμπιακού. Καθώς εξασφάλισαν (έστω μέσω των πλέι οφ της Α2) το δικαίωμα οι Ερυθρόλευκοι να παίζουν και πάλι του χρόνου, μετά από απουσία δύο ετών, στη Basket League.

Όμως για να καταγραφεί και επίσημα μια ασίστ στη στατιστική θα πρέπει αυτός που έχει πάρει τη μπάλα να πετύχει καλάθι. Τη δεδομένη στιγμή μόνο σίγουρο δεν είναι ότι ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος αν και Ολυμπιακοί θα ανάψουν…πράσινο (φως) για να επιστρέψουν οι Ερυθρόλευκοι εκεί που παραδοσιακά ανήκουν.

Μέχρι τις 15 Ιουλίου (και πιθανότατα και λίγο αργότερα καθώς η ομάδα ανέβηκε μέσω των πλέι οφ) ο Ολυμπιακός έχει περιθώριο να καταθέσει το φάκελο υποψηφιότητας για τη συμμετοχή στην Α1 και αναμένεται να το κάνει!

Προσοχή δεν σημαίνει ότι εάν καταθέσει το φάκελο και πάρει (όπως αναμένεται) την αδειοδότηση ότι «κλειδώνει» τη συμμετοχή στη μεγάλη κατηγορία. Μπορεί καθόλα νομότυπα να αποσύρει τη συμμετοχή του στη συνέχεια και να ανέβει για παράδειγμα (εφόσον το επιθυμεί) η επιλαχούσα ομάδα που τη συγκεκριμένη στιγμή είναι το Μαρούσι που έφτασε μέχρι τον τελικό των πλέι οφ ανόδου.

Εκλογές στην ΕΟΚ έχουν οριστεί για τις 12 Σεπτεμβρίου αλλά παρά το γεγονός ότι έχουμε πάει πλέον σε μια μετωπική κόντρα του «αιώνιου» προέδρου Γιώργου Βασιλακόπουλου και του Υφυπουργού αθλητισμού Λευτέρη Αυγενακη, πολύ δύσκολο θα έχουμε…κάλπη στη συγκεκριμένη ημερομηνία.

Το νέο πρωτάθλημα αρχίζει τον Οκτώβριο και οι πρόεδροι του Ολυμπιακού δεν βλέπουν στην παρούσα φάση να έχει αλλάξει κάτι από αυτά που είχαν ζητήσει τέτοια εποχή περίπου, αρχές καλοκαιριού, το 2019 για να παραμείνουν στην Α1. Για παράδειγμα είχαν μιλήσει για επαγγελματική διαιτησία και ξένους διαιτητές τουλάχιστον στα ντέρμπι και εφέτος ζήτησε ξένους ρέφερι επίσημα και ο ΠΑΟΚ ενώ ήταν η πρώτη σεζόν μετά από χρόνια που είχαμε τόσα πολλά μαζεμένα χοντρά λάθη όπου οδήγησαν σε αλλεπάλληλες ενστάσεις και επαναλήψεις αγώνα αλλά και πολλές φωνές για τη διαιτησία.

Οι πρόεδροι του Ολυμπιακού ουσιαστικά βλέπουν ξεκάθαρα ότι δύο χρόνια μετά από την βαριά απόφαση του «Μέχρι τέλους» (καθώς επί των ημερών τους πέρασε στην ιστορία ότι ο Ολυμπιακός έπεσε στην Α2) την οποία πάντως είχαν πάρει χωρίς δισταγμό, δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά τίποτα. Συνεπώς το να δηλώσουν συμμετοχή θα είναι σαν να πηγαίνουν κόντρα στα πιστεύω τους και στο σκεπτικό τους. Απέναντι στην ίδια τη φιλοσοφία τους ουσιαστικά.

Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι έχουν μπροστά τους ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Από τη μία η μέχρι τέλους απόφαση και από την άλλη το αγωνιστικό ρεγουλάρισμα της ομάδας που επιθυμούν διακαώς παίκτες και προπονητής

Ένα λεπτό όμως. Εδώ δεν «παίζουν» μόνοι τους αλλά υπάρχει από πίσω μια ομάδα, που κάθε χρόνο την ενισχύουν χαλώντας τα όμορφα χρήματά τους. Είναι ξεκάθαρο πως παίκτες και προπονητικό τίμ είναι αναφανδόν περί της επιστροφής στην κανονικότητα της Α1.

Πρώτα απ’ όλα ο Κώστας Σλούκας που ήρθε από ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα (Τουρκίας) με τη Φενέρμπαχτσε και βρήκε ένα παιχνίδι την εβδομάδα, ουσιαστικά ποτέ δεν βρήκε (σωστό) ρυθμό κάτι που τον βραχυκύκλωνε και τον έκανε να χάνει τουλάχιστον ένα 20-30% της απόδοσής του. Το ίδιο και οι περισσότεροι παίκτες.

Επίσης το πρότζεκτ της αναπτυξιακής ομάδας ήταν διπλό. Να εξασφαλίσει την άνοδο και να βγούν κάποια ταλέντα.
Ποια όμως βγήκαν όταν παίκτες σαν τον Χρηστίδη και Νικολαϊδη (που θα είχαν  τουλάχιστον 10-15, σταθερά, λεπτά συμμετοχής στην Α1) περίμεναν να πάρουν κανά τρίλεπτο σε αγώνα Ευρωλίγκας. Εδώ δεν έπαιξε ο Ποκουσέφσκι που τον «άρπαξαν» από την άλλη άκρη του Ατλαντικού αμέσως.

Το μόνο καλό για κάποια από αυτά τα παιδιά είναι ότι ανδρώθηκαν μέσα από ένα σκληρό πρωτάθλημα με δυνατές έδρες και πολύ (μπασκετικό) ξύλο. Όμως τώρα θέλουν (και πρέπει) να πάρουν χρόνο συμμετοχής και χωρίς Α1 αυτό είναι σχεδόν αδύνατο όπως και για τους παίκτες της αντρικής ομάδας (πχ Λούντζης, πχ Χαραλαμπόπουλος και πάει λέγοντας).

Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι έχουν μπροστά τους ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Από τη μία η μέχρι τέλους απόφαση και από την άλλη το αγωνιστικό ρεγουλάρισμα της ομάδας που επιθυμούν διακαώς παίκτες και προπονητής. Τι θα κάνουν; Η συνέχεια επί της μπασκετικής (και όχι μόνο) οθόνης, αλλά θα πρέπει να ζυγίσουν ακόμα πιο πολύ την απόφασή τους που θα είναι υποθήκη για το μέλλον με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι από τα χείλη τους κρέμονται όχι μόνο παίκτες, προπονητές και φίλοι του Ολυμπιακού αλλά ολόκληρο το οικοδόμημα του ελληνικού μπάσκετ που δέχτηκε ένα σκληρό πλήγμα την τελευταία διετία και το προϊόν (γιατί μιλάμε για επαγγελματικό μπάσκετ και εταιρίες για να μην ξεχνιόμαστε) απαξιώθηκε σε μεγάλο βαθμό.

Ωραίες οι ιστορίες του εκπληκτικού Λαυρίου (όπου ορθότατα ο κόουτς του Χρήστος Σερέλης, ψηφίστηκε προπονητής της χρονιάς) και του Προμηθέα που πήρε το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας του (Σούπερ Κάπ) αλλά κακά τα ψέμματα η μητέρα των μαχών (Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός και αντίστροφα) είναι αυτή που θα φέρει άλλα οικονομικά δεδομένα στην «επιχείρηση» Basket League.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News